“ซือจื่อ”
เซียวเหรินอยากตำหนินาง แต่สายตาของนางที่จับจ้องเพียงเขาทำให้เขารู้สึกว่านางมอบทุกความเชื่อใจ ไว้ใจ ให้กับเขา จนหลงลืมไปว่าเวลานี้มีผู้อื่นอยู่ด้วย
“รีบออกไปจากที่นี่!เร็ว!”
หญิงสาวในชุดนางรำเร่งให้ทั้งคู่ออกไปจากห้องนี้ ครู่หนึ่งต๋าฟู่วิ่งตามเข้ามา เซียวเหรินไม่มีเวลาจะพูดคุยสอบถามเรื่องราวทั้งหมด เขาจับข้อมือของหลันหลันแน่นออกแรงเพียงเล็กน้อยก็ดึงร่างนางเข้ามาแนบอกแล้วรีบวิ่งออกไป
หลันหลันรู้สึกคุ้นภาพกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ครั้งนั้นคุณหนูอุ้มนางวิ่งหนีโดยมีคนโฉดชั่ววิ่งไล่ตาม แต่ครั้งนี้มือของเซียวเหรินประคองนางไว้พานางออกวิ่งโดยที่เบื้องหลังมีความตายของคนชั่วเหล่านั้น หัวใจของนกน้อยพลันสงบลงอย่างประหลาด นางติดตามต๋าฟู่มาสมทบกับคนอื่นๆ ที่ปลอมเป็นคณะละครเร่เข้ามาแสดงในคฤหาสน์ของเสนาบดีหลี่ จุดอ่อนของเสนาบดีหลี่คือหลงใหลเสพกามา เมื่อเอาหญิงงามมายั่วยวนจึงเผลอละเลยควา
