ถึงจะเป็นการแสดงก็ไม่จำเป็นต้องทำแนบเนียนถึงขั้นสมจริงแบบนี้” เดวิทหัวเราะในลำคอแล้วรินน้ำชาใส่ถ้วย “มีรายงานรอให้พระองค์ตรวจสอบ”
เจ้าชายวาคิมหรี่ดวงตาลงเล็กน้อยแล้วพยักหน้าอย่างเข้าใจ “ขอเวลาอาบน้ำเดี๋ยวจะกลับออกมาดู”
“พะย่ะค่ะ”
ชีคหนุ่มเดินหายไปให้ห้องอาบน้ำ สายน้ำจากฝักบัวปลุกร่างกายที่หลับใหลให้ตื่นฟื้นอย่างเต็มที่ ครึ่งปีแล้วที่กลับมาอยู่ที่แผ่นดินเกิดแห่งนี้ แต่ผู้คนรอบข้างก็ยังทำเหมือนพระองค์เป็นคนแปลกหน้า แต่จะว่าไปช่วงชีวิตที่ผ่านมาก็มีความทรงจำดีๆ ให้ทรงยิ้มได้ทุกครั้งที่คิดถึง โดยเฉพาะใบหน้าหวานๆ ริมฝีปากสีชมพูดุจกลีบกุหลาบช่างเจรจา และดวงตาใสซื่อที่ชวนหลงใหล ซึ่งทรงรู้ดีว่าตอนนี้เธออยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมมือคว้า
ทว่าครั้งนี้...จะคราวนี้จะไม่มีการหักห้ามใจใดๆ อีกแล้ว
“จริงซิ...แล้วน้องสาวเรามาถึงแล้วรึ”
“เครื่องบินมาถึงเมื่อ...” ยังไม่ทันทีเดวิทจะพูดจบ ประตูห้องนอนก็เปิดออกพร้อมกับร่างหญิงสาวในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนเข่าขาดถลาเข้ามาหาชีคหนุ่มทันที
“พี่วาคิม!! น้องคิดถึงจังเลยค่ะ”
ชีคหนุ่มจับไหล่น้องสาวไว้ก่อนที่จะโผเข้ามากอดทั้งตัว สายตากึ่งตำหนิทำให้เจ้าหญิงเซเรน่า อับดุลเราะฮ์มาน นิ่งลงไปแต่แววตาไม่มีรอยสำนึกผิดแม้แต่น้อย ริมฝีปากสวยกลับยิ้มทะเล้นออกมา
“นอกจากพี่แล้วอย่าทำแบบนี้ให้ใครเห็นอีกนะ เจ้านะเป็นถึงเจ้าหญิงแห่งเทซาเนีย”
“เรื่องนั้นน้องทราบมาตั้งแต่จำความได้แล้วเพคะ” เจ้าหญิงเซเรเนียหัวเราะเสียงใสแล้วหันไปหลิวตาให้กับองครักษ์หนุ่ม “ขอบคุณไปรับแต่เช้าตรู่นะคะมิสเตอร์เดวิท”
“มันเป็นหน้าที่ของกระหม่อมอยู่แล้วพะย่ะค่ะ” เดวิทก้มศีรษะลงเล็กน้อย “แต่จะให้ดีทรงอย่าเปลี่ยนเที่ยวบินกะทันหันจะดีกว่า”
“ก็แค่เล่นอะไรสนุกๆ เท่านั้นเองนี่ค่ะ” หญิงสาวยักไหล่ “ยังไงก็ไม่รอดพ้นสายตาองครักษ์คู่ใจพี่วาคิมหรอกน่า”
“อายุก็สิบแปดแล้วอย่าทำตัวเป็นเด็กนักเลยเซเรน่า” ชีควาคิมส่ายพระพักตร์ไปมา “ถึงจะเป็นหญิงก็มีภารกิจเพื่อบ้านเมืองไม่แพ้กันหรอก”
“ไม่พูดเรื่องแบบนี้ก็ได้บ้านนะเพคะ” หัวคิ้วหญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ยอมรับโชคชะตาของตัวเองเถิด”
ชีควาคิมเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแต่แฝงความห่วงใย แน่นอนว่าการเป็นหญิงอาจดูเหมือนไม่สามารถทำอะไรได้มาก โดยเฉพาะโลกในดินแดนทะเลทรายแห่งนี้ และที่สำคัญเธออายุยังน้อย เซเรน่าไม่เหมือนเจ้าหญิงองค์อื่น เธอได้รับโอกาสอันดีคือการได้ไปร่ำเรียนที่ต่างประเทศและใช้ชีวิตค่อนข้างอิสระในโลกตะวันตก
“อุตส่าห์ดีใจที่ให้ตามมาเที่ยวที่เมืองไทย” เจ้าหญิงเซเรน่าเบ้ปากนิดๆ
“พี่จะเดินทางมาที่นี่เป็นการส่วนตัว แต่เจ้าก็มีหน้าที่ศึกษาดูงาน ตลาดสินค้าทางเอเชียยังใหม่มากสำหรับประเทศของเรา”
“ทราบแล้วเพค่ะ” เจ้าหญิงเซเรน่าย่อตัวลงเล็กน้อยแต่ช้อนสายตาเจ้าเล่ห์ขึ้นมองผู้เป็นพระเชษฐา “แต่น้องขอไปดูงานทางภาคเหนือนะเพค่ะ ได้ยินว่ามีไร่กาแฟขนาดใหญ่ที่นี่ด้วย”
“อย่าเอาแต่เที่ยวเล่นจนลืมหน้าที่ก็แล้วกัน”
“เจ้าค่ะ” เจ้าหญิงเซเรน่ายิ้มกว้างแล้วหันไปแลบลิ้นปลิ้นตาใส่องครักษ์หนุ่มก่อนจะขอตัวออกไป
เดวิทได้แต่ยกมือขึ้นกุมขมับในความแสนซนของเจ้าหญิงแสนน่ารักพระองค์นี้
“กระหม่อมจะจัดองครักษ์ตามเสด็จเจ้าหญิงเซเรน่า” เดวิทเอ่ยอย่างรู้ทันว่านายเหนือหัวคิดอะไรอยู่
“ดีแล้ว แต่ให้ตามดูอยู่ห่างๆ อย่าให้น้องของเรารู้ตัว ไม่อยากนั้นนางต้องแอบหนีเที่ยวจนยากจะตามตัวกลับแน่ๆ “
“ทราบแล้วพะย่ะค่ะ”
“นายเองก็ไปจัดการเถอะ อีกครึ่งชั่วโมงเราจะออกเดินทางตามกำหนดการภารกิจของวันนี้”
เดวิทก้มศีรษะถวายความเคารพแล้วเดินออกไป เมื่อในห้องส่วนพระองค์ไม่มีใครแล้ว ชีควาคิมก็ลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่ที่มองเห็นวิวทัศน์เมืองหลวงของประเทศไทย... บ้านเกิดของหญิงสาวที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้พระองค์วาบไหวเฉกเช่นบุรุษหนุ่มคนหนึ่ง
พรมลิขิตหรือโชคชะตาใดก็ตามได้นำพาหญิงสาวที่สดใสราวกับแสงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิเธอดูร่าเริงและในขณะเดียวกันก็อ่อนหวานจนน่าปกป้อง ช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้พบและรู้จักกันเป็นความทรงจำที่แสนงดงาม ทว่าช่วงนั้นเทเซเนียเกิดการปฏิวัติทำให้บ้านเมืองวุ่นวาย เขาไม่อาจสานสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเธอได้จึงจำใจปล่อยมือเธอจากไป ทว่าเวลาที่ผ่านมาพระองค์ไม่อาจลืมผิวกายเนียนนุ่มที่ได้เคยสัมผัส ลมหายใจอุ่นๆ และกลิ่นกายอ่อนละมุนของเธอได้เลย
การมาเมืองไทยครั้งนี้ เป็นมาเดินทางโดยส่วนพระองค์ไม่เกี่ยวกับการเมืองใดๆ ชีควาคิมเดินทางมาในฐานะเจ้าบริษัทผู้ส่งออกเพชรและน้ำมันรายใหญ่ที่สุดของเทเซเนีย การเปิดตลาดใหม่ในเอเชียเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่เทเซเนียและเป็นความท้าทายที่น่าลอง ทว่าเรื่องเหล่านี้อาจไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดที่ทำให้พระองค์ทรงเลือกการมาเยือนที่นี่
ภาพนางแบบสาวสวยอวดเรือนร่างในชุดว่ายน้ำทูพีชสุดเซ็กซี่ ที่ปรากฏในหน้านิตยสารชื่อดังต่างหากที่ทำให้พระองค์ทรงแทบระงับอารมณ์ไม่ได้!
วินาทีแรกที่ทรงเห็นรูปดังกล่าว ชีควาคิมไม่อาจเชื่อว่าเป็นหญิงสาวคนเดียวกับที่พระองค์รู้จัก ทว่าเมื่อทรงค้นประวัติและชื่อจริงของเธอทำให้ยิ่งมั่นใจว่าเธอคือคนๆ เดียวกัน
“นาทีนี้ไม่มีใครไม่รู้จัก นางแบบสุดฮอตแถวหน้าของเอเชีย ริต้า-สาริศา”
เสียงภาพข่าวในโทรทัศน์ทำให้พระองค์ตื่นจากภวังค์ หญิงสาวในชุดเดรสเปิดไหล่อวดผิวสวยแย้มยิ้มอยู่หน้าจอโทรทัศน์ และให้สัมภาษณ์ข่าวการทำงานของเธอ
ชีควาคิมเผลอกำหมัดแน่นอย่างไม่รู้พระองค์!
“มีข่าวลือว่าคอนโดสุดหรูของคุณริต้ามีหนุ่มใหญ่ซื้อให้ อันนี้จริงหรือเปล่าครับ” พิธีกรหนุ่มถามพลางหัวเราะเหมือนเป็นเรื่องสนุกสนาน
“ถ้ามีเรื่องแบบนั้นก็ดีซิคะ คงจะไม่เอาแค่คอนโดหรอกค่ะ ขอบ้านสักหลังเลยดีกว่า”
เมื่อสามปีก่อน เธอหันหลังจากเขา หันหลังให้ข้อเสนอที่เขามอบให้ พระองค์ยังคงจดจำแววตาโกรธแค้นที่เธอจ้องมองก่อนจะจากไป ถ้าหากครั้งนั้นเธอไม่ปฏิเสธข้อเสนอที่จะอยู่เคียงข้างพระองค์.... ตอนนี้เธอคงไม่ต้องใส่ชุดวับๆ แวมๆ ถ่ายแบบอยู่อย่างนี้
ข่าวคาวกับผู้ชายมากหน้าหลายตา ทุกครั้งที่ได้รับรู้เรื่องราวเหล่านั้นก็ยิ่งทรงหงุดหงิดและเจ็บแค้นในใจยิ่ง เธอปฏิเสธพระองค์ด้วยความทระนงและหยิ่งในศักดิ์ศรี ทว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ทุกวันนี้มันช่างตรงข้าม
“แบบนี้ใช่ไหมที่เจ้าต้องการ...” ทรงแสยะยิ้มน่ากลัวออกมา “ถ้านี้เป็นสิ่งที่เจ้าต้องการ ข้าก็จะจัดให้เจ้าตามความปรารถนา...”
แต่กระนั้นภาพความทรงจำก็ยังแจ่มชัดในห้วงของความรู้สึก