Mercedes
NAKAUPO na kaming dalawa ni Kirill sa kama ko. Hinawakan niya pa ang bote ng gamot ko pampatulog nang makita niya iyon sa side table.
Nahihiya ako sa nangyari kanina. Niyakap ko siya nang hindi nag-iisip. Ngayon tuloy ay bahagya akong nahiya.
“Paano ka nakapasok dito? Baka mahuli ka ng mga bantay ni Kuya.”
“Sa tingin mo ay hindi ko alam ang gagawin ko? Pinag-aralan ko na ang security ng bahay ninyo nang magpunta ako rito, para alam ko kung paano kita babawiin kung kunin ka sa akin ng pamilya mo.”
Napanguso na lang ako at nanahimik na. Kahit kailan talaga itong lalaking ito.
Napatingin si Kirill sa hawak niyang bote.
“What is this?” tanong niya sa akin habang ipinapakita sa akin ang bote ng gamot ko.
“So, I can sleep. Dumating kasi ako sa point na hindi talaga ako makatulog
