ตอนที่ 6 ไม่เคยจะหลาบจำ (3)

1004 Words

“หิวน้ำค่ะ” “เหนื่อยล่ะสิ” “ค่ะ” เธอว่าเสียงอ่อย “งั้นเดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำให้นะ” ธารนทีพึมพำเบาๆ ก่อนจะผละออกจากคนตัวเล็กซึ่งเธอก็ยอมปล่อยเขาแต่โดยดี ชายหนุ่มเดินลิ่วไปยังโซนขายน้ำอย่างคล่องแคล่วว่องไว ด้วยรู้ดีว่าร้านอะไรอยู่ตรงไหน ก่อนจะรู้สึกถึงความผิดปกติเมื่อใครๆ ต่างมองมาที่เขาและก็หันไปซุบซิบ บ้างก็หัวเราะอิ๊กๆ ราวกับเจออะไรน่าตื่นเต้น และก่อนที่เขาจะต้องได้อับอายขายหน้าประชาชนไปมากกว่านั้น ก็มีผู้หวังดีคนหนึ่งชี้มือมาที่เป้าของเขา ธารนทีก้มลงมองตามมือที่ชี้ก็ให้สะดุ้งตาเหลือกด้วยความตกใจ ซวยแล้ว! กางเกงในสีแดงเสียด้วย! พอดีฝนมันตกติดต่อกันหลายวัน เสื้อผ้าเขาที่ใส่ประจำก็ไม่แห้ง ตัวไหนไม่ค่อยจะชอบใส่ก็ได้หยิบออกมาแก้ขัดคราวนี้ แต่ทำไมมันต้องออกมาโผล่หน้าให้ชาวบ้านรู้ด้วยวะ ตายๆ ๆ ๆ แบบนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน คิดพลางรีบรูดซิปกางเกงขึ้นมาบดบังปราการด่านสุดท้ายสีแดงแป๊ด ต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD