Chapter 6
2043 Words
Thirty minutes…
It’s already been thirty minutes since the freaking kiss but it felt like it’s just a few seconds ago for Amara.
Trenta minutos na ang naka lipas nang halikan siya ng pesteng si Xavier, halos ubos na rin nito ang almusal nito at heto siya’t mukha pa ring naka kita ng multo.
“Amara!”
Halos pa sigaw nang tawag sa kanya ni Xavier, napatalon pa siya dahil sa gulat bago mabilis itong nilingon.
“P-po?
Sagot niya, saka napakagat-labi nang makitang masama ang tingin nito sa kanya.
“Will you stop spacing out? Nawawala ka sa focus, ilang beses na kitang tinawag naka tanga ka pa rin.”
Inis nitong sabi, pasimple namang napa irap rito si Amara.
“Eh sorry, kasalanan mo naman kung bakit ako nag i-space out sir eh…”
Halos pa bulong niang sabi bago lumapit sa breakfast table nito.
“Why and how is it my fault that you look so tired and still really sleepy?”
Kunot ang noong sabi nit o, marahas pang napa buntong hininga si Amara bago ito sinamaan ng tingin.
“What?”
Her boss snapped at her making her stomp her feet.
“Ehh kasi naman sir eh, bakit mo ba kasi ginawa iyon? Do you know that it was my first time?”
Wala sa sarili at tila batang sabi niya, nangunot naman lalo ang noo ng tila polpol niyang boss.
“What are you talking about?”
Takang tanong nito na tila talagang desididong umakto na tila ba walang nangyari.
“Bakit mo ako hinalikan? Ninakaw mo ang una kong halik, and my first kiss was supposed to be magical, sweet, hindi panakaw.”
Tila maiiyak nang sabi ni Amara dahilan upang mapa ngiwi si Xavier.
“Huwag ka ngang OA.”
Inis na saway nito, muli pang napa padyak si Amara bago padabog na naupos sa silya sa harap nito.
“Panagutan mo ako.”
Nanghahaba ang ngusong sabi niya kay Xavier na lalo lamang napa ngiwi.
“Have you completely lost your mind?”
“Ehh kasi naman, sa susunod nga huwag kang basta nanghahalik. Nakaka inis naman eh, oh paano na? Sinira mo na ang dream kong first kiss!”
Masama ang tingin niyang sabi kay Xavier, sandali naman itong natahimik habang naka ngiwi pa ring naka titig sa kanya.
Mayamaya pa ay bigla na lamang itong humagalpak ng tawa. Si Amara naman tuloy ang napa ngiwi rito.
“Okay ka lang ba sir Xavier? Hindi ho ba masarap ang niluto niyong French toast kaya ka nabaliw na?”
Pilosopo niyang tanong, mabilis namang tumigil sa pag tawa ang kanyang boss bago umayos ng upo, nakuha pa nitong tumikhim saka umaktong tila walang nangyari.
“How old are you again?”
Tanong nito, sandali namang nangunot ang noo ni Amara bago sumagot.
“Twenty po, bakit po? Mukha po ba akong fetus?”
Piloso noyang tanong dahilan upang muli nanaman siyang samaan ng tingin nito.
“Ang sungit, akala mo naman hindi umaktong parang baliw kanina.”
Pabulong niyang sabi saka ito pasipleng inismiran.
“No you do not look like a fetus, you look like a beautiful young woman who acts like a fetus, you are twenty and you are still dreaming of a magical first kiss like you were some kind of a high schooler.”
Naiiling na sabi nito.
“FYI, first kiss is supposed to be magical, and it is not my fault that you kissed me, and it is not my fault that I find that kiss a big deal, because aside from the fact that you are my boss and you just can’t do that, you had no reason to kiss me too. Kaya I say- that kiss was a really big deal, and thank you by the way for saying I am pretty.”
Mahaba niyang pag mamaktol pa, napa iling na lamang naman sa kanya si Xavier bago nag salita.
“Fine, it was a big deal and I am sorry I did not mean to, you are right what happed earlier is a mistake I was just pissed and a bit of carried away, I say we both just pretend that it never happened.”
“Never happened? Seriously?”
Naka ngiwi niyang reklamo dahilan para muli nanaman siya nitong samaan ng tingin.
“That kiss already happened, Amara. Whatever the f**k do you want me to do? Kiss you again and that will give you back your stupid magical first kiss?”
Inis na sabi ni Xavier, natahimik naman si Amara, mayamaya pa ay unti-unti ring napa ngisi.
“Actually, mukha ngang magandang ideya iyang sinabi mo sir, try mo nga ibalik, bilis.”
Pamimilosopo nanaman ni Amara sa halatang hindi na natutuwang si Xavier.
Nakuha niya pang pumikit ang ngumuso bago umusog palapit rito.
Ngunit agad rin siyang napa mulat at napa simangot nang pilikin siya nito sa noo.
“Aray ko naman, ano ba ‘yan, pwede naman kasing umayaw nalang kailangan pang manakit.”
Naka nguso niyang reklamo saka agad ring inayos ang sarili nang samaan siya nito ng tingin.
“I had enough of your silliness and nonsense jokes, fix all these and come see me in my office.”
Seryosong sabi nito bago siya iniwan.
Come see me in my office…
Tila nag echo sa tenga ni Amara ang sinabi nito sabay ang pag sakop ng kaba sa kanyang sistema kasama ang tanong na.
“Am I freaking fired?”
--
Hindi alam ni Amara kung gaano katagal na siyang naka tayo sa tapat ng pinto ng opisina ni Xavier Peralta, ang tanging alam niya lamang ay ayaw niyang kumatok doon.
Bukod kasi sa hindi niya alam kung anong paliwanag pa ang sasabihin niya rito oras na mag tanong ito kung sino nga ba talaga siya ay malakas rin ang kutob niyang si-sesantehen na talaga siya nito.
Kung bakit ba naman kasi sa dami ng masamang ugaling meron siya ang ka artehan at katabilan pa ang hindi niya makuhang alisin?
“I know you are standing by the door, just get in already.”
Halos mapa sigaw sa gulat si Amara dahil sa malakas na sigaw ni Xavier mula sa loob ng opisina nito, mabilis ding umikot ang tingin niya at pilit na nag hanap ng dahilan kung paano nitong nalaman.
Sandali niyang sinipat sipat maging ang bawat sulok ng pintong gawa sa mamahaling kahoy saka nangunot ang noo nang wala naman siyang nakitang peephole roon.
“Paano niya nalamang nandito na ako? Lucky guess o malakas lang talaga ang karisma ko?-“
“Get a hold of yourself Amara, there is a freaking CCTV above your head, I can see you.”
Muli pang napa talon si Amara sa gulat nang marinig nanaman ang malakas na sigaw ng masungit niyang boss, nakuha niya pang tumingala at napakamot na lamang sa batok nang makitang may isang maliit na camera nga roon.
Nag pilit pa siya ng ngiti doon na naging ngiwi lang rin sa huli bago niya pinihit ang siradura.
‘‘H-hi…”
Pabulong niyang pag bati sa masungit na si Xavier.
Nakuha niya pa itong pasikretong irapan nang makita ang naka simangot nitong itsura, halos mag dikit na kasi ang makakapal nitong kilay maging ang nguso nito ay halos mag pantay sa matangos nitong ilong.
‘Gee- how on earth does he still look like a freaking greek God even with that kind of expression?’
Amara whispered to herself and forced to meet his gaze.
“G-gusto niyo raw po akong makita, sir…”
Kagat-labi at magalang na sabi ni Amara.
For a few seconds, she wanted hit herself, even being kind she find it too weird.
She’s not used to it, and she hates it that she had no choice but to act nice now.
Amara’s kind gesture made Xavier’s eyebrow creased.
“Ang galang mo yata? You are done with your first kiss drama?”
Mapang asar na sabi nito, mabilis namang napa nguso rito si Amara saka tipid na umiling.
“Not done yet, still you stole my first kiss and I am not fine with it sir, but I think it is best if we will just keep what happened to us in the kitchen for ourselves, tama po kayo, kunwari nalang na hindi poi yon nangyari, bukod doon sa tingin ko ay hindi maganda kung malalaman ng iba pang kapwa kong katulong ang tungkol doon.”
Malaki ang ngiting sagot ni Amara, she knew she was way too kind now and such action is giving her itch all over.
“Hmm, okay… and why are you acting so nice?”
Taas ang kilay na sabi nito.
“Ay bawal ho ba? Hidni niyo naman sinabi agad, mas prefer niyo po pala na pilosopo ako.”
Naka ngiwi niyang sabi, nangunot naman ang noo ng kanyang boss.
“Being nice is already fine, I don’t like you acting all naïve and crappy towards me, I am your boss and I will be paying you to serve me.”
Sabi nito, mabilis namang napa tango si Amara.
“Naiintindihan ko po iyon sir Xavier… I am your personal maid, I got it, I am sorry about the breakfast, the truth is, hindi po talaga ako marunong mag luto pero pwede rin naman po akong matuto eh, just please don’t fire me, I need this job…”
Pakiusap ni Amara, agad na binalot ng katahimikan ang silid, mayamaya pa ay tumayo si Xavier mula sa kinauupuan nito at marahang nag lakad palapit sa kanya.
Tarantang napa atras na lamang naman si Amara, bawat abante nito ay aatras siya, hanggang sa wala na siyang ma atrasan dahil tumama na ang kanyang likod sa malaki nitong lamesa.
“S-sir?”
Tarantang tawag niya sa boss, tila wala naman itong makelam na nag tuloy lamang sa pag lapit, kahit pa pakiramdam niya ay manlambot na ang kanyang tuhod dahil sa kaba ay pilit siyang tumayo at kunwa’y matapang itong sinalubong ng tingin.
“Who said I will fire you, Amara?”
Xavier asked, his eyes were burning, it was as if her boss’s eyes were like a chamber of secrets that she would not dare to steal a glance at, his eyes were like that of a dangerous animal.
Danger…
She thought as she forced herself to talk.
“K-kung hindi niyo po ako si-sesantehen dahil sa kapalpakan ko sa pag luluto ng breakfast at dahil sa h-halik na i- ikaw naman ang nag initiate, bakit niyo po ako pinapunta rito?”
Pa utal at mahaba niyang tanong saka mariing napa pikit nang inisang hakbang na lamang nito ang maliit nilang pagitan.
Moments later, Xavier was already inches away from her, she could almost smell the masculine scent from the pores of his skin.
Such smell was heaven to her nose…
Ang sarap lamang annoyin, singhoting ng todo hangang sa tuluyang mawala sa balat nito.
Gaano nga kaya kasarap ang gumising sa umaga na ang amoy agad nito ang unang babati sa sense of smell niya? At bakit nanaman kaya tila namamanyak nanaman siya?
Natauhan lamang si Amara nang marinig ang mahinang tawa nito bago siya pitikin nanaman sa noo.
“I called you here to give you these.”
Sabi nito saka inabot sa kanya ang isang paper bag kasama ang sang putting sobre.
“You open the bag later when you left, I want you to wear that starting tomorrow, and the envelope was a small amount of money, baka may mga personal na gamit ka pang kailangan, I want you to get everything you need, starting tomorrow you will be working to me as my maid katulad ng inapplyan mo, and once you do you will no longer have rooms for playing like what you did earlier.
I don’t like mistakes so I need you to learn everything you need to learn, am I understood?”
Maahabang litanya nito.
Tanging pag tango na lamang naman ang nasagot ni Amara saka muling napa tingala rito nang muli itong mag salita.
“And one more thing, I wanted to return you something.”
“Return me something? An- ano p-po-“
Hindi na natapos ni Amara ang sasabihin nang katukad kanina ay bigla nanaman siya nitong halikan.
- Writer
