Söylediği cümle beynimde eko yaptı. Tekrar tekrar kulaklarıma çarptı. Bir yüreğin sıcaklığını hissetmek çok güzel ve kutsaldı. Kutay’ın yüreğindeki sıcaklığı da tam anlamıyla hissediyor ve bundan dolayı kendimi ona bağlanırken buluyordum. Her geçen gün aramızdaki bağ artıyordu. Kutay asla azalmasına müsaade etmiyordu. Soğuk davrandığı için bile yüzlerce kez özür dileyip bir şekilde gönlümü almasını bilmişti.
Onu affetmiştim. Affetmemek için özel çaba gösterilmesi gerekiyordu çünkü onda şeytan tüyü vardı. Sözleri sihirliydi. O, gerçekten bana ailemden daha yakın ve ilgiliydi. Gerçekten beni sevdiğine emindim ve onun yanından asla ayrılmak istemiyordum. Belki de zamanla ben de ona aşık olurdum.
Aşkın ne olduğunu bilmediğim için de duygularımı bilmiyordum. “Teşekkür ederim,” diye fısıldad
