Son günlerde yaşadıklarımı düşündüğümde nasıl bu kadar güçlü olduğumu anlamıyordum. Yaşadıklarım sanki bana güç verip her imtihanda daha iyi mücadele etmemi sağlıyordu. Bir gün güçsüz düşmekten ödüm kopuyordu. Hayatım roman olsa çok satar denilen hayat benimkiydi. Kutay ile karşılaştığımdan bu yana aksiyon denilen her şeyi yaşamıştım.
Filmlerde bile abartılı bulduğum sahnenin aynısını dün yaşamıştım. O an bu gerçek olamaz diye bir düşünce geçti fakat apaçıktı. Rüyada olmayı istediğim anlardı. Kutay’ın çevresinde olacaksam bunlara alışmam gerekiyordu. Belki de daha fazlasını yaşayacaktım.
Bu gidişle de Kutay’ın hayatında hep var olacaktım. Bundan artık rahatsızlık duymuyordum. Zaten, babam bile beni para akışı sağlayacak bir kaynak olarak görürken başka yolum yoktu. Ya da bahaneler aras
