Chapter 2
901 Words
Lorien Angel POV...
(Lorien, umuwi ka na dito sa pilipinas. Next next day November 1 na. Bisita ka dito sa libingan ng Lolo at Lola mo. At miss na miss ko na din ang apo ko.) Sabi ni mom sa telepono namin.
"Pero mom..." di pa ako handang magpakita masasaktan lang ako. Di pa ko nakamove on noh.
(Pretty please! Ang laki ng pilipinas di ka makikita nun.) Tama si Mom pero walang imposible sa isang Edward Cloud Ferro.
"Mama, please I want to go to the Philippines. Please ma." Sabi ng anak ko. Napatingin ako sa kanya ang cute niya talaga.
Napabuntong hininga ako.
"Ang laki talaga ng impack mo saakin, Baby." Sabi ko sabay yakap sa kanya.
(Pupunta ka anak?) Sabi naman ni Dad.
"Okey fine. Pupunta na kami. Nanjan na kami bukas ng umaga." Sabi ko. At ayun nagsaya ang dalawa.
(Yehey! Magdiwang!) Parang bata talaga tong dalawang toh.
"Okey, baba ko na." Sabi ko at nagbabye na sila.
Napatingin ako kay Wayne. Ito na ba ang palusot ni tadhana para makauwi lang ako? Baka di na kami makakauwi ng States nito.
"Yehey! Were going to Philippines! " nagtatalon ang anak ko sa tuwa.
Napangiti nalang ako. Paano kung magkita ang mag ama then di niya tatanggapin ang anak niya. Ayokong masaktan ang anak ko.
"Baby, if there's a stranger what will you do?" Sabi ko. Napatingin siya saakin at tumayo ng matuwid.
"Thank you for the beautiful and pretty question. My answer to that question is don't talk to strangers. Thank you!" Sabi niya. Hahahaha grabe naman tong anak ko.
Pero di kayo kahit babae gumalaw yan may dugo din yang Mafia kagaya ko. Pero lalabas lang yun pagnagagalit siya kagaya noong kinuwento ng mga kaibigan niya....
Flashback...
Naglalakad daw sila sa canteen ng may isang lalaking magtangkang kunin si Wayne then hinawakan na sya ng stranger ng napansin nila na tumahimik si Wayne hindi siya nagpapanik.
Bigla nalang ngumiti si Wayne yung ngiting kinatatakutan ng lahat napaatras yung iba.
Bigla niyang sinipa ang *Toooot* ng lalaki at tinama niya ang ulo niya sa ulo ng lalaki kaya nakaluhod at napabitaw yun sa kanya. Tapos hinawakan niya ang kwelyo at braso nito at jinudo. Hanggang sa nahimatay ang lalaki.
Shock na shock ang iba sa nangyari napapikit si Wayne at bumalik siya sa Dati at tinanong kung anong nangyari.
End of Flashback...
Grabe may ganyan din pala siya. Yung ugali lang niya ang namana saakin. Ang mukha photo copy sa papa niya!
"Ma, handa na tayo ng gamit." Sabi niya. Tumango nalang ako at naghanda ng gamit.
Edward Cloud POV...
Office...
*toktoktok*
"Sir." Malanding sabi ng secretary ko.
Tsk. I don't like her by the way. Nakalabas pa ang cleavage niya di man lang nahiya.
"What?" Malamig na sabi ko sa kanya.
"Heto na po ang pinagagawa niyo sir." Sabi niya sabay lagay sa mesa at pinakita nanaman niya ang cleavage niya.
"Ms. Ruby, your fire." Sabi ko sabay kuha nung folder. Nanlaki ang mata niya.
"What! But sir...." siya.
"No buts. Come here by the way." Sabi ko mukhang napangiti naman siya kaya sexy siyang lumapit. Psh...
At umupo siya sa lap ko.
"Bakit sir?" Napahawak siya sa dibdib ko.
Lumapit ang labi ko sa tenga niya at nagsalita.
"Ayoko sa mga babaeng halos makita na ang kaluluha and di ako madaling makuha gaya ng ibang nilalandi niyo. And one's again.... your fired." Sabi ko at binuka ang paa ko kaya an resulta nahulog siya sa sahig. And I don't care kung masaktan siya.
Napatakbo nalang siya at lumabas. Tsk.
Napatingin ako sa picture frame sa mesa ko. Picture namin ni Lorien yung bumisita kami sa pyesta doon sa baryo.
Napakasaya ng araw na yun. Yun din ang the best birthday of my life yung nangyari pagka gabi. Yes b-day ko yun nang di niya nalalaman.
Yung nangyari pagkagabi nun... may nabou ba?
Di ko maisip kung may anak ako. Kung meron nga ako na yata ang pinakamasayang tao sa boung mundo kung mamngyari yun.
"I miss you Lorien.... one's mahanap kita di na kita bibitawan pa kailanman." niyakap ko ang picture frame namin.
Lorien Angel POV...
Napatingin ako sa labas ng Airport nagbalik na nga ako. Kasama ang baby namin.
"Wow! mom is this a Phillipines? " di siya makapaniwalang sabi niya.
"Yes, baby." Sabi ko.
'Lorien! Anak here!' Nakita ko si Mom na nagtatakbo parang teenager kasama si Dad, Lerion and Lerian.
"Ate! Ang cute talaga ni Baby wayne!" Sabi ni Lerian at niyakap agad si Wayne. Napangiti nalang ako sa kanilang dalawa.
"Anak." Dad and Mom.
Niyakap ko sila.
"I miss you all." Sabi ko. Napangiti naman si Lerion saakin.
"Welcome back here." Sabi niya. Tumango ako at niyakap din siya.
"Halina kayo uuwi na tayo sa Mansion natin." Sabi ni Dad. Napangiti ako at tumango.
"Yehey! Pasyal tayo ha." Masayang sabi ni Wayne. Tumango kami at binuhat na ni Lerion si Wayne.
"Tito Lerion, yung cake ko ha." Sabi niya. Napatango si Lerion. Wait... cake?!
"Lerion, ang saakin? Asan cake ko?" Sabi ko sa kanya.
"wala si Baby Wayne lang ang ginawan ko." Sabi niya. Napapout ako at nagdabog dabog.
"Biro lang ginawan din kita." Sabi niya. Nanlaki ang mata ko at dumiretso kay Lerion at niyakap siya.
"Yehey cake may cake din ako!" Masyang sabi ko. Napailing nalang sila.
At ako tawa ng tawa dito.
At umuwi na kami...
******
LMCD
- Writer
