วันถัดมา.....
"อย่ามานั่งทำหน้า เหมือนหมาป่วยได้ไหม แกนี่มันไม่มีกะจิตกะใจฝึกแบบนี้ฉันจะไม่ฝึกให้แล้วนะ"
"ขอโทษครับ ผมโดนใส่ร้าย แล้วคุณหนูก็เมินผมเลย ผมไม่ได้วางยาหมั่นโถว ผมรักมันเหมือนลูก ผมจะทำมันทำไม แค่มันจากไปผมก็เสียใจแล้ว ตอนนี้หลักฐานยังชี้ชัดว่าผมเป็นคนผิดอีก" ชินก้มลงมองต่ำ เพราะตอนนี้ทุกอย่างมันดูแย่ เมื่อข่าวแพร่ออกไป จนดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ คนที่อยู่ข้างเค้าคงจะมีแต่เจ้าของบ้าน ที่ออกตัวว่าจะไม่ยุ่งเรื่องนี้ อย่างไป๋ชิงเหอ
"เฮ้อออออ แกคิดว่าลูกสาวฉันโง่รึไง ถ้าเธอคิดว่าแกผิดจริง ป่านนี้แกตายไปแล้ว ป่านนี้คงวิ่งหาหลักฐานมาช่วยแกจนหัวหมุน แกนั่นแหละไม่คิดจะแก้ตัวตัวเองหน่อยหรอ" ไป๋ชิงเหอถามคนที่นั่งทำหน้าเป็นหมาป่วย
"ช่วยผมงั้นหรอ"
"แกนี่มันต้องปรับทัศนคติตัวเองหน่อยนะ ทุกวันนี้แกเดินตามลูกฉัน วันไหนที่มีปัญหาหรือมีแรงกระแทก แกคิดว่ามันจะเป็นยังไง ใช้ลูกสาวฉันเป็นกันชน
