คลั่งรักหมอสูติ CRAZY LOVE DOCTOR

วันนั้น 30% เลิฟซีน

พอนึกถึงวันนั้นก็แอบหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ไม่มาก จุดเริ่มต้นของการอยากลองของมันมาจากตรงนี้สินะ

วันนั้นที่ทะเลาะกับคุณยายแล้วแอบหนีเที่ยว!

"ยัยตัวแสบมานี้สิยายมีเรื่องจะคุยด้วย เร็ว ๆ อย่ามาทำหน้าทำตาอาลัยอาวรณ์อย่างนั้น" ยายผู้ที่คอยดูและและกำหนดชีวิตหลาน ๆ ทั้งหลายของนางเรียกยัยสกาวอย่างฉันเข้าไปคุยไม่รู้มีเรื่องสำคัญอะไร คนพึ่งเรียนจบพร้อมกลับมานอนสลบอยู่ที่บ้านก็ต้องฝืนร่างกายตัวเองมานั่งเป็นกลุสตรี ต่อหน้าคุณยาย

"มีอะไรคะ กาวง่วงอยากนอนอ่อนล้าไปหมดรีบคุยมาได้เลยคะคุณยายขา~" ฉันหันไปตอบรับเสียงหวานเพราะง่วงมากจริง ๆ

"เรียนจบแล้วใช่ไหม พอดียายมีคนแนะนำอยากให้รู้จักสนิทสนมกันไว้ไหน ๆ ก็ต้องเป็นคู่หมั้นคูหมายกันอยู่แล้ว" และนั่นแหละหลังจากที่คุณยายพูดจบก็เหมือนโลกทั้งใบได้แตกสลายฟ้าถล่มดินทลาย ไปในพริบตาคนที่กำลังสะลึมสะลือพร้อมนอนหลับอย่างฉันสะดุ้งตัวตื่นได้เต็มตาทันที

"เดี๋ยวนะคะใครจะหมั้นกับใคร แล้วใครจะหมั้นกันตอนไหน คุณยายคงไม่ได้หมายถึงกาวหรอกใช่ไหมคะ" ฉันถามออกมากทันทีเพื่อคลายความสงสัย

"ยายก็หมายถึงหลานนั่นแหละจ้ะ ที่จะต้องหมั้นกับหลานชายของเพื่อนยาย อยากให้ทั้งสองคนศึกษาดูใจกันไปก่อนรอเรียนจบเมื่อไหร่ค่อยแต่งแล้วกัน" คนเป็นยายก็รีบเสนอความคิดของตัวเองออกมาทันทีโดยไม่สนใจฟังความคิดเห็นของหญิงสาวและความรู้สึกของเธอ

"ไม่เอานะคะกาวไม่อยากหมั้นกับคนที่ไม่รู้จักไม่สนิทสนมและไม่ได้รัก กาวขอเลือกคู่ชีวิตของเขาเองนะคะ นะคะคุณยาย" ฉันรีบปฏิเสธทันทีเพราะถึงยังไงฉันก็ไม่สนใจการหมั้นที่เกิดขึ้นโดยพละการและกะทันหันโดยไม่ได้ตั้งตัวตั้งใจอย่างนี้หรอก

"เดี๋ยวก็รักกันเองลองดูใจกันไปก่อนจะรีบตัดสินใจทำไมล่ะเรานี่ก็นะดื้อจริง ๆ เลย" หลังจากสิ้นสุดเสียงคุณยายสกาวก็ทำหน้าบึ้งตึงพร้อมกับรีบหันหลังเดินจากไปโดยไม่สนใจเสียงร้องเรียกทักอะไรกับใครทั้งนั้นด้วยความหงุดหงิดและโมโห

.

ภายในห้องนอน

"คอยดูนะกาวจะ กาวจะ.... จะทำอะไรได้วะโอ๊ย!!" หญิงสาวที่กลับเข้ามาในห้องนอนกะว่าจะได้พักผ่อนอย่างสบายใจสรุปก็ต้องมานอนคิดหนักคิดมากแล้วก็ทำอะไรไม่ได้

แชทกลุ่มห้อง king 6/9 ไม่เริศทำไม่ได้นะจะ

เพื่อน(fair): hello my friend follow me!!

เพื่อน(fair): ได้ส่งโลเคชั่น E-Loss Pub

เพื่อน(Mustin): NO!!

เพื่อน(fair): Why !?

Sakow: I'll follow along.

เพื่อน(fair): Come, darling.

...

ฉันมองข้อความที่มีอีกมากมายและเพื่อนหลาย ๆ คนที่ส่งเข้ามาในแชทและแน่นอนว่าทุกคนจะไปรวมตัวกันอยู่ที่ผับแห่งหนึ่งในละแวกนี้แหละ ดูจากโลเคชั่นก็ไม่ไกลจากที่อยู่อาศัยของฉันสักเท่าไหร่

.

23:00น.

"Hi girlfriend!" เสียงเรียกที่ดังมาแต่ไกลนั่นไม่ใช่เสียงใครที่ไหนก็คือเสียงของยัยแฟร์ เพื่อนสาวผู้เสพติดชีวิตกลางคืนและรักสนุก

"Umm" ฉันเดินไปตามเสียงเรียกทันทีและดูเหมือนว่าวันนี้ที่ผับจะครึกครื้นและครื้นเครงกว่าวันไหน ๆ

"โอ้พระเจ้าเธอออกจากบ้านได้ด้วยเหรอวันนี้ เกิดอะไรขึ้นคุณยายผู้แสนเจ้าระเบียบของเธอไม่กักขังหน่วงเหนี่ยวทรมานแม่สาวผู้ดีไว้ในบ้านแล้วหรือนี่" เพื่อนสาวพูดจบก็ยิ้มขำออกมาทันที เพราะวันนี้สกาวนั้นออกจากบ้านมาปาร์ตี้จริง ๆ ปกติเธอชวนก็ไม่เคยคิดจะมา ส่วนเรื่องที่เพื่อนสาวพูดออกมาเมื่อกี้นั้นไม่ใช่ความจริงแม้แต่เสี้ยวเดียว

"ก็ออกได้ปกติ ไม่ได้มีใครมาบังคับกะเกณฑ์กำหนดชีวิตของฉันได้หรอกนะจะบอกให้" ฉันตอบกลับเพื่อนสาวตัวเองทันทีและมองหาเพื่อน ๆ คนอื่นที่กำลังสนุกสนานเฮฮา 'แต่ความเป็นจริงก็มีคุณยายนั่นแหละที่จะกะเกณฑ์และกำหนดชีวิตของฉันแต่ไม่มีทางซะหรอกคนอย่างสกาวกล้าได้กล้าเสียอยู่แล้ว'

"จ้าแม่สาวมั่น มั่นมากคืนนี้ก็หาผู้ซะเลยเป็นไงประสบการชีวิตวัยรุ่นครั้งแรกและครั้งเดียวจดจำตลอดไป" แฟร์พูดขึ้นแนะนำออกมาคล้ายกับหยอกล้อเล่นแต่ก็แอบแฝงในยะไว้เหมือนรู้ว่าสกาวกำลังคิดหาทางออก กับเรื่องที่ต้องหมั้นหมาย

"เป็นความคิดที่ดีและตอนนี้ฉันก็เจอเหยื่อแล้ว เดี๋ยวสกาวคนนี้จะล่อให้ติดเบ็ดเลยคอยดูเพื่อนเธอไว้เถอะ" สกาวตอบกลับแฟร์ และยักคิ้วให้ด้วยท่าทางกวน ๆ ออกไปอย่างมั่นใจในตัวเองหลายระดับเลยทีเดียว

"แกเอาจริงดิ วัยรุ่นครั้งเดียวนะเว้ยเสียซิงก็เสียได้ครั้งเดียวนะเว้ยลองคิดดี ๆ อีกที" แฟร์ ที่เริ่มจะมั่นใจแล้วว่าเพื่อนสาวของหล่อนนั้นพูดจริงทำจริงและตอนนี้กำลังพยายามยกเหล้ากรอกปากตัวเองไปหลายช็อตเพื่อให้เกิดความกล้า

"ก็เพราะเป็นวัยรุ่นครั้งเดียวไงจะทำก็ทำให้มันสุด ๆไปเลยสิ จริงไหมจ๊ะแฟร์" สกาวที่ยกกระดกเหล้าเข้าปากไปหลายช็อตเริ่มที่จะมีอาการมึนเล็กน้อย พร้อมกับความกล้าที่มีมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า

"นี่แกเอาจริงหรอฉันแค่พูดเล่นเองนะ" แฟร์ก็กำลังพยายามจับแขนเพื่อนเอาไว้เพื่อที่จะไม่ให้สกาวทำตัวบุ่มบามไปมากกว่านี้

"ไม่ต้องห่วงหรอกนะฉันไม่ได้เมาสักหน่อยและอีกอย่างฉันก็กำลังหาทางออกให้ตัวเองแล้วบังเอิญว่าความคิดของแกมันตรงไทป์ฉันพอดีไง" ฉันรีบอธิบายให้กับเพื่อนสาวทันทีที่ออกท่าทางเป็นห่วงเป็นใยราวกับว่ากลัวฉันจะไปเผาบ้านของใครอย่างนั้นแหละ

"ตามใจแกแล้วกันแล้วอย่ามาว่าฉันไม่ห้ามนะ" แฟร์รีบปล่อยมือของเธอออกจากต้นแขนของสกาวแล้วทำท่าทางกอดอกมุ่ยปากคล้ายกับคนงอนเพื่อนสาว

"โอเคฉันรู้แล้วว่าแกเป็นห่วง ฉันก็ห่วงแกเหมือนกันเพราะฉะนั้นอย่าเมาเกินลิมิตตัวเองเข้าใจไหม" ฉันบอกกับเพื่อนสาวตัวเองออกไปทันทีถึงแม้ว่าคนที่ชอบเที่ยวและรักสนุกอย่างแฟร์จะคอแข็งก็เถอะ

"รู้แล้ว รู้แล้ว" แฟร์ตอบกลับทันทีพร้อมกับหันไปสนุกกับเพื่อนคนอื่นต่อ

.

.

"มาคนเดียวเหรอคะ!?" สกาวที่เดินเข้าไปทักทายหนุ่มดีกรีคณะแพทย์ เพราะเธอจำได้ว่าเขาคือรุ่นพี่ที่จบไปหลายปีแล้ว

"อืม!" ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วชายตามองโดยไม่ได้สนใจใยดีมากนักเพราะเขาแค่มาพักผ่อน แล้วก็บังเอิญว่าตัวเองเผลอดื่มไปหลายแก้ว กะว่าจะมานั่งจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้พอหอมปากหอมคอ และสรุปตอนนี้เขาก็คือนั่งแทบจะไม่ได้สติแม้ทรงจะหล่อจะเท่แต่สติเขาแทบจะไม่มีเลย

"ขอนั่งด้วยคนนะคะพอดีว่ากาวมากับเพื่อนน่ะคะ มาฉลองเรียนจบ" สกาวบอกออกไปแบบนั้นแต่ไม่ได้ระบุว่าเธอเรียนจบชั้นไหนปีไหน

"อืมดีแล้ว" ชายหนุ่มก็พยักหน้าเข้าใจเพราะเขาฟังได้แค่คำว่าอะไรไม่รู้จบ ๆ นี่แหละ ดวงตาเยิ้มเสียงที่ได้ยินก็ไม่ค่อยชัดเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เล่นงานทำให้เขาตอบรับไปอย่างส่ง ๆ

"ก็จริงของคุณเรียนจบก็ดีแล้ว จะได้ใช้เวลาชีวิตให้คุ้มค่า" นั่งพูดจาเรื่อยเปื่อยไปมากมาย จนคนที่นั่งดื่มอยู่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ฟังหรือแทบจะไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอพูดเลยเพราะสมองเขาเบลอไปหมดแล้วตอนนี้

"คุณ... สวยจัง" คนที่นั่งเป็นผู้ฟังที่ดีมาตลอดขยับตัวและใบหน้าเข้ามาใกล้ชิดกับหญิงสาวมากขึ้นจนแทบจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว

"ค..คะ..อ่อค่ะ ๆ ค่ะ" สกาวพยักหน้าตอบรับรัว ๆพร้อมกับลมหายใจเหนื่อยหอบโดยที่ไม่รู้สาเหตุเธอเองก็ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของเธอที่เต้นผิดจังหวะอยู่ในตอนนี้เมื่อถูกใบหน้าอันคมคายและหล่อเหลาขยับเข้ามาแนบชิดแทบจะจูบกันอยู่แล้ว

"คือ..ว่าคุณ..!!" ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดจบริมฝีปากของทั้งสองคนก็จูบกันอย่างดูดดื่มภายใต้แสงสลัวของผับแห่งนี้

จ๊วบ ๆ จ๊วบ ๆ จ๊วบ ๆ จ๊วบ ๆ จ๊วบ ๆ จ๊วบ ๆ

"อืม~" รสจูบอันเนิ่นนานทำให้สกาวหลงพะวงอยู่ในความรู้สึกที่แปลกใหม่และน่าตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน

"หวาน หวานจัง~" ชายหนุ่มพึมพรำออกมาคนเดียวก่อนที่ร่างสูงจะลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มตัวหญิงสาวพาดบ่าขึ้นไปชั้นบนของผับทันที

"คะ..คุณค่ะ จะพาฉันไปไหนปล่อยฉันลงก่อนฉันเดินเองได้ค่ะไม่ต้องอุ้มหรือแบกฉันไปก็ได้ฉันเดินเองได้ค่ะ" สกาวรีบร้องทวงออกมาทันทีตอนนี้หัวสมองเธอเริ่มเบลอแล้วเพราะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์แถมซ้ำยังถูกชายหนุ่มอุ้มพาดบ่าหัวห้อยต่องแต่งอยู่ข้างหลัง

"พาคุณไปสัมผัสกับเรื่องแสนสนุกในค่ำคืนนี้" ชายหนุ่มพูดออกมาทันทีหลังจากที่สิ้นสุดคำถามของหญิงสาว

"สนุกบ้าอะไรกันคุณตอนนี้ฉันแทบจะหายใจไม่ออกแล้ว" สกาวรีบพูดออกมาทันทีเพราะตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองจะเริ่มเบลอไปเกินลิมิตตัวเองแล้วล่ะ

"ผมทำให้คุณไม่สนุกเหรอแย่จัง ขอโทษทีผมรีบร้อนไปหน่อย" หลังจากที่ชายหนุ่มพูดจบก็เปิดประตูห้องที่ตัวเองได้จองไว้สำหรับการพักผ่อนในค่ำคืนนี้และพาหญิงสาวเข้าไปพร้อมกับปิดประตูทันที ซึ่งประตูในผับแห่งนี้ก็เป็นระบบอัตโนมัติสัมผัสด้วยมือเจ้าของห้องพักเพื่อเปิดประตู และสแกนลายนิ้วมือเจ้าของห้องพักเพื่อออกจากห้อง

ตุบ!

"โอ๊ยคุณ! วางดี ๆ ไม่ได้หรือไงทำไมต้องโยนลงมาด้วยเนี่ย" สกาวที่ถูกโยนลงเตียงถึงกับทำหน้าเหยเกออกมาทันที แต่ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ลุกขึ้นมาต่อว่าอะไรมากมายก็ถูกชายหนุ่มนอนทับร่างอันบอบบางของเธอลงไปทันที

"อยู่เฉย ๆ น่า วันนี้ผมจะพาคุณมาทำเรื่องสนุกสุดเหวี่ยนที่ผมอยากลองมานานแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มออกมาด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์

"คุณจะทำอะไรมันจะสนุกได้ยังไงคุณบ้าหรือเปล่า" สกาวเองก็ถามออกมาด้วยความสงสัยในสิ่งที่เขาพูด

"อย่างแรกเลยนะถ้าเราจะสนุกกันต้องมีไอ้นี่ด้วย" ชายหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับชู้อุปกรณ์อะไรบางอย่างให้หญิงสาวได้เห็นอย่างชัดเจน

แกร๊ก ๆ เสียงกระทบกันของอุปกรณ์ดังขึ้นทำให้คนที่มองถึงกับทำหน้าเหวอหวาราวกับไม่เคยพบเจอ