“ไม่ต้องหรอกค่ะ หนูหน่อยไม่เมื่อย”
“ไม่เมื่อยได้ไง อายังเมื่อย”
“ก็อาไวทย์…”
“อย่าพูดว่าแก่นะ ไม่งั้นจะพิสูจน์”
อีกแล้ว… หนูหน่อยทำหน้าตาน่ารักแบบนั้นอีกแล้ว
อืม… เขาจะอดใจได้ไหม ต้องได้สิ แค่จับจูบลูบคลำก็พอแล้ว มากกว่านั้นเขาจะไม่ทำเด็ดขาด
“มันไม่ดีค่ะ เท้ามันของต่ำ”
“มากกว่าเท้าก็ทำมาแล้ว”
ริมฝีปากน่าจูบที่อ้าค้างตกใจในคำตอบของเขาก่อนจะเม้มและก้มหน้านิ่ง เขาไม่ควรทำให้หล่อนอายใช่ไหม แต่เขาอยากให้สัมผัสบอกความรัก
“หนูหน่อย…”
เขาเรียกขณะนวดฝ่าเท้าและต้นขาของหล่อนอย่างอ่อนโยน แม้หนูหน่อยจะพยายามชักขาออก เขาก็รั้งไว้แน่น
“คะ อาไวทย์…”
หล่อนขานแต่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมองเขา ริมฝีปากเม้มเข้าหากัน ขนกายลุกพรึบทั้งตัว
