Mercedes
NAGING abala ako noong nakaraang linggo upang makapaghanda sa medical mission na gagawin ko. Excited akong makatulong sa mga nangangailangan ng serbisyo ko. Sa ganitong paraan man lang ay makatulong ako.
Nakahanda na ang mga gamit at inilalagay na sa sasakyan na dadalhin namin ni Kirill.
Malaki ang ngiti ko. Nakaugalian ko na ito simula nang maging isang ganap na doktor ako. Gustong-gusto ko talaga na nagbibigay at tumutulong sa mga nangangailangan.
“Where’s Kirill, Manang?”
Tiningnan ako ni Zinaida. Hindi siya sanay na manang ang tawag ko sa kanya. Parati akong nagso-sorry sa kanya dahil sanay ako na ganoon ang tawag ko sa mga kasambahay namin.
Huminga siya nang malalim. Para rin talagang masungit itong si Zinaida. Hindi nakatulong ang matigas na pananalita niya.
“Sa kuwa
