When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
#บ้านของราม "รามคุณยายไปไหน?" คนตัวเล็กเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำอะไรสักอย่างอยู่กับรถของตัวเอง ทำเอาเจ้าตัวตกใจอยู่เหมือนกัน "ไปวัดครับ" "แล้วนั่นทำอะไรอยู่" "เปลี่ยนน้ำมันเครื่องครับ" "ทำไมไม่ให้ร้านเปลี่ยนให้ ทำเองเดี๋ยวก็รถพังหรอก" "ผมเป็นช่างนะครับ เปลี่ยนน้ำมันเครื่องแค่นี้เอง" "อ่อ พี่ลืมไป" "แล้วมาทำไมครับ ไม่ไปเรียนหรือไงครับ" "วันนี้อาจารย์ยกคลาสน่ะ ก็เลยได้อยู่บ้าน" "อ่อ.." "นึกว่านายไม่อยู่บ้าน พี่เลยกะมาเล่นกับคุณยายแก้เหงา" "เหรอครับ" "ตอนเย็นว่างมั้ย?" "ไม่รู้ครับ" "ทำไมล่ะ นายมีนัดแล้วเหรอ?" "เปล่าครับ ผมแค่ไม่รู้จะว่างมั้ย พี่พริมมีอะไรหรือเปล่าครับ?" "จะชวนไปตลาดน่ะ" พอเธอพูดจบรามก็เงยหน้าขึ้นมอง เธอเขินนิดหน่อย สายตาของเขาที่จ้องมองมันทำให้เธอชะงักไปครู่นึง แต่แล้วใบหน้าที่เปรอะเปื้อนเขม่าดำมันก็ทำให้เธอยิ้มและหัวเราะออก