เรื่องบังเอิญ
1091 Words
@มหาวิทยาลัยB
“ยัยแพรแกเลิกเรียนแล้วยังจะไปทำงานที่ร้านสะดวกซื้ออีกหรอ??”
“อืม!!..ฉันต้องเก็บเงินช่วงนี้เปิดเทอมค่าใช้จ่ายเยอะ”
“อะไรกันทุนก็ได้…งก”
“คะน้า…เธออย่าว่าเหมือนแพรเลยเธอก็รู้แพรน่ะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านคนเดียวไหนจะค่ายาพี่ฝันอีก”
“ก็ได้ๆแต่นายต้องไปกินข้าวเย็นเป็นเพื่อนฉันนะปั้น”
“อืมงั้นไปกันทั้งสามคนนี่แหล่ะเดี๋ยวกินเสร็จแวะส่งเหมือนแพรที่ร้านสะดวกซื้อเลย”
ทั้งสามคนหลังเลิกเรียนจึงไปทานมื้อเย็นกันตามประสาเพื่อนสนิท ข้าวปั้นเป็นสุภาพบุรุษที่ดูแลเพื่อนสาวทั้งสองมาตั้งแต่สมัยมัธยมไม่ว่าเรื่องใดเขานั้นจะคอยซัพพอร์ตเพื่อนเสมอ
@ร้านสะดวกซื้อหน้ามหาลัย
“ไอ้เจฟมึงจะเอาอะไรว่ะเดี๋ยวต้องไปสนามแข่งนี่หาไรง่ายๆรองท้องไปก่อน”
“กูไม่หิวเอาแค่กาแฟพอ” เจฟนทีและจอมเดินเข้ามาซื้อของในร้านสะดวกซื้อก่อนจะไปสนามแข่งรถของเจฟ
“คุณลูกค้ารับอะไรดีคะ?” ใบหน้าหวานกับรอยยิ้มสดใสยืนยิ้มที่เค้าท์เตอร์ชงกาแฟให้กับ นที ที่กำลังจะสั่งกาแฟให้ตัวเองและเพื่อน
“อ่ะ…เอาคุณ…เอ้ย!!!…เอาอเมริกาโน่น้ำผึ้ง2แก้วครับ” นทีถึงกับเสียอาการพูดผิดพูดถูกเมื่อเจอรอยยิ้มพิมพ์ใจของพนักงานสาวคนใหม่ เจฟและจอมจึงหันไปดูตามเสียงเพื่อน
“ได้ค่ะรบกวนคุณลูกค้ารอสักครู่” สิ้นเสียงพนักงานสาวตอบรับร่างบางจึงเดินไปชงกาแฟอย่างขะมักเขม้น ยังไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคมของอีกคนจ้องมองอยู่เงียบๆ
“เหอะ!!..อยู่นี่เองเหมือนแพรใจคอเธอจะทำงานทุกอย่างบนโลกเลยหรือไง…เงินที่ฉันจ่ายก็ไม่ใช่น้อยๆ”
เจฟยืนกอดอกบ่นพึมพำสายตาคมเพ่งมองร่างบางในชุดพนักงานสะดวกซื้อเธอดูดีเรียบร้อยเก็บผมเปิดหน้าโชว์ใบหน้าเล็กกับผิวใส
“อเมริกาโน่น้ำผึ้งสองแก้วเรียบร้อยแล้วค่ะคุณลูกค้า”
“สวัสดี…เหมือนแพร” ปากหยักแสยะยิ้มพร้อมทักทายร่างบางอย่างมีเลิศนัยจอมและทีต่างงุงงง เจฟเขารู้จักหญิงสาวหน้าหวานคนนี้ได้อย่างไร
“อึก!!…คะ…คุณ” มือบางเริ่มสั่นท่าทางอึกอักเมื่อเจอคนรูปหล่อที่เป็นลูกค้าคนแรกที่จ่ายหนักในคืนนั้นของเธอ
“ฉันชื่อเจฟ…เธอคงจะไม่ลืมฉันง่ายๆหรอกใช่มั๊ย?”
สายตาคมจ้องมองดวงตากลมโตสุกสกาวที่เขานั้นชอบ พร้อมกับยื่นมือหนาจับไปที่มือบาง ที่กำลังถือแก้วกาแฟอยู่เธอตกใจและรีบดึงมือกลับสร้างความแปลกใจให้เพื่อนอีกสองคนที่ยืนมองดูอยู่
“ขอโทษค่ะคุณลูกค้าดิฉันไม่รู้จักคุณจริงๆค่ะ” ร่างบางปากแข็งแสร้งว่าไม่รู้จักเขา ทำเอาเจฟเสียหน้าและทำสายตาขุ่นเคืองไม่น้อย
@สนามแข่งรถF1
หลังจากที่เดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อทีและจอมเห็นเจฟมีอาการอารมณ์ดีแปลกๆเลยอดที่จะถามไม่ได้ ท่าทางของเจฟนั้นเพื่อนสนิทอย่างพวกเขาดูออกว่าผู้หญิงที่ร้านสะดวกซื้อต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆ
“ไอ้คิม…มึงดูตารางการแข่งขันจัดคิวเรียบร้อยดีใช่มั๊ย?”
“ครับนายน้อย”
“เฮ้ย!!!…ไอ้เจฟกูเห็นมึงสนใจน้องคนสวยที่ร้านสะดวกซื้อมึงรู้จักน้องเค้าด้วยหรอว๊ะ??”
“เสือก!!!”
“ไอ่ห่า!!!…กูชอบว่ะสวยน่ารักสดใสยิ้มหวานกูจีบ” นทีเขาคลั่งรักเหมือนแพรไม่น้อยด้วยนิสัยเจ้าชู้ประตูดิน
“มึงไอ้ที…อย่ายุ่งกับเธอ”
“อ้าว!!..ถ้าไม่ใช่เด็กมึงทำไมกูจะยุ่งไม่ได้”
ชั้นลอยโซน VIP 3 เพื่อนรักนั่งจิบเหล้านอกกันมองดูการแข่งขันรถสปร์อตที่กำลังเป็นที่สนใจถ่ายทอดสดออกอากาศทั่วประเทศ โดยมีคิมบอดี้การ์ดคนสนิทของเจฟคอยควบคุมและจัดการการแข่งขันวันนี้ให้อย่างมืออาชีพ หลังจากเสร็จการแข่งขันเป็นเวลาเลิกงานของคิมเขาก็มานั่งดื่มร่วมวง
“ไอ้คุณเจฟเรื่องที่มึงให้กูไปสืบน่ะได้เรื่องแล้ว”
“อืมว่ามาไอ้คิม”
“น้องเขาเป็นลูกกำพร้าอยู่กับพี่สาวสองคนครอบครัวล้มละลายพ่อแม่ตายหมด พี่สาวป่วยโรคมะเร็งเคยเรียนโรงเรียนมัธยมเดียวกับมึงชื่อเหมือนฝัน ส่วนคนน้องชื่อเหมือนแพร”
“เหมือนฝัน….คนที่สวยๆตอนนั้นยังดีดีอยู่เลยถึงว่าทำไมถึงได้ลาออกแล้วหายไปเลย” มือหนาหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกดื่มลงคอ
“กูก็ไม่รู้หรอกแต่ที่สืบมาเหมือนแพรเป็นเด็กดีขยันหาเงินรักษาพี่สาวมาโดยตลอด”
“เออ!!!…ขอบใจมึงมากว่ะ…”
หลังจากฟังข้อมูลจากคิมที่เขาไปสืบเรื่องราวของเหมือนแพรสาวน้อยที่ขายความบริสุทธิ์ให้เขาในวันนั้น เจฟก็พอจะเดาออกว่าเหมือนแพรต้องการเงิน เพื่อมารักษาพี่สาวเหมือนฝันและเขาก็ยังเคยรู้จักพี่สาวเธอด้วย
“คืนนี้กูนัดณิดานางแบบสาวชื่อดังค่าตัวแพงมากให้มึงแล้วนะเจฟ จะให้ไปส่งที่ไหนเพนเฮาท์รึว่าโรงแรม??”
“โรงแรมกูไม่ชอบให้ใครเข้ามานอนห้องกู”
“หึ!!..แล้วทีเหมือนแพรล่ะมึงให้ขึ้นห้อง” คิมหลุดปากพูดถึงเรื่องของเจฟกับเหมือนแพรทำเอาสองหนุ่มทีกับจอมมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
“โว๊ยๆๆ..ไอ้เจฟพาผู้หญิงขึ้นห้องครั้งแรกในประวัติศาสตร์แถมชื่อเดียวกับน้องพนักงานร้านสะดวกซื้อที่มึงทักซะด้วยน่าสนใจว่ะ” ทีพอจะเดาออกเมื่อได้ยินคิมพูดชื่อเหมือนแพรออกมา และเจฟก็ห้ามเขายุ่งกับเธออีก
“พอเลยไอ้ทีมึงหยุดแหย่ไอ้เจฟได้แล้วดูหน้ามันสิ….บอกบุญไม่รับขนาดนี้” จอมแยกเพื่อนให้หยุดแกล้งกันเพราะอีกฝ่ายเริ่มมีอารมณ์โกรธ
หลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันทุกคนต่างแยกย้ายเจฟและทีก็เตรียมตัวรอสาวที่คิมนัดให้ ส่วนจอมนั้นเขาไม่ชอบเรื่องแบบนี้เพราะไม่นิยมและไม่ค่อยสนใจจึงกลับบ้าน เจฟและทีจึงไปรอที่โรงแรมหรูโดยมีคิมขับรถให้
- Writer
