หลิวเหยียนเซียนดูจะประหลาดใจไม่น้อยที่รู้ว่าถงอวี้มีบุตรชายให้หม่าหย่งเต๋อ ทั้งยังตำหนินางที่ปิดบังเรื่องนี้เอาไว้ส่วนด้านจี่ม่านเหลียนนั้นดูจะดีใจยิ่งนักที่มีเรื่องน่ายินดีมาทดแทนความเศร้าโศกเสียใจที่บุตรชายนอนนิ่งไม่ตื่นเสียที รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าที่เหนื่อยล้าด้วยเรื่องบุตรชาย
หลังถงอวี้พาชินจิงกลับไปหลิวเหยียนเซียนเข้าเรือนด้านในเพื่อหลับตาสวดมนต์อยู่พักหนึ่งบ่าวคนสนิทแจ้งว่าเฉินช่านฟางมาขอพบ นางซึ่งนับลูกประคำปากขมุบขมิบบริกรรมคาถาอยู่มิได้ตอบคำใดๆ ผ่านไปครู่หนึ่งนางจึงหยุดการกระทำราวกับว่าคาถาที่ตนกำลังบริกรรมอยู่นั้นได้จบลง ก่อนที่จะเอ่ยปากบอกให้เฉินช่านฟางเข้ามา
“นางมีลูก!” เฉินช่านฟางเข้ามาถึงเรือนด้านในพลั้งปากเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ทั้งเหมือนมีก้อนน้ำลายจุกที่ลำคอจนแสบคอไปหมด หลิวเหยียนเซียนยกชาขึ้นดื่มปล่อยให้เฉินช่านฟางระบายอารมณ์ตนเองออกมา เมื่อนางวางถ้วยชาจึงเปล่งวาจาเ
