Chapter 1
1128 Words
Edward Cloud POV...
7 years na simula nung iniwan ako ni Lorien. Di ko padin siya nakikita. Miss na miss ko na siya at gusto ko na siyang yakapin, halikan at di na siya pakawalan pa.
Tinatanong niyo kung may asawa nako ang masasabi ko ay wala pa. Di ko tinanggap ang babaeng yun. Natauhan si papa sa sinabi ko noon sana ginawa ko na yun bago pa nangyaring pag iwan saakin ni Lorien.
Flashback 7 years later...
Wala nakong emosyon nung bumalik sa mansion namin. Nung buksan ko ang pinto sinalubong ako ni Dad ng isang napakalakas na suntok pero napangiti nalang ako ng wala akong maramdaman na sinuntok ako. Dahil mas masakit yung nasa puso ko. Wala na siya.
"Ano bang meron sa babaeng yan! Totohanin ko talaga ang sinasabi ko! Tandaan mo yan Edward Cloud!" Sigaw ng ama ko saakin habang tinuturo ako.
"Wala na siya." Out of blue kong sabi at nagpatuloy naglakad ng bigla akong kinuwelyuhan ni Dad at tiningnan ko siya gamit ang walang emosyon kong mga mata.
"Anong nangyayari sayo?" Sabi ni Dad. Susuntukin sana niya ako ng...
"Sige suntukin mo pa ako hanggang sa mamatay ako. Sige patayin niyo nalang ako! Parate nalang gusto niyo ang sinusunod ko. Alam mo Dad marunong nakong tumayo sa sarili kong mga paa. Marunong nakong mabuhay yung hindi umaasa sayo." Sabi ko walang lumalabas na luha dahil ubus na ito at wala nang mailalabas pa na luha.
"Anak!" Sigaw ni Mom at pinigilan si Dad at ipinaghiwalay na niya kami.
"Sino ba siya para magkaganyan ka alam mo ba kung sino Vironica?." Sabi ni Dad kay Mom.
"Oo, alam ko kung sino siya si Lorien Angel Sandford ang babaeng kambal ni Lerion Darren Sandford ang isa sa mga heir ng Sandford. Ang parents niya ay matalik mong kaibigan. Alam mo na?" Galit na sigaw ni Mom. Ngayon ko lang narinig si Mom na ganyan.
"Alam mo ngayon lang nagmahal ang anak mo. Parang patay ang anak natin noon dahil sa malalamig nitong pakikitungo saatin tapos nung makilala niya si Lorien nagbago siya. Nakita mo yun diba? Nakita mo na nagbago siya ng ugali naging normal siyang binata at nagmamahal. Pero kinait mo nanaman yun sa kanya. Heto nakita ulit natin ang patay na aura ng anak natin." Umiyak na si Mom.
"...." natahimik si Dad sa sinabi ni Mom.
"Kung di niyo ako kayang patayin... wag niyo nalang akong gawing heirs ng Ferro family at wag niyo na akong ituring na anak dahil patay na ang Edward Cloud na niluwal niyo sa mundong ito." Sabi ko at lumakad na papuntang kwarto ko at kinuha ang mga gamit ko na binili ko sa sariling pera ko.
At dinala ko ito sa condo ko at dito na tumira.
End of Flashback...
Ngayon nagpatayo ako ng sarili kong kompanya at sa pagiging masipag ko lumago ito kagaya ng nangyari sa Ferro na ako mismo ang nagpalago.
Nandito pa din ako sa pilipinas pero naglilibot libot padin ako sa boung mundo para mahanap si Lorien pati sila Lerion at ang pamilya niya di ko makita.
Sana mahanap ko na siya.
Lorien Angel POV...
Kailangan ko nang magmadali! Asan na yung cellphone ko ayun!
Nako naman di ko namalayan ang oras 4 na pala sa hapon. Magtatampo nanaman yun.
"Bakit nandito ka pa?" Sabi ni Lerion saakin. Napakamot ako sa batok.
"Di ko namalayan eh. Sige na ikaw na ang bahala sa mga meetings ngayon. Hehehe good luck kambal!" Sabi ko at tumakbo. Napatawa nalang siya habang umiiling.
"Magiingat ka." Sabi niya. Tumango ako.
Sumakay nako ng kotse at pinalipad joke pinatakbo... wala naman tung paa basta dumiretso nako sa School.
Nasaan na yun?
"Lorien!" Napatingin ako sa nagsalita si Finnie lang pala.
"Oh? Anong ginagawa mo dito?" Sabi ko. Bigla nalang siyang na touch sa sinabi ko may pahawak pa sa heart effect. Tsk.
"Mukha kang bakla." Sabi ko. Napaubo siya at humarap saakin.
"Sinusundo ko lang naman ang baby ko." Sabi niya. Napangiti ako at tumingin sa anak niya. Yes anak ni Finnie na si Flare at alam niyo kung sino ang ina ni Flare no other that si Claire lang naman hahaha.
"Finnie! Bakit ang tagal mo.... Lorien! Sinusundo mo ba si Baby Wayne." Sabi niya. Tumango naman ako.
"Nakita ko si Baby Wayne nakakatawa ang baby mo napakajolly." Sabi ni Finnie. Tumango ako at nagpaalam na sakila dahil naiinip na yun.
"Anak!" Tawag ko nakaupo kasi siya sa bench at nang makita ako.
"Mama!" Tawag niya at tumakbo papunta saakin at niyakap ako.
By the way siya si Wayne Clangel Sandford-Ferro. Anak namin ni Cloud remember may nangyari saamin bago ako umalis. 6 years of age ang edad niya.
Napatingin ako sa anak ko nacopy niya ang mukha ng papa niya di man lang nagtira.
Tsk tsk..
"Mama, why are you late? It's 4:30 you know." Sabi niya sabay pamewang. Yan nakuha niya ang ugali ko hahaha.
"I'm sorry baby, busy lang si Mama kanina." Sabi ko sa kanya. Napangiti siya at nagsalita
"Apology accepted." Sabi niya. Napangiti nalang ako at hinawakan ang maliliit na kamay.
"Mama, look oh." Sabi niya sabay pakita ng star sa kamay niya.
Napatingin naman ako at ngumiti.
"Wow, galing naman ng anak ko. Ang talino mo talaga nagmana sa akin." Sabi ko.
"Mukhang di naman ma eh." Napapout ako sa sinabi niya. It's hurts to the ego you know.
"Mama, let's go because I miss Lolo and Lola." Sabi niya. Napatango nalang ako at pinasakay na sa sasakyan.
At nagdrive na.
"Mama, ngayon palang friday Family Day." Sabi niya sabay tingin sa labas.
"Kompleto sila ng pamilya. Merong Papa at Mama eh ako asan Papa ko? Si Tito Christian nanaman ba ang pupunta?" Sabi niya. Parang matanda talaga tong magsalita oh. Inihinto namin ang sasakyan sa gilid ng kalsada.
Pero nalungkot ako di ko siya mabigyan ng papa dahil may pamilya na yun. 7 years na di kami nagkita wala akong communication sa kanya at ang masasabi ko I miss him so much.
"Diba baby napag usapan na natin ito?" Sabi ko. Napayuko naman siya. At tumulo ang luha ko ng hindi ko nalalaman.
"Sorry mama. Pinaiyak nanaman kita." Sabi niya sabay hawak ng dalawang kamay sa pisnge ko.
"Sorry umiyak kananaman pinaalala ko nanaman sa inyo." Sabi niya at niyakap ako.
"It's okey anak, kasalanan ko kasi wala kang papa ngayon sa tabi mo." Sabi ko.
"Mama, wag kayong mag alala okey lang naman saakin na ikaw lang mukhang grabe ang past mo noon ma. Di ko nalang tatanungin baka masasaktan ka lang kung tatanungin ko sayo." Sabi niya. Napangiti ako parang matanda na talagang magsalita ang baby ko parang si Cloud.
Mabibigay ko ba ang wish niya na complete family? O pangarap nalang ang lahat.
*****
LMCD
- Writer
