ภายในห้องนอน
สกาวตื่นขึ้นมาในเวลา 11:00น. สายตาค่อย ๆ ปรับจุดโฟกัสทางสายตาตรวจสอบรอบห้องอย่างเชื่องช้า
"ที่ไหนละเนี่ย~" ฉันมองสำรวจในห้องนอนที่ไม่คุ้นเคยก่อนที่สมองจะเริ่มทำงาน
ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจกับภายเหตุการณ์เมื่อวานที่ไหลหลั่งเข้ามาในหัวสมองของเธอเป็นฉาก ๆ
"กรี๊ดดดดด~" สกาวร้องกรีดออกมาเสียงดังเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิดของตัวเอง
"พลาดท่าจนได้!" สกาวนึกเพียงแต่ว่าเธอควรทำอย่างไรดีในเมื่อเขารู้แล้วว่าคนคืนนั้นคือเธอ แล้วทำไมครั้งนั้นถึงปฎิเสธทั้งยังด่ายายเธออีก ยิ่งคิดก็ยิ่ง 'งง'และสับสนถึงการกระทำของเขา
หมอทักษ์ยังคงเป็นผู้ชายที่ทำให้ใจเธอสั่นหวั่นไหวและคล้อยตามได้ตลอดจริง ๆ ตั้งแต่ประถมยันมัธยมจนเธอจะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว!! ถ้าไม่เผลอใจปล่อยตัวเอ็นจอยไปกับบทรักของเขาในวันนั้น
คงไม่มีคนสวยท้องป่องในวันนี้ ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อย~
ครืน~ ครืน~
สกาวหลุดจากพะวงความค
