เพชรฤกษ์ให้เธอนั่งที่โซฟา ก่อนที่จะเดินไปเอาน้ำมาให้เธอดื่ม แล้วยื่นให้เธอที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่
“ดื่มน้ำเย็นก่อน จะได้ใจเย็นๆ” เพชรฤกษ์บอกเธอ
“ฉันทำผิดอะไร ฉันไม่เคยเช็กโทรศัพท์เขา ฉันไม่เคยวุ่นวายเรื่องเงินของเขา ฉันไม่เคยห้ามถ้าเขาจะไปเที่ยวไหน คบกันมาตั้งสามปี อยู่ดีๆ ก็มาบอกเลิกฉันแล้วก็มีคนใหม่แบบนี้ ฉันรับไม่ได้” เธอพูดออกมาปนสะอื้นแล้วร้องไห้ไม่หยุด
เพชรฤกษ์ถอนหายใจ วางแก้วน้ำลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงข้างๆ เธอ
“คุณไม่ได้มาหาเขาที่นี่นานแค่ไหนแล้ว” เขาถามเธอ
“ก็เกือบปีแล้ว เพราะส่วนมากบอยเขาจะเป็นฝ่ายไปหาฉันเอง” เธอพูดไปสะอื้นไปแทบจับใจความไม่ได้
“แล้วเขาเพิ่งจะบอกเลิกคุณเหรอ” เพชรฤกษ์ถามเธอ
“เขาส่งมาบอกเลิกทางข้อความตั้งแต่สามวันที่แล้ว ฉันเพิ่งมีเวลาเปิดอ่าน” เธอบอกเขาแล้วยิ่งร้องออกมา
“ตั้งสามวันเนี่ยนะ”
“ก็ฉันงานยุ่งนี่นา” เธอบอกเขาแล้วร้องไห้ไม่หยุด
“ดีแล้วที่คุณเลิ
