The Cold Billionaire

Prologue PAWISAN at hinihingal pa siya nang tumayo mula sa pagkakadagan sa akin. Hindi niya man lang ako tinapunan ng tingin kung kaya maingat kong hinatak ang kumot upang ibalot sa aking pagod na katawan. Pinilit kong bumangon. Gusto ko mang humiga at magpahinga dahil hinahatak ako ng antok ay hindi ko magawa. Bawat araw, bawat oras, bawat minuto ay mahalaga sa'kin. Dahil isang buhay ang nakasalaylay. Nang umupo ako ay napangiwi ako. I felt a sudden pain in between my legs. Masakit pala talaga pag first time. I bit my lip. Wala na. I've lost it. Twenty five years kong inalagaan ang p********e ko. Ang pangako ko pa ibibigay ko lang ang sarili ko sa lalaking mahal ko at mahal ako. Nangingilid na ang luha sa aking mata. Pinilit kong 'wag ipakita sa lalaking ito na mahina ako. I flinched when he threw me a piece of paper. I glanced to it. "I doubled the amount.” He said, while he was still zipping his pants. Alam kong nakatingin siya sa akin. Gustuhin ko man ang tingnan siyang pabalik ay hindi ko pa kaya. Nahihiya ako sa kanya dahil ako mismo ang naglubog sa aking sarili. I blinked back my tears. Kasabay nito ang pagkirot ng puso ko. He smirked “Surprisingly, you were virgin! How come a gold-digger slut, was still a virgin until now? Well, a few minutes ago..” Ramdam na ramdam ko ang galit at pandidiri sa kanyang boses. Nanatili akong nakayuko upang iwasan ang mapanuri niyang mga mata. Hindi ako makagalaw. I felt a pang of pain in my chest. Never in my wildest dreams he would said that right in front of me. He had changed. Hindi na sya ang Johann na kilala ko. Ang bawat salitang namumutawi sa kanya ay tila mga matatalim na sanga na bumabaon sa aking puso. Ang sakit. Sobrang sakit. Pakiramdam ko napakababa kong babae. Pero ano mang sabihin nya ay pikit mata ko pa ring tatanggapin iyon. I need his money. Lumakad sya para kunin at suotin ang baro n'yang nakalatag sa couch. Hindi ako nagsalita at nanatiling tahimik na lamang.Magbibihis na lamang ako kapag wala na siya. Matapos n'yang suotin ang kanyang sapatos ay narinig kong bumuntong hininga siya. Nakayuko ako kaya't kitang-kita ko ang mga paa niyang unti- unting lumalapit sa'kin. He stopped in front of me. He slid his finger to my chin at tinaas ang mukha ko para maharap sa kanya. He smirked, “Kung alam ko lang na sa ganitong paraan pala kita matitikman sana noon pa lang sinabi ko na sa'yong mayaman ako.” Bulong niya. Nanliit ang mga mata niya. He tilted his head. “I wasted my time with you. You're just nothing, but an ambitious gold-digger filthy slut. Atleast, you're beautiful. Sulit pa rin ang binayad ko.” At pabalang n'yang binagsak ang mukha ko. I bit my lip. Kumuyom ang mga kamay ko. Nilulunok ko na lang ang sarili kong laway para hindi makagawa ng hikbi. Baka madagdagan pa ang kutya niya sa'kin pag nakita niyang umiiyak ako. Kinuha at sinuot nya ang suit niya. Dumeretso sa pinto ngunit huminto at nilingon ako. Naramdaman ko ang pagkibo ng mga balahibo ko sa katawan. I felt..humiliated. “I hate you Aaliyah. I hate you so much. Thanks for f*****g you.” I felt the pain in his tone. Napaigtad ako ng malakas niyang sinarado ang pintuan. Bumuhos ang naipong luha mula sa aking mata. Niyakap ko ang aking sarili. Pakiramdam ko ay napakarumi ko ng babae, nanginig ang aking mga kamay. Tiningnan ko ang tseke sa harapan ko at mas lalong bumuhos ang luha ko. Bakit? Bakit ganito ang nangyayari sa buhay ko? Sobrang sama ko bang tao? Nasaktan ko siya. Oo nasaktan ko siya, pero hindi ko naman 'yon ginusto. Umaasa akong patawarin niya. Hanggang ngayon umaasa pa rin ako. Tanga na kung tanga. Nawala siya sakin kung kailan mahal ko na siya. I love him. I still love him. ***