คลั่งรักคุณเสี่ยจี

Episode 04 ช่วยเหลือ

"ตามมันไปสิวะ!!" เสี่ยปลื้มสั่งลูกน้องให้ตามหมวยหมวยไปเขารู้สึกว่าโดนเหยียดหน้าแถมวันนี้เขาอุตส่าห์พาเพื่อกระเป๋าหนักมาด้วยเพราะองุ่นบอกว่าหมวยหมวยยังซิงอยู่กะว่าจะเอามาอัพราคาสักหน่อยแต่กลับหนีไปซะแล้ว

"เสี่ยคะ..." องุ่นเรียกเสียงสั่นเธอรู้สึกกลัวเสี่ยปลื้มมากเพราะว่าเขาเป็นเจ้าร้านนี้แถมยังมีอิทธิพลด้วยเพราะความกระเป๋าหนักและมีอำนาจองุ่นเลยไม่ได้สนใจว่าเขาจะมีเมียหรือครอบครัวหรือไม่แค่ทำตัวดี ๆ เธอก็ได้ทุกอย่างแล้ว

"ทีหลังจะพาใครมาก็ดูให้มันดี ๆ หน่อยองุ่น! ไม่ใช่พามาแล้วมีปัญหาแบบนี้!!" เขาดุเธอ

"หนูขอโทษนนะคะแต่ที่ผ่านมาหนูก็ไม่เคยทำงานผิดพลาดครั้งนี้ครั้งแรกเลยเสี่ยยกโทษให้หนูนะคะ ๆ นะ ๆ" องุ่นพยายามอ้อน

"หึ! เพราะว่าหนูหรอกนะฉันเลยยังใจดีอยู่แต่หวังว่าจะไม่มีครั้งที่สอง"

"ค่ะ เสี่ยก็ยัยนั่นทำเหมือนว่าสนใจมากกกกกกน่ะสิค่ะ แถมยังเป็นคนติดต่อองุ่นมาเองอีกใครจะคิดว่าปอดแหก!!"

"แต่ผมสนใจเด็กคนนั้นจริง ๆ นะเสี่ยปลื้มแค่เห็นรูปตอนแรกก็สนใจแล้ว" เสี่ยอ้วนหัวล้านพูดพร้อมยิ้ม

"เสี่ยฐาต้องการจริง ๆ เหรอครับแต่เหมือนว่าเด็กนั่นจะไม่เล่นด้วยแล้วนะครับ"

"ไม่เป็นไร ๆ แค่พาตัวมาได้ก็พอแล้วที่เหลือเดี๋ยวผมจัดการเอง" เสี่ยฐาพูดอย่างมั่นใจเพราะว่าเขาชอบเด็กดื้อ ๆ เขาชอบปราบคนและเด็กดื้อ ๆ เขาก็กำราบด้วยเงินมาเยอะแล้วด้วย

"ขอแบบนี้มันต้องมีค่าใช้จ่ายนะครับ"

"เสี่ยปลื้มจะทำอะไรคะ?" องุ่นถามเมื่อเริ่มรู้สึกแปลก ๆ แบบนี้มันไม่ใช่ความสมัครใจแล้วนะแถมยังเหมือนการค้ามนุษย์อีกด้วย

"เงียบไปเถอะถ้าได้ตัวเด็กนั่นมาเสี่ยให้หนูองุ่นเลยล้านนึง"

"ล้านนึง 0.0" ได้ยินอย่างนั้นองุ่นก็ไม่กล้าคันค้านอะไรอีก

"เท่าไหร่ผมก็จ่ายขอแค่ได้เด็กนั่นมาก็พอ" เสี่ยปลื้มได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มกว้างเพราะว่าเขากำลังได้เงินก้อนโตน่ะสิถ้าสามารถเอาหมวยหมวยมาให้เสี่ยฐาได้

ด้านหมวยหมวย

"อยากจะบ้าตายยย!!มีแต่แก่ ๆ แก่ไม่เท่าไหร่พวกมีเมียแล้วอีกฉันไม่อยากโดนเมียเขามาตามตบนะ!! และแต่ละคนแก่กว่าป๊าอีกแค่คนก็ขนลุกแล้วววว >_0<

"เฮ้ย!!"

"ไสหัวไปซะก่อนกูจะระเบิดสมองมึง" น้ำเสียงของเขาแสดงออกว่ายิงจริงแน่นอน

"ไปกันก่อนเถอะวะ" สุดท้ายลูกน้องของเสี่ยปลื้มก็ถอยกลับไปเพื่อไปรายงานสิ่งที่เกิดขึ้น

"ขะขอบคุณนะคะ!!" หมวยหมวยยกมือไหว้เขา

"เป็นผู้หญิงแต่ออกมาแรดกลางคืนอายุก็ไม่น่าจะเกิน 20 ใจแตกหรือไง?"

"-0-" เมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้นหมวยหมวยก็พูดไม่ออกเลย

"ช่างเถอะ กลับบ้านไปได้แล้วไป" เขากำลังเดินกลับไปที่รถแต่ว่าหมวยหมวยกลับตามเขาไปด้วย

"ดะเดี๋ยวก่อนค่ะ!"

"มีอะไร?"

"นะหนูขอทราบชื่อคุณได้ไหมคะ?"

"จะรูไปเพื่อ? ยังไงเราก็ไม่ได้เจอกันอยู่แล้ว" เขามองหน้าของเธอนิ่งแต่ว่าหมวยหมวยก็พยายามกลั้นใจและพูดออกไป

"ก็อาจจะได้เจอไงคะคุณช่วยหนูไว้เพราะงั้นอย่างน้อยก็อนุญาตให้หนูได้ทราบชื่อผู้มีพระคุณเถอะค่ะ!" เธอพยายามหาคำพูดที่ดีและเหมาะสมที่สุดออกมา

"เหอะ! เพราะเป็นเด็กเสี่ยเลยมีวิธีการพูดเอาใจงั้นสินะ?" เขายื่นหน้ามาหาเธอใกล้ ๆ ทำเอาหมวยหมวยใจเต้นแรงกว่าเดิมซะอีก

"นะหนูไม่ได้เป็นเด็กเสี่ยนะคะ..."

"แต่งตัวอ่อยเหยื่อขนาดนี้เชื่อไม่ลง"

"ไม่ต้องเชื่อก็ได้ค่ะ หนูไม่บังคับคุณหรอก...สภาพหนูก็อย่างที่คุณว่าจริง ๆ นั่นแหละค่ะ" หมวยหมวยพูดพร้อมกับตีหน้าเศร้าก้มมองพื้นมองเท้าตัวเอง

"ชื่อจีรัง"

"คะ?!" หมวยหมวยเงยหน้ามอง

"ฉันชื่อไง...จีรัง"

"อ่ออออ~~จีรังนี่เอง...หนูชื่อหมวยหมวยนะคะ"

"ไม่ได้ถาม -_-"

"แหะ ๆ อยากบอกค่ะ" หมวยหมวยยิ้มแห้งเมื่อโดนเขาตอกกลับมาอย่างนั้น

"-_-"

"เอ่อ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช่วยแต่ว่าหมวยรบกวนอะไรคุณจีรังอีกหน่อยได้ไหมคะ?" หมวยหมวยเกาหัวตัวเอง

"ไม่ได้"

"เอ่อ -0-" ตัดจบโดยสมบูรณ์

"กลับบ้านไปได้แล้วอยากโดนพวกนั้นมาตามจับอีกไง?" จีรังบอกกับหมวยหมวย

"นั่นแหละค่ะที่อยากรบกวน...รบกวนไปส่งหมวยหน่อยได้ไหมคะหมวยกลัวพวกมันตามอีกอ่าาา T^T" หมวยหมวยทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

"เฮ้อ!"

"นะคะสัญญาจะนั่งเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรเลยสักคำเดียวค่ะ!!" ส่งสายตาหมาน้อยไปให้เขา

"...."

"ถือซะว่าไปส่งลูกหมาก็ได้ค่ะ บ๊อก!" หมวยหมวยแกล้งเห่าเสียงเด็กหมา

"ยัยบ้า" เขาส่ายหัวไปมา

"บ๊อก!" คราวนี้ทำมือด้วยและมองหน้าของจีรัง

"และเงียบปากเลยนะ" สุดท้ายเขาก็ยอมใจอ่อนไปส่งเธอ....

บนรถ

"รู้ไหมคะว่าพวกนั้นต้องการหาเมียน้อย!เป็นนักศึกษาและมาอ้างว่าเลี้ยงเด็ก ๆ น่ารังเกียจสุด ๆ เลยและแต่ละคนนะแก่ อ้วน หัวล้านกันหมดแล้วแท้ ๆ ยังไม่เลิกเรื่องแบบนั้นอีก บอกตามตรงว่าตอนแรกสนใจนะคะเงินดี เพื่อนบอกว่าไม่ต้องนอนด้วยกันก็ได้เงินแล้วแค่อ้อนฮิ้วใจแค่นั้นแต่ความจริงมันไม่ใช่เลยค่ะ!!"

"...."

"หมวยนะไม่น่าเชื่อคนที่พึ่งเจอเลยงะโทษใครไม่ได้คะเรื่องนี้หมวยโง่เองแหละ อยากจะบ้าาาา"

เอี๊ยดดดดดดดด!!

"ฉันสิจะบ้า!!ตั้งแต่ขึ้นรถมาเนี่ยเธอยังไม่หุบปากเลยนะหมวยหมวย! ไหนบอกว่าจะเงียบปากไงฮะ?!" จีรังดุเธอ

"ขะขอโทษค่ะแค่อยากระบายเฉย ๆ อะ"

"เฮ้อออ! ฟังนะถ้าเธออ้าปากพูดอีกคำเดียวฉันจะทิ้งเธอข้างถนนคราวนี้ได้เป็นหมาของแท้แน่"

"..." หมวยหมวยเอามือปิดปากตัวเอง

"พูดมากฉิบหาย" จีรังบ่นก่อนจะออกรถอีกครั้ง

"ขะขอถาม..."

"เงียบ!"