มือเรียวเล็กของไนรากำลังเช็ดเหงื่อที่โทรมหน้าของกีวอน หลังจากที่คนของท่านเลโอมาช่วยเหลือพวกเขาแล้วก็ให้หมอมาดูอาการกีวอน แม้ว่าคุณหมอจะรายงานแล้วว่าแผลไม่ลึกมากแต่จะอักเสบ และทำให้เขาเป็นไข้มันก็ไม่ได้ทำให้ความเป็นห่วงลดลง ตั้งแต่คุณหมอฉีดยาให้เขาก็หลับไปและเริ่มกระสับกระส่ายจนเธอต้องคอยเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้อย่างนี้ ไนราได้แต่วิงวอนพระเป็นเจ้าอยู่ในใจให้เขาปลอดภัยจากคืนที่แสนยาวนานเช่นนี้
“ต้อง...ต้อง...คุ้มครององค์หญิง!”
“คุณกีวอน!” ไนราพยายามจับมือใหญ่ของกีวอนที่ยื่นออกมาเหมือนจะคว้าอะไรในอากาศ ร่างบางรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดกดร่างใหญ่ไม่ให้ลุกขึ้นจากเตียงนอน “เราปลอดภัยแล้วค่ะ คุณจัสมินปลอดภัยแล้ว”
“ปลอดภัย?”
“ใช่ค่ะ เราปลอดภัยแล้ว คุณกีวอนพักผ่อนนะคะ” เสียงหวานใสปลอบโยนพร้อมสองแขนเล็กๆ ที่ยื่นไปโอบกอดเขาแนบแน่น “เราปลอดภัยแล้ว”
น้ำเสียงที่อ่อนโยนและความอบอุ่นที่ได้รับ ทำให้ชายหนุ่ม
