เมียลับจอมซาตาน ซีรี่ส์ ซาตานเมดิเตอเรเนียน

ตอนที่ 6

“ขอบ...ขอบคุณ...” หล่อนตอบออกไปตะกุกตะกัก แค่มองหน้ากันหล่อนก็แทบจะขาดใจตายเพราะความปรารถนาอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ หล่อนกำลังซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนกำยำของมาริออส แม้ว่ามันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ตาม

หัวใจของพิมรักสั่นระรัวจนแทบจะกระดอนออกมานอกอก ดวงตากลมโตเบิกกว้าง กลีบปากอิ่มเต็มตึงเผยอค้างด้วยความตกใจระคนขัดเขิน สมองสั่งให้ผลักไสแผ่นอกกว้างออกไปเสีย แต่ทำไมนะ ทำไมหัวใจไม่รักดีถึงได้ทรยศอย่างร้ายกาจแบบนี้ มันสั่ง...ให้หล่อนแนบใบหน้ากับอกกว้างที่เคยสัมผัสมาแล้วว่ากล้ามเนื้อภายใต้อาภรณ์ที่สวมอยู่นั้นแน่นหนั่นแค่ไหน

“ฉัน...”

“ไม่ต้องพูด...แค่ยืนนิ่งๆ ก็พอ”

มาริออสหรี่ตามองกลีบปากสั่นระริกของพิมรักอย่างหิวกระหาย เขายังจดจำรสชาติจากปากอิ่มนี้ได้เป็นอย่างดี ลิ้นเล็กของหล่อนทำให้เขาเสียวซ่านรัญจวน ความปรารถนาที่จะฝังตัวลงในร่างเล็กแคบของพิมรักรุนแรงขึ้นจนเขาแทบจะควบคุมเอาไว้ไม่อยู่

มาริออสต่อสู้กับความทรมานป่าเถื่อนในอกของตัวเองอย่างสุดกำลัง กลิ่นกายสาวสะพรั่งโชยฟุ้งเข้ามาในจมูกอย่างต้องการให้เขาพ่ายแพ้ราบคาบ เขากัดฟันแน่น บอกตัวเองให้ถอยออกห่าง แต่สิ่งที่ทำกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง เมื่อศีรษะแสนทะนงของเขาโน้มต่ำลงไปเรื่อยๆ จนเฉียดชิดกับกลีบปากอิ่ม

“นาย...”

“อย่าพูด”

มือใหญ่ข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นจากเอวคอดขึ้นมาตรึงท้ายทอยเล็ก ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม สัมผัสแรกสาวน้อยสะดุ้งและผลักไส แต่หลังจากถูกบดคลึงไม่กี่อึดใจ หล่อนก็แย้มเผยอปากจูบตอบในที่สุด

ทั้งคู่บดขยี้ปากเข้าใส่กันอย่างดุเดือด ดูดกัดกันด้วยความหื่นกระหายที่กักเก็บมาเนิ่นนาน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่สองปากบดเบียดจนแทบจะฉีกขาด แต่กระนั้นก็ยังไม่เพียงพอ ยังไม่สาสมกับอารมณ์ปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ภายในกาย

ร่างเล็กของพิมรักถูกดันจนบั้นท้ายชนกับขอบโต๊ะกระจก มาริออสเติมเต็มเข้ามาหา บดคลึงปากอิ่มแนบแน่นไม่เหลือช่องว่าง ลิ้นใหญ่สอดแทรกดูดรัดลิ้นเล็กอย่างหิวจัด ดูดกลืนความหวานอย่างตะกละตะกลาม สองร่างกอดรัด จูบตอบกันด้วยแรงดึงดูดทางเพศที่รุนแรงจนน่าตกใจ และทั้งคู่ก็คงจะมัวเมาอยู่ในหุบเหวของราคะต่อไปจนสุดทาง หากมือเล็กของพิมรักไม่บังเอิญไปปัดแจกันดอกไม้ร่วงลงพื้นเสียก่อน

เพล้ง...

เสียงแจกันใบสวยกระทบกับพื้นกระเบื้องดังแทรกเข้ามาในโสตประสาท และนั่นก็ทำให้สองหนุ่มสาวที่กำลังแลกลิ้นกันอย่างหื่นกระหายรู้สึกตัว และผละออกจากกันในทันที

“นาย...นายกลับไปได้แล้ว ไปสิ” ความรัญจวนร้อนแรงกำลังถูกแทนที่ด้วยความอับอายที่สุดในชีวิต และหล่อนก็ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้ามาริออส

“ฉันจะมาสั่งดอกไม้ใหม่ในวันพรุ่งนี้” เขาตอบเสียงห้วน ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรออกมาอีก

พิมรักแทบทรุดลงกับพื้น นิ้วเรียวยกขึ้นแตะกลีบปากบวมช้ำของตัวเอง และร้องไห้ออกมา

นี่หล่อนเป็นบ้าอะไรไป ทำไม...ทำไมถึงได้ยอม...ยอมให้ผู้ชายใจร้ายอย่างมาริออสมาย่ำยีอีก ทั้งๆ ที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าหมอนั่นไม่มีทางรับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น และบางทีที่เขามาที่นี่ ก็อาจจะเป็นเพราะว่าต้องการมาเย้ยหยันหล่อนก็เป็นได้

โธ่ แล้วทำไมหล่อนถึงได้ยินยอมพร้อมใจไปกับจุมพิตดุเดือดของผู้ชายคนนั้น ทำไมถึงได้จูบตอบเขา แทบจะกินปากเขาแบบนั้น

“แพท...เธอเป็นบ้าอะไร” มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ แต่ถึงแม้จะเสียใจและอับอายแค่ไหน แต่สัมผัสร้อนรุ่มของมาริออสก็ยังคงกรุ่นติดอยู่กับกลีบปากไม่จาง

ขณะที่พิมรักกำลังร่ำไห้เพราะความอดสูในความใจง่ายของตัวเองอยู่ภายในร้าน ในรถสปอร์ตคันงามก็มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งเหม่อลอยและยกมือขึ้นแตะริมฝีปากของตัวเอง

มาริออสแทบไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะมีความต้องการรุนแรงขนาดนี้ เขาจูบพิมรักราวกับตายอดตายอยากมานาน และถ้าแจกันไม่ร่วงลงพื้นเสียก่อน เขาก็คงจะจับหล่อนสอดใส่เสียเดี๋ยวนั้น

นี่เขาเป็นบ้าอะไรไป ผีห่าซาตานตนไหนมันเข้าสิงกัน ทำไมความต้องการทางเพศถึงได้เปราะบางแบบนี้ เขาเคยควบคุมมันได้นี่ ควบคุมได้เป็นอย่างดี แล้วทำไม...ทำไมถึงได้แตกหักจนไม่เหลือชิ้นดียามที่อยู่ชิดใกล้กับพิมรัก

“บ้าฉิบ” แม้จะกรุ่นโกรธตัวเอง แต่เขาก็ยังไม่หยุดโหยหาผู้หญิงคนนั้น ดวงตาคมกริบมองผ่านกระจกบานใสของรถ เข้าไปในร้านดอกไม้เล็กๆ เบื้องหน้า

กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเนื้อตัวสาวทำให้เขาไร้สติ และความสวยของพิมรักก็ทำให้เขาตบะแตกได้อย่างง่ายดาย อะไรๆ ที่เคยเก็บกักเอาไว้มันแตกซ่านเพียงแค่ได้สัมผัสรสชาติของกลีบปากนุ่ม

เขาสลัดศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีเข้มหนาดกแรงๆ กรามแกร่งยังคงขบกันแน่นเมื่อต้องต่อสู้กับความต้องการทางเพศที่มักเกิดขึ้นเสมอยามที่อยู่ใกล้กับพิมรัก

เขาควรจะไปจากผู้หญิงคนนี้ให้ไกลๆ และเลิกวุ่นวายกับหล่อนเสียที รวมถึงลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนั้นให้หมด แต่เขาทำไม่ได้ หากทำได้ เขาคงไม่ดั้นด้นมาถึงที่นี่

มาริออสหงุดหงิดเกลียดชังตัวเองจนต้องทุบพวงมาลัยรถ เสียงแตรรถที่แผดดังลั่น ยิ่งทำให้เขาหัวเสีย

“บ้าฉิบ!”

ตอนนี้เขาทั้งโกรธ ทั้งอยากได้พิมรัก จนไม่รู้ว่าอารมณ์ใดมีมากกว่ากัน

ในที่สุดชายหนุ่มก็ต้องตะบึงรถขับออกไป เพราะขืนอยู่ตรงนี้อีกแม้แต่วินาทีเดียว เขาคงได้กระโจนลงจากรถ และจับพิมรักร่วมรักภายในร้านดอกไม้อย่างแน่นอน