“ไม่เป็นไรค่ะ” เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะทำหน้าที่ขับรถต่อไปอีกระยะ ด้านสุดที่รักเองเห็นว่าเขาตอบแบบนั้นแล้วก็เธอไม่ได้พูดอะไรอีก
เธอเองไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยาก ในเมื่อเขาบอกว่ามีเรื่องให้คิดจึงปล่อยให้เขาได้ใช้ความคิดเงียบๆ นิ้วเล็กลูบไล้เล่นกับนิ้วเรียวยาวของเขาเบาๆให้คุณเสือรู้ว่าเธอยังอยู่ตรงนี้ แต่ไม่เซ้าซี้ให้เขาเล่าอะไร
กระทั่งตัวเขาถามขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าสวยที่หันไปมองทิวทัศน์ข้างทางจึงได้หันกลับมา
“เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีไหม”
“สบายดีค่ะ พี่เสือล่ะคะ” เธอถามกลับแม้เขาจะเพิ่งบอกอยู่เมื่อครู่ว่ามีเรื่องให้ต้องคิด คุณเสือหัวเราะขึ้นจมูกก่อนจะกระชับมือขาวเอาไว้
“ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ค่ะ สองวันมานี้ค่อนข้างเครียด วันนี้หนูคลายเครียดให้ผมหน่อยได้ไหม” ดวงตาคมยังคงมองถนนเบื้องหน้าทว่าน้ำเสียงของเขานั้นเว้าวอนจนเด็กสาวรู้สึกได้
ที่จริงไม่จำเป็นต้องขอเลยด้วยซ้ำ เขาจ่ายเงินซื้อตัวเธอออกมาจากแชงกรีล่า
