ตอนที่ 9
“กระถิน!” โดโนแวนเรียกเสียงดัง รีบเหลียวมองไปในบ้านด้วยกลัวไอ้คุณพ่อจอมหวงลูกจะออกมาเห็นเข้า เขายังไม่อยากเปิดเผยบางสิ่งบางอย่างในตอนนี้ เดี๋ยวจะกลายเป็นภัยร้ายแรงจนเกินป้องกัน
“ขา...” ขานรับเสียงใส “เสียดายจัง ยังไม่ได้จุ๊บปากคุณป๋าเลย” หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อนเสียงหวาน บดเบียดร่างนุ่มนิ่มแนบอกกว้าง เธอจะทำตัวเป็นสาวน้อยช่างยั่ว...ยวน อยากรู้นัก คุณป๋ายังใจแข็งไม่สนใจไปได้สักเท่าไหร่กัน
“หยุดนะกระถิน!” โดโนแวนรีบร้องห้ามปราม ด้วยกลิ่นกายหอมละมุนของสาววัยแรกแย้มที่ลอยมาแตะนาสิก บวกกับเรือนร่างอรชรนุ่มหอมที่แนบชิด แม้เขาไม่ได้คิดอะไรกับกันต์กนิษฐ์ แต่ใบหน้าอิ่มเอิบละม้ายคล้ายกับคนซึ่งยังคงครอบครองหัวใจเขาอยู่ ก็ทำให้ความยับยั้งชั่งใจที่เคยมีเต็มร้อยลดลงเกินครึ่ง
“ถ้าขืนยังทำอย่างนี้อีก คุณป๋าไม่คุยด้วยนะ” ชายหนุ่มขู่เสียงแข็ง สีหน้าขึงขังบึ้งตึง นัยน์ตาเข้มจัด หวังให้แม่กระถินริมร
