ตกบันไดหัวใจพลอยรัก

เหตุของพลอยรัก

"ป้าพรรณ เดี๋ยวอบขนมเสร็จแล้วพลอยเอาไปส่งให้เองจ้ะ ป้าไปทานข้าวทานยาเลยนะจะเที่ยงแล้ว" พลอยรักพูดกับหญิงวัยเลยกลางคน

ป้าศรีพรรณเป็นพี่สาวแท้ๆของแม่พลอยรักที่เสียชีวิตไปนานแล้วตั้งแต่เธออายุเพียง 10 ขวบเพราะอุบัติเหตุพร้อมกับพ่อของเธอ ป้าพรรณจึงอุปการะพลอยรักมาตั้งแต่นั้น พลอยรักจึงรักป้าพรรณราวกับแม่แท้ๆ

ป้าพรรณมีลูกสาวอยู่หนึ่งคนชื่อว่าแพรดาวเป็นเพื่อนเล่นกันกับพลอยรักเติบโตมาด้วยกันเหมือนพี่น้องท้องเดียวกัน แพรดาวอายุน้อยกว่า2ปี ดังนั้นทั้งสองสาวจึงสนิทสนมกันมาก ป้าพรรณหาเลี้ยงชีพและสองสาวด้วยการทำขนมขายไม่ว่าจะเป็นเบเกอรี่หรือขนมไทยป้าพรรณทำเป็นทั้งนั้น ขอแค่ได้เงินมาส่งพวกเธอเรียน

แต่บัดนี้กายสังขารที่ร่วงโรยไปตามกาลเวลาประกอบกับว่าทำงานหนักมาเป็นเวลาหลายสิบปีอีกทั้งโรครุมเร้าจึงทำให้ป้าศรีพรรณวัย 65 ปีไม่ค่อยจะแข็งแรงเท่าไรนักและที่สำคัญป้าพรรณมีอาการของเนื้อร้ายที่ปอด ค่าใช้จ่ายภายในบ้านทั้งหมดรวมไปถึงค่ารักษาพยาบาลพลอยรักรับปากกับแพรดาวว่าเธอจะหามาให้จงได้เพื่อให้ป้าพรรณได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่ดีที่สุดกับหมอที่เก่งที่สุดเพื่อยื้อชีวิตของผู้มีพระคุณคนนี้ แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะซ้ำเติมพลอยรักให้ต้องตกงานเพราะดันไปมีปัญหากับลูกสาวของผู้บริหารของบริษัทที่เธอทำงานอยู่

พลอยรักโดนยัดเหยียดข้อหาต่างๆนาๆและเล่นงานที่เธอลางานบ่อยเพราะต้องผลัดกับแพรดาวช่วยกันดูแลป้าพรรณของเธอแต่ในที่สุดก็ถูกหาเรื่องไล่ออกอย่างที่เธอไม่มีทางที่จะโต้แย้งอะไรได้ แม้พลอยรักจะอธิบายถึงเหตุจำเป็นก็ไม่สามารถฟังขึ้นได้ด้วยใจคนที่คิดจะกลั่นแกล้งเธออยู่แล้ว

"ไม่เป็นไรนะพลอย มาช่วยป้าทำขนมขาย" ป้าพรรณพูดด้วยเสียงอ่อนโยนกับเธอเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอก็ตามป้าพรรณคือที่พึ่งทางใจเสมอ

"พลอยจะรีบหางาน หาเงินมารักษาป้าพรรณให้ได้" พลอยรักพูดพร้อมกอดป้าพรรณในวันที่เธอเก็บข้าวของกลับมาบ้าน

"ไม่ต้องลำบากหรอกลูก ป้าแก่แล้วไม่อยู่ค้ำฟ้าหรอก อย่าเปลืองเงินทองเก็บเอาไว้ตั้งตัว ป้าห่วงแพรกับพลอยนะลูก"

"ยังไงพลอยต้องรักษาป้าให้ได้ ป้าพรรณจ๋าอยู่กับพลอยไปนานๆนะ" พลอยรักกอดป้าพรรณมีน้ำตาซึม

"ทำอะไรกันอยู่สองสาว" แพรดาวเข้ามาเกาะไล่ศรีพรรณผู้เป็นแม่แล้วก้มลงมาหอมแก้ม

"พี่พลอยวันนี้ต้องไปเอายาให้แม่ แพรไม่ว่าง วานพี่พลอยหน่อยนะ" แพรดาวไหว้วานพลอยรักให้ไปเอายาที่โรงพยาบาลที่ศรีพรรณต้องไปเอามาเพื่อรักษาตัวประทังอาการเป็นประจำ

"ได้สิ พี่ต้องแวะไปเอาของที่ออฟฟิตเก่าอยู่พอดี ดันลืมโน้ตบุคเอาไว้ใต้โต๊ะต้องรีบกลับไปเอา"

"หึ ขนม ขนม โอยๆๆเลยเวลาแล้วลูก นัดเขาเอาไว้ ไปๆลูกรีบเอาไปส่ง" ป้าพรรณโหวกเหวกเพราะคุยเพลินจนลืมขนมที่ต้องเอาไปส่ง

"จ้ะป้า แย่แล้วๆ เขาจะด่าไหมเนี่ย" พลอยรักดีดตัวเองออกจากเก้าอี้ทันที พลอยรักรีบจัดแจงขนมใส่กล่องลังใหญ่ยกหอบออกไปจากครัวหันมายิ้มแหยๆให้ศรีพรรณกับแพรดาว

ทั้งศรีพรรณและแพรดาวต่างหัวเราะชอบใจในความรีบเร่งและขี้ลืมของพวกตน แพรดาวที่ตัวสูงกว่าผู้เป็นแม่ค้อมตัวลงมากอดและมองพลอยรักหอบลังโตกึ่งเดินกึ่งวิ่งเดินพ้นออกไป ถึงจะมีกันแค่สามคนแต่พวกเธอก็มีความสุขกันมาก

“สวัสดีค่า เอาขนมมาส่งค่ะ” เสียงพลอยรักเจื้อยแจ้วเรียกเจ้าของร้านที่เอาขนมมาส่งตามออเดอร์

“อ้าวหนูพลอยคิดว่าจะมาไม่ทันเสียแล้ว พี่ก็รออยู่” พะแพงเจ้าของร้านทักทายอย่างเป็นกันเอง

“ขอโทษจริงๆค่ะ คราวหน้าไม่ช้าแน่ค่ะ เดี๋ยวมีขนมแถมให้ด้วย” พลอยพูดคุยร่าเริงกับเจ้าของร้านที่สั่งขนมกันเป็นประจำ

“คราวหน้าพี่ขอเป็นพวกขนมอบบ้างนะเบเกอร์รี่ เด็กๆชอบขายดีมากจ้ะ”

“โอเคค่า จัดให้” พลอยดีใจที่จะได้ออเดอร์เพิ่ม

“แล้วป้าศรีพรรณล่ะเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีขึ้นไหม อย่าลืมพาแกไปหาหมอตามนัดนะ” เจ้าของร้านขนมถามอย่างเป็นห่วงตามประสาคนคุ้นเคยและค้าขายกันมานาน

“เอ่อออ ก็ดีบ้างป่วยบ้างจ้ะหลังๆป้าพรรณดื้อไม่ยอมไปหาหมอกลัวเปลืองเงินพลอยเลยต้องคอยไปเอายามาให้แก แต่พลอยคิดว่าอย่างไรพลอยก็ต้องพาป้าพรรณไปตรวจให้ได้จ้ะ” พลอยเล่าให้ฟังแบบมีน้ำเสียงกังวล

“ดีแล้วๆ ไว้พี่จะอุดหนุนเธอตลอดนะจะได้มีค่ารักษาคุณป้า”

“ขอบคุณมากค่ะพี่แพง พลอยรีบไปก่อนนะจ๊ะ ต้องไปเอายาให้ป้าพรรณต่อ”

หลังจากออกมาจากร้านขนม พลอยก็รีบมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันที นำใบนัดแพทย์ไปขอพบคุณหมอขอคำปรึกษาและรับยา

“อาการคุณป้า หมอคิดว่าแกควรเข้ารับการตรวจและผ่าตัดนะครับดีกว่าทานยาไปเรื่อยๆแล้วไม่ดีขึ้น” คุณหมอให้คำแนะนำหลังจากพลอยรักเล่าอาการล่าสุดให้หมอฟัง

“มันจะร้ายแรงไหมคะคุณหมอ” พลอยรักกังวลใจ

“หมอก็ยังตอบไม่ได้จนกว่าคนไข้จะยอมเข้ารับการตรวจแบบจริงจังและยอมผ่าตัดเสียทีเสียทีครับ ยังไงวันนี้รับยาไปทานแล้วพยายามพาแกมาให้ได้นะครับเพราะการทานยาได้แค่ระงับอาการเท่านั้น” หมอกำชับถึงความจำเป็นที่ยังไงก็ต้องมารับการตรวจรักษา

“ค่ะ หมอ” พลอยรักพูดได้แค่นั้นแล้วก็ลงลิฟต์มาที่ห้องจ่ายยาพร้อมจ่ายเงินด้วยความเหม่อลอย

ครั้งล่าสุดไม่นานมานี้ที่พลอยรักได้ยินเสียงของหมอดังก้องในหัวว่า ตรวจพบเนื้องอกในปอดของป้าศรีพรรณพลอยรักก็ไม่เคยนอนหลับได้จริงๆสักวัน

ตลอดทุกวันพลอยได้แต่คิดว่าจะมีเงินพอที่จะรักษาป้าไหม เธอพยายามทุกวิถีทางที่จะหาเงินมาให้ได้

แต่โชคไม่เข้าข้างพลอยรักเลยเธอถูกกลั่นแกล้งจนต้องออกจากงานไร้งานเงินก้อนสุดท้ายที่มีก็ทยอยใช้ไปกับค่าใช้จ่ายในบ้านและค่ายาของป้าศรีพรรณ เพราะแพรดาวลูกสาวของป้าก็เพิ่งจะเรียนจบยังหางานเป็นหลักแหล่งไม่ได้ได้แต่ทำพาร์ทไทม์ร้านสะดวกซื้อไปพลางๆก่อนเท่านั้น

“ป้าพรรณ แพร พลอยจะดูแลป้ากับน้องเองนะ” พลอยรักกัดฟันกลั้นน้ำตาแล้วขึ้นรถกลับออกไปจากโรงพยาบาล

…………………………………………………………………………………………………………