“แล้วคืนนี้ให้เจ้าตัวแสบสองตัวนอนที่นี่?”
“ครับ แล้วพ่อคิดว่าสองตัวนี้มันจะกล้านอนกับย่าไหมล่ะครับ”
“อืม…ให้นวลนอนด้วย?” มาโนชถามไปในใจก็คุร่นคิดไปด้วย สุรเชษฐ์ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนมาดูแล แล้ววันนี้กลับให้ผู้หญิงที่ไม่ใช่เมียมานอนในห้องด้วย
มันเปลี่ยนไปเยอะเลยนะไอ้ลูกคนนี้
“ครับ ก็ผมดูแลลูกได้ที่ไหน”
“เออ นอนก็นอนฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
“ครับ”
“พ่ออยากเห็นแกเดินได้เร็ว ๆ นะ” มาโนชตบไหล่ลูกแล้วลุกขึ้น เขาดีใจที่สุดที่ลูกชายกำลังจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง และอยากให้มีชีวิตใหม่ที่ดีขึ้น ก่อนหน้าสุรเชษฐ์เหมือนผู้ป่วยโรคซึมเศร้า แต่ตอนนี้แววตาเขาดูสดใสขึ้นมาก
มาโนชเดินไปหาหลาน “ปู่กลับก่อนนะ อย่ากวนพ่อกับพี่นวลล่ะ” มาโนชใช้มือยีผมหลานเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู
“ครับ/ค่ะ”
หลานทั้งสองยิ้มให้ปู่แล้วหันไปสนใจของเล่นตรงหน้าต่อ
เนื้อนวลอาบน้ำเสร็จก็เข้าไปในห้องของเจ้านาย รู้สึกประหม่าเล็กน้อยท
