“เรื่องหุ้นและโชติวรากุล ผมจะเอาคืนมาให้คุณทั้งหมด”
คำพูดนี้ของขุนเขายังดังก้องอยู่ในหัวของเธอ แม้จะผ่านมาหลายวันแล้ว แต่มีนตราก็ยังคิดไม่ออกว่าไปเล่าให้เขาฟังตอนไหน หรืออาจจะเป็นตอนที่เมา ซึ่งมันก็คงจะเป็นอย่างนั้น
ดวงตากลมโตเหลือบมองไปยังคนที่นั่งอยู่ยังโต๊ะทำงาน เขาเป็นประธานบริษัท แต่ก่อนสถานะเบื้องหน้าของเธอกับเขาคือ เจ้านายกับลูกน้อง ส่วนเบื้องหลัง เขาคือผู้ชายที่ช่วยรักษาอาการโรคประหลาดให้เธอ
แต่ตอนนี้ ท่านประธานผู้น่าเกรงขามได้กลายเป็นแฟนเธอไปแล้ว พอคิดเรื่องที่เขาขอเป็นแฟนขึ้นมา ก็พาลทำให้หน้าแดง
“มีน”
“...”
“คุณมีนตราครับ”
“คะ! คุณขุนมีอะไรให้มีนทำเหรอคะ” มีนตรารีบขานรับเมื่อจู่ ๆ เขาก็เรียกชื่อเต็มของเธอ
“ไม่สบายหรือเปล่าครับ ผมเห็นมีนเหม่อ ๆ แถมยังหน้าแดงขนาดนั้น” ทันทีที่ได้ยินคำพูดขุนเขา เธอก็รีบยกมือขึ้นลูบใบหน้าของตัวเองทันที
“แดงเหรอคะ” เธอถามออกไปด้วยความอยากร
