Bazı cümleler vardır, bütün her şeyi unutturması gereken. Bütün olumsuzlukları, kötü sözleri, davranışları… Ama bazen söz bile engellemiyordu çünkü insanın kalbi çok acıyordu. Kutay, bana bu zamana kadar hep ilgiyle yaklaşmış ve dengemi sarsmıştı fakat son zamanlarda soğuk yapması alıştığım bir durum değildi.
O kızla sevgili olmadığını söylüyordu fakat kız neden öyle söylemişti? Beynimdeki tilkilerden kurtulamıyordum. Düşünceler beynimde sarmal hâle dönmüştü. “Sürekli şu cümleye sığınmaktan vazgeç!” diye tısladım. Sözlerimle tepkisizce bana baktı. Hâlâ dibimde olduğu için ellerini yanaklarıma götürüp “Doğrular ne zaman sığınma oldu?” diye sordu.
Doğru neydi? Bunun bile kesinliğinden emin değildim. Belki de doğru dediği yanlışın ta kendisiydi. “Meyra’yla aramda hiçbir şey yok!” dediğind
