ตอนที่ 19
“นั่นแน่...คุณป๋าลืมแล้วใช่ไหมล่ะ” กันต์กนิษฐ์เอียงคอมอง พลางไพล่แขนเรียวไปสอดไขว้เกี่ยวนิ้วไว้ด้านหลัง
คิ้วหนาเป็นปื้นขมวดเข้าหากันจนหัวคิ้วย่น เขาลืมไปแล้วจริงๆ นั่นแหละ กันต์กนิษฐ์ทวงเรื่องอะไร แต่ถึงจำได้ก็ไม่อยากจำอยู่ดี
“แหม...คุณป๋าน่ะ อย่างนี้กระถินน้อยใจนะ” กันต์กนิษฐ์เบ้ปากไปมา ถ้าเป็นเรื่องของแม่ข้าวก็คงจำได้ จนต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวหล่อไปเสนอหน้าตรงประตูบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้วละ ชิ...จมูกโด่งยู่ย่น กลีบปากอิ่มเบะออก
“วันนี้คุณป๋ายกให้กระถินเป็นเจ้าหญิง...หนึ่งวัน” แม้ปากเขาบอกให้เธอเพียงแค่วันนี้วันเดียว แต่นึกหรือว่าคนอย่างกันต์กนิษฐ์จะยอม มีครั้งแรกก็ต้องมีหนทางทำให้มีครั้งต่อไปได้เช่นกัน
โดโนแวนกลอกตาไปมา โทษใครไม่ได้นอกจากตัวเองที่เผลอปัดความรำคาญด้วยการเอ่ยปากตกลงไป จนลืมนึกถึงเหตุการณ์จริง “แต่ตอนนี้คุณป๋ารับใช้เจ้าหญิงกระถินไม่ได้หรอกนะ”
“คุณป๋าคิดจะผ
