สามวันผ่านไป
"แหม๋ หายหัวไปสามวันกว่าจะโผล่หัวมาได้ โทรไปก็ไม่รับสาย แล้วเป็นอะไรวะไฟ หน้าซังกะตายมาเลย" พ่อเจเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เดินเข้ามาในห้องทำงาน ด้วยท่าทางเหมือนคนไม่ได้นอนพักผ่อน
"เปล่า กูสบายดี" เขาตอบกลับเพื่อนสนิทพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ตรงข้าม
"หน้ามึงเหมือนคนสบายดีมากเลย แล้วแม่งกลิ่นเหล้าหึ่งขนาดนี้ ไปตกบ่อหมักเหล้ามาหรือไงวะ" พ่อเจทักท้วงตามสิ่งที่เห็นและอาการที่เป็นเพื่อนสนิทที่รู้เรื่องราวทุกอย่างมองออกชัดเจน แต่ยังไม่พูดหรือเอ่ยอะไรออกไปเพราะอยากให้เพื่อนเป็นคนเปิดเผยด้วยตัวเอง
"เจ"
"อะไร? "
"มึงรู้ปะเลขากูหายไปไหน งานการไม่มาทำวะ" เมื่อจนปัญญาจะตามหา จึงเอ่ยถามเพื่อนสนิทอย่างลอย ๆ
"เลขามึงไม่ใช่เลขากู จะไปรู้กับมึงไหมครับคุณอภิวัฒน์" พ่อเจตอบหน้าตายทั้งที่รู้อยู่แก่ใจแต่ก็ไม่กล้าบอก เพราะภรรยานั้นข่มขู่เอาไว้ด้วยความจริงจัง
((ห้ามบอกพี่ไฟว่าน้ำอุ่นอยู่ไหน ไม่คิดเลยว
