Kulaklarım doğru mu duyuyordu? Ben, baba mı olacaktım? Doktorun yakasında kalan ellerim donup kalmıştı. Oradan çekemiyordum. Doktor tedirgince bana bakıp kendini geriye geçmeye çalıştı. Yakasını bırakınca ellerim iki yanıma düştü. Hayatımda mutlu olduğum anlar katlanıyordu. Benim tepkisizliğim herkesi meraklandırmış olmalı ki Çağrı omzuma dokundu. “Kutay?” dediğinde “Baba oluyorum!” diye bağırdım. Herkes derin bir soluk alarak bana bakarken Çağrı’ya sarıldım. Sevincimi paylaşmalıydım. “Duydun, değil mi?” diye sordum. Çağrı omzuma vurup “Duydum,” dedi. Hastanedeki bütün insanlar duysun istiyordum. Hatta bütün dünya duysun. Şurada misket oynamak istiyordum. Allah’ım sana şükürler olsun ya! Çağrı da sevinçle bana bakarken geri çekilip Savaş’a sarıldım. “Tebrikler, kardeşim!” dedi. Fazla d