"อ่อ มาก่อนสินะ" น้ำผึ้งเปลี่ยนท่าทีจากใจเย็นอยู่ก็สงบลงทันทีจนคนรอบข้างทำหน้างง
"...."
"งั้นฉันจะแย่งมา...นั่นน่ะไม่ใช่แฟนเธอแต่เป็นเสี่ยเลี้ยงของเธอใช่ไหมละ...ฉันน่ะช่วงนี้ก็กำลังหาเสี่ยเลี้ยงอยู่พอดีเลยและฉันก็ถูกตาต้องใจกับเขาคนนั้นมาก ๆ เลยละ แต่ในเมื่อเธอได้ก่อน...ฉันก็จะแย่งมา" น้ำผึ้งเอาผมทัดหูและก้มลงมาหาหมวยหมวยพร้อมรอยยิ้มเยาะเย้ย
"..."
"มีความสุขไปก่อนเถอะเดี๋ยวอีกไม่นานเสี่ยคนนั้นก็จะมาเป็นของฉันไม่มีอะไรที่ฉันแย่งมาไม่ได้หรอก...เด็กน้อยเอ๋ย" น้ำผึ้งมือไปจับแก้มของหมวยหมวยก่อนจะเดินออกไปทันทีคำพูดของเธอทำให้หมวยหมวยหวั่นใจอยู่ไม่น้อยทีเดียว
"อะไรของเขาวะ?" มันแกวพูดขึ้นอย่างไม่เข้าใจ
"นั่นสิแล้วหมวยไปเป็นเด็กเสี่ยตั้งแต่เมื่อไหร่?" หมีถามพร้อมกับมองหน้าของเพื่อน
"ก็...ยังไม่ได้อาทิตย์หรอก แหะ ๆ ขอโทษทีนะที่ยังไม่ได้บอกอะ" หมวยหมวยขอโทษหมีอย่างรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไรแต่คิด
