Chapter 2

2680 Words
Chapter Two Sammuel Von Ragienza's POV It's just the exact time that Al arrived. I just finished cleaning my g*n, which I just put back into my table's drawer. He's Aljen Morgan, my second-in-command, and the most annoying one. "What's her name?" kaagad na tanong ko bago pa ito makapagsalita habang papalapit siya sa table ko. This is obviously what he came for, the task I've given to him— to find me a suitable woman to bear the heir of the Ragienza. Tumingin ako sa kamay nitong may hawak na papel, ngumisi naman ito. "Jean Mercado, she is simply no one. Walang pamilya, walang kamag-anak— Bago pa nito mailapag ang mga papel na hawak na naglalaman ng impormasyon tungkol sa babaeng nahanap nito ay nagsalita na ako, "Find another one." Kaagad na nalukot ang mukha niya at hindi makapaniwalang napaangat ng tingin saakin, ako naman ay hindi na siya pinansin at umupo nalang sa swivel chair. "Boss naman! Ayaw mo ng model! Ayaw mo ng actress! Ayaw mo ng CEO! Ayaw mo lahat! Isa na ngang dilag na ulila ang inoffer ko sa'y— "You're complaining," I coldly said as I catches his gaze. Natigilan naman ito at napatuwid ng tayo, pero kita pa rin ang pagtatampo sa itsura nito. So gross, he's actually pouting! I frowned even more. Matalim ko itong tiningnan kaya't napaiwas na ito ng tingin, "Hindi naman sa gano'n boss," napakamot pa ito ng ulo bago tumawa ng pagak na alam kong pilit. "Sabi ko nga, hahanap ako ng bago 'e." dagdag pa niya. Pero nanatili lang ang malamig kong titig sakaniya, "You are fully-aware that this task isn't just as simple as killing someone, right Al?" Mabilis naman siyang tumango. "Y-Yes, boss." Alanganing sagot pa nito, ilang segundong namayani ang katahimikan bago ito bumuntong hininga saka muling sinalubong ang tingin ko. ... and I swear how I regret choosing someone like Aljen Morgan to be my most-trusted man when he looked at me with a bright smile in his face, this is so irritating as hell. How can his mood change so fast? "This is the future of Ragienza. Kaya't ako ang pinakamagaling mong side-kick ang napili mong pagkatiwalan para humanap ng babaeng bubuntisin mo— "Leave. don't wanna hear your voice any longer, so irritating." Iritadong salansan ko sa sinasabi nito. He's boasting again and spouting things that he mustn't say out loud. Bigla lang itong tumawa. "Sandali lang boss, may sasabihin pa ako tungkol sa District II." Saad nito, muli akong napatingin ng seryoso sakaniya nang sabihin niya ang lugar na iyon ng may pagkaseryoso. Al already understand the look in my face, sumeryoso na rin ang mukha nito. This is probably business-related, and this is not something to joke at. Especially, it's District II. That place is the most confidential one. That is where the most crucial private-ports are located, which is owned by the Ragienza. The public only knew that place as a private-resort and beaches, but there's something more to that. "Continue," pagpapatuloy ko rito. "Someone sent this, hindi ko pa alam kung kanino galing kasi walang nakalagay na pangalan bukod sa tatanggap dahil hindi ko na sinubukang buksan. So, I think you need to see this." Naglabas si Al ng isang maliit na sobre mula sa loob ng suit nito saka iyon iniabot saakin. Kaagad ko itong binuksan pero tiningnan kong muli si Al, "You said, this matter involves the District II." Tumango lang ito kaya't tiningnan ko na ang laman ng sobre, pero napabuntong-hininga ako nang makita kong isa lang itong sulat. Itatapon ko na sana nang mahagip ng mata ko ang isang pamilyar na pangalan. "Augustin's resorts, beaches, and hotels?" I read it out loud. I know this company very well, they've been our competitors ever since. I've already meet the owner himself, he's an old man who got into my nerves. What's their purpose on sending me a nonsense letter? For a matter of curiosity, I read the letter. The Augustins are trying to disturb your business in the District II. Tomorrow, someone from the Augustin will try to negotiate and will attempt to buy a part of your land. Mabilis na nagsalubong ang kilay ko dahil sa nilalaman ng sulat. This letter came from the Augustins, and this letter is also pointing out about the Augustins. I smirked. Oh, I see. Betrayals. Nilukot ko na ang papel saka ito inatsa sa kung saan bago tumingin kay Al. "I don't trust anyone, neither this letter. But, be sure to be alert. The person who have sent this, he probably wants me to kill his foes. Anyway, it's a win-win situation." I paused. This is an utterly betrayal within the core of Augustin's. Even though I don't trust this letter, I'll take it as a warning. They know how terrifying Ragienza is. I saw Al nodded. "From now on, anyone who would come to District II bearing the name of Augustin's Company will be disposed of. I don't care whoever she or he is, just kill them." Al just saluted, "Copy, boss." Sophia Alviz' POV Inayos ko na ang sarili ko saka na tumayo at kinuha ang bag ko. "Hailey, assist me to parking lot. Dalhin mo ang dalawang folder na iyan hanggang sa kotse ko." Utos ko kay Hailey, tumango na ito kaya't naglakad na ako palabas ng opisina ko. Diretso ang lakad ko patungong elevator saka ko naman naramdaman ang pagsunod ni Hailey saakin kaya't sumakay na ako ng Elevator, then she followed. I waited for her to push the button but she didn't, taas kilay ko itong tiningnan. She looked at me apologetically nang makita kong marami siyang dala at magkandahulog-hulog pa ang bag niya. I sighed and pushed the button myself saka na diretsong tumingin sa harapan, then the elevator started. "Ms. Alviz, your grandfather wants you to attend a dinner meeting with hi-- "Shut it and just ignore him." Mataray na putol ko, nakakawala sa mood. I looked at her with a frown. Nakangiwi nanaman ito. "Pasensia na Ma'am." She apologized. "Tch." Without looking at her, I grabbed the two folders I asked her to carry kasabay naman ng pagtunog ng elevator hudyat na nasa parking lot na kami. "Go home, I'll carry these." Walang tingin na sambit ko saka na ito iniwan sa elevator. "Kaya hindi kita maipagpapalit e' Ma'am!" Biglang narinig kong sigaw nito, napailing-iling lang ako saka na nagtungo sa kotse ko. Pag-uwi ko ay kaagad rin akong nagbihis ng pambahay, it's just as early as 6 pm, pagkatapos kong nagbihis ay saka na ako dumiretso sa mini-office ng kwarto ko. I opened the lamp and sat on my swivel chair, kaharap ko ngayon ang dalawang folder na naglalaman ng mga impormasyon tungkol sa Ragienza at Vandiselcio. I sighed and started to read them, inuna kong buksan ay ang Ragienza since I've done reading about its allied company, which is its name is Vandiselcio Corporation. "Ragienza, Ragienza... arghh!" I snapped. Nakakapagtaka lang talaga kung bakit ang taas taas parin ng net-worth nila kahit hindi naman patok ang mga resorts and beaches nila. Many have said that they fail in customer services, and they're not even that accommodating. Inis na isinarado ko nalamang iyon, I'm not interested anymore. I was about to stand up from my seat when I remember what Atty. Ramirez' said. "They're dangerous, and they're your grandfather's enemies." I chuckled upon hearing Atty. Ramirez' response on my proposal. "That's why I picked these two companies to be my foes! I will show my grandfather what I'm capable of doing!" I desperately said. Pero nanatiling diretso ang mukha ni Atty. Ramirez na ikinainis ko. Maikli pa sa pilik mata ng pusa ang pasensiya ko. "Just a friendly reminder. Your victory wouldn't be worth it if you lose what you really own from the beginning. You can't just turn a blind eye because of your ambition-- "Shut up! If you can't do it. Leave! I'll just get another Lawyer-- "I'm so sad to say this but no one would do this. No one would accept this. Almost everyone knows how terrifying Ragienza is. But because you've been a good leader to me. –Fine. I'll accept this. Just once." He cut me off and immediately stood up. Napabuga ako ng marahas na hangin, salubong na ang mga kilay ko, inirapan ko ito. "Gagawin mo rin pala." Sambit ko, then I heard him chuckled. "Consider this as repaying my debt to you. I shall now take my leave." Huling sambit nito bago tumalikod saka umalis. I'm fully aware that they're dangerous and terrifying. But hell, I loathe and despise those kind of person, kaya't pinili ko rin ito. If they're truly bad persons, then bring it on. I will believe on what I know and I see. Malas lang ng Ragienza at Vandiselcio kung totoong nabibilang sila sa isang grupo ng mga Mafia kagaya ng sinasabi ng mga tao sa paligid ko. It's either they'll be my ally or my enemy. Whatever it is. I.Will.Have.This.Company. *door clicking* Nabalik ako sa realidad nang marinig ko ang ingay ng pagbukas pintuan mula sa labas. Looks like my sister is here. Kaagad na akong tumayo saka na lumabas ng kwarto ko, sakto namang nakita ko siyang papasok sa kwarto niya which is katabi lang ng kwarto ko. "What did I tell you? It's almost 6:30 pm. Hindi iyan ang uwian ng isang highschool student." Mataray na bungad ko, I crossed my arms and leaned at the wall while looking intently at her with a dagger look in my eyes. Para namang natulos ito sa kinatatayuan, napatigil rin ito sa pagbukas ng kaniyang pintuan. "H-Hi Ate." Rinig ko ang kaba sa boses nito pero nanatili lamang akong seryoso nang dahan-dahan na itong humarap saakin. "B-Ba't ang aga yata ng uwi mo ngayon?" She asked. "Ba't bawal ba?" Balik ko rito. Kaagad itong umiling. "Hindi naman-- "Do you think I don't know what you've been doing?! I told you to not see that b***h anymore!" Napataas na ang boses ko. Nakita ko kung paano ito napayuko. "Pasensia na Ate. Hindi ko lang kasi siya matii-- "HINDI MO MATIIS?! EDI DOON KA SAKANIYA!" Sigaw ko. Her shoulder started to shake but I don't care. "S-Sorry po." She stuttered. Napakuyom ang kamao ko at napahinga ng malalim. "Isa pang ulit mo, magsama na kayo ng Ina mo." I warned her before turning my back and slamming the door of my room. I inhaled and exhaled so deep, napasandal ako sa likod ng pintuan at napatingala. Tears started to form as I remember that b'tch' face whom I used to call my 'Mom'. "D*mn it!" Gigil na bulong ko saka na pinunasan ng marahas ang mumunting luhang kumawala mula sa mga mata ko. I have a sister but everyone knew that she's just an orphan that I took in. Anak kasi siya sa labas ng babaeng minsan ko naring tinuring na Ina, and I can't help but to give her a shelter as she was abandoned by that b'tch. But she... she's so hard headed. She's been longing for her mother since she was a child, at hindi rin lingid sa kaalaman ko na nakikipagkita siya sa dem*nyong 'yon. She just can't realize that I'm just protecting her, wala pa kasi siyang alam tungkol sa mga pinanggagagawa ng babaeng iyon saakin. That... evil b'tch is the sole reason why I need the company so bad. I will... ruin her life in the name of my vengeance... I swear. Kinabukasan... "Umiyak po yata kay-- "Want to get fired?" Walang ekspresyong putol ko sa sasabihin ni Hailey, kaagad naman itong nanahimik saka nalang sumunod saakin. Masakit ang ulo ko kaya't wala akong balak magpameeting ngayon, pagpasok ko sa opisina ay pabagsak kong inilagay ang bag ko sa mesa saka narin pabagsak na umupo, I immediately massaged my temple. "Go get me a coffee." Utos ko kay Hailey, kaagad naman itong umalis. I sighed and just opened my laptop which is firmly sitting on my table. So much work to do. Ilang minuto lang ay bumalik na si Hailey dala-dala ang isang tasang kape saka ito inilapag sa mesa ko. "What's my appointment for today?" Pagsasalita ko. "Wala naman po masyado Ma'am, bukod sa alok na Dinner Meeting ng Lolo ni-- "Stop. What about Attorney Ramirez?" I asked. "Kakaalis lang po niya kanina pagkatapos niya dumaan sa office niya, papunta po sa District II." Napatigil ako at napatingin kay Hailey na nasa gilid ko and then I grinned, nakita ko ang pagkagulat ni Hailey. "M-May nakakatuwa po ba Director?" Tanong niya. Kaagad rin akong nag-iwas ng tingin rito. "Yes, of course. Atty. Ramirez will probably give me a good news, he never fails, and I'm very sure of that. So about those Architect and Engineer that will be joining my team, set me a meeting with them as soon as possible. By the way, have you contacted Mr. Salvatore?" "I already e-mailed him, p-pero a-akala ko po ba one week from no--- Sinamaan ko ito ng tingin. "S-Sige po Director." Pagsuko nito saka napayuko. Nangunot ang noo ko saka napatitig rito. "Why do you always need to be so timid? I've been working with you since I became a Director, have some confidence," Mataray na usisa ko rito. Nayuyukong napaiwas lang ito ng tingin. "Tss. You remind me of my old self, and that's as frustrating as hell." Inis na sambit ko saka na dumiretso ng tingin sa laptop ko. "P-Pasensia na p-- "Stop! Go get your work done and get lost for a few days." Mataray na sambit ko. I finally focused my attention on the laptop, I browsed some hotels on the internet and booked one. Mukhang hindi pa rin ito makahuma sa sinabi ko. "L-Luh? Pinaglileave niyo po ba ako?!" I rolled my eyes. Finally she caught up. "Go and take a rest, look at your dark circles, you're looking so gros— "Kyahhh!!!! Salamat Ma'am! Wahhh! Da best ka talaga Ma'am So— Sinamaan ko ito ng tingin kaya't napatigil ito kaagad. "Hehe. Ma'am Alviz." Pagpapatuloy nito pero makikitaan pa rin ang kislap at saya sa mga mata nito. "Go and do your task for today and you may take your leave anytime. May binook na akong hotel sa Shanghai. You've been wanting to go to Shanghai, right?" Pagpapatuloy ko. I heard her gasp. "Ohmy..." May kinapa ako sa drawer ng table ko, and there, kinuha ang isang plane ticket papuntang Shanghai saka inilapag sa mesa. "Here." Sambit ko. "Ohmygod ohmygod!!" "You're being too loud! Umalis kana diyan at pumunta kana sa pwesto mo." Singhal ko rito. Her eyes are twinkling as she picked up the ticket on my table saka walang lingon na tahimik na umalis. Napailing-iling pa ako nang tuluyan na nitong maisarado ang pinto, nasa labas kase ang working place nito, sa may harapan ng office ko. Anyway, I believe she deserves it, she's a hardworking one. Nag-umpisa na akong magtrabaho, I can catch up even without Hailey for a few days. For now, I will focus my entire well-being for my project. Hindi ko na namalayan ang oras until lunch time came. I stretched. Looks like Hailey is still here, hindi pa siya nagpaalam. Pinatay ko muna ang laptop bago tumawag sa landline na nakakonekta sa landline ni Hailey, pero nangunot ang noo ko nang mapagtanto kong busy ito, wait... is she talking to someone? I tried to contact her again but she's busy again, who is she talking to? I'm quite hungry. Argh, fine. Hihintayin ko nalang siya. Pabagsak akong napasandal sa upuan ko saka tumingin tingin sa paligid ng office ko, ngayon ko nalang napagtanto kung gaano ka glooming ang atmospera ng working place ko. Hindi ko naman maiwasang mapangiti ng mapait. This really suits me. Bitterness. "D-Director!" Gulat na napatingin ako sa pintuan na biglang bumukas ng walang katok-katok kaya't napadiretso ako ng upo. "God! Hailey! You startled m-- "A-Attorney... A-Attorney Ramirez is dead!" Para akong binuhusan ng malamig na tubig habang nakatingin kay Hailey na namumutla din.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD