“อ่าวพ่อเลี้ยง ไปไหนมาวะ ฉันเดินหาแกทั่วบ้านไม่เจอ ห้องก็ไม่มีนี่หว่า”
คณินร้องทักขึ้นทันทีที่เห็นพ่อเลี้ยงหนุ่มนั้นเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน
“แกหาไม่ดีละสิ ฉันก็อยู่บนนี้แหละ ว่าแต่แกพร้อมแล้วไง ที่จะไปซื้อของอะ”
พ่อเลี้ยงสิงหารีบถามออกมา เพราะไม่อยากให้เพื่อเซ้าซี้ไปมากกว่านี้ ก่อนที่คณินจะเบนสายตาไปเห็นภีรดากำลังเดินลงมาชั้นล่าง ชายหนุ่มเลยเอ่ยทักขึ้น
“อ่าว คุณภีม หายดีแล้วเหรอครับ”
คณินรีบเบนความสนใจไปที่หญิงสาวอีกคนทันที จนไม่ได้สนใจพ่อเลี้ยงหนุ่มที่ยืนหน้าบึ้งอยู่ตรงหน้าเลยสักนิด
จะรีบเดินลงมาทำไมน้า น่าจะนอนนานกว่านี้อีกสักหน่อย
พ่อเลี้ยงสิงหาคิดออกมาในใจ เมื่อตอนที่เขาลุกมานั้นหญิงสาวยังนอนอยู่เลย
“ดีขึ้นแล้วคะ หายเป็นปกติแล้วด้วยซ้ำ ว่าแต่กำลังจะไปไหนกันคะเนี่ย”
ภีรดาที่ได้ยินมาว่าสองหนุ่มจะออกไปข้างนอกตั้งแต่เธอเดินออกมาจากห้องนอนแล้ว จึงเอ่ยถามขึ้นอย่างสนใจ เพราะเธออย
