Kutay’dan
Sevdiğim kadın giderken onu gitme diyememenin acısını iliklerime kadar yaşamıştım. Bir kelimeyi söylemek bu kadar zor olmamalıydı. Bazen bir kelime bile her şeyi değiştirebilirdi ama yapamazdım. Kalbimi düşünmeden ezip geçen birine gitme diyemezdim. Eğer söylersem kendime saygısızlık yapardım.
Konuşmasına bile fırsat vermeden onu resmen evden kovmuştum. Bundan sonra ne olacağı belli değildi. Beni sevmeyen biri için çabalamaya devam edebilecek miydim? Ya da onunla karşı karşı geldiğimde ona sarılmadan geçebilecek miydim?
Bunları düşünürken bile imkânsız geliyordu. Onun yanımda olmasına o kadar alışmıştım ki onsuz uyandığım ilk gün çok kötüydü. Zaten, gece gözüme pek uyku girmemişti. Onun kokusu olmadan, sarıldığım teni olmadan uyuyamazdım.
Yastığa sarılıp biraz olsun uyuyab
