ENGINEER 15
| มองหน้าพี่ |
"อ๊ะ" พี่คาร์เตอร์หอมเข้าที่ซอคอฉันแรงๆจากด้านหลัง ฉันรีบย่นขอหนีแล้วหันไปประจันหน้าเพื่อถาม
"พี่จะทำอะไร" ฉันยกมือขึ้นจับคอข้างที่เขาหอมเมื่อครู่ ด้วยเนื้อตัวสั่น
พี่คาร์เตอร์มองหน้าฉันก่อนจะใช้สายตาไล่มองต่ำแล้วพูด "กลัว?" ฉันยืนเหงื่อแตกพลัก มือไม้มันสั่นเพราะความกลัวแล้วก็โกรธเขามากๆ
ฉันรีบหันหน้ากลับเข้าหาตัวลิฟท์ ทำไมลิฟท์ถึงได้นานแบบนี้นะ ฉันยืนกำมือแน่นเนื้อตัวอยู่ไม่เป็นสุขเพราะกลัวคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง
ติ๊ง~
เมื่อประตูลิฟท์เปิดสองเท้าของฉันมันไม่รอช้ารีบก้าวเข้าลิฟท์อย่างรวดเร็วแต่เพียงไม่ทันไรร่างของฉันกลับถูกใครอีกคนดึงแขนฉันจนเซออกมานอกลิฟท์ก่อนที่ร่างสูงจะเข้าสวมกอด
พรึ่บ~
"ว๊าย" ฉันร้องอุทานด้วยความตกใจ ตอนนี้ร่างฉันชิดเข้ากับแผงอกของพี่คาร์เตอร์เข้าอย่างจัง
ฉันทั้งดิ้น ทั้งผลัก ทั้งทุบ แต่พี่คาร์เตอร์ก็ไม่ปล่อย ยิ่งขัดขืนเขาก็ยิ่งก
