His Sweet Desire

Chapter Ten

"IRENE?"

Tila biglang huminto ang pag-ikot ng mundo ni Azi habang nakatitig sa maamong mukha ng dating kasintahan. Hindi niya akalain na muli niya itong makikita pagkatapos ng tatlong taon.

Habang nakatingin siya sa mukha ng babae ay muling bumalik sa ala-ala niya ang ginawa nitong panloloko sa kaniya. Muling nabuhay ang galit niya para rito, pero ang galit niya ay natabunan ng awa nang makita niya ang iipang pasa sa braso nito.

Hinila niya ito papasok sa loob ng bahay at walang pagdadalawang isip na tinanggal niya ang suot nitong jacket. Doon lumantad sa mga mata niya ang iilan pang pasa sa katawan nito.

"What happened to you?"

Mapait na ngumiti si Irene. "You still cared for me, Azi."

Nakuyom niya ang kamao. "Why are you?"

Niyakap ni Irene ang sarili. Higit itong pumayat kumpara noong siya pa ang kasama nito.

"Pinagtabuyan ako ni Nanang at Papang. Tumakas lang ako kay Michael, Azi. Wala na akong ibang matatakbuhan."

"So, inaasahan mo na tatanggapin ka ng asawa ko rito sa bahay namin?" singit ni Ava. Humakbang ito palapit at pinag-ekis ang mga braso sa tapat ng dibdib nito.

Naguguluhan namang tumingin si Irene kay Ava at bumalik iyon sa kaniya. "Asawa? Asawa mo ang babaeng ito, Azi? Nag-asawa ka na pala?"

"Oo, Irene. Si Ava, ang asawa ko."

"Siguro naman hindi ka bingi? Narinig mo ang sinabi ng asawa ko, kaya pwede ka ng umalis." si Ava.

Bigla siyang niyakap ni Irene. "Azi, I have nowhere to go. Please, help me?" pagmamakaawa nito.

Galit na hinila ni Ava si Irene sa braso palayo sa kaniya at malakas itong tinulak dahilan para paupo itong bumagsak sa sahig.

"Get out!"

"Ava—," awat niya rito.

"Get lost!"

"Ava!"

Kunot ang noong nilingon siya ni Ava. "Huwag mong sabihin na tutulungan mo ang babaeng 'yan sa kabila ng ginawa niya sa'yo, Azi?!"

"You know nothing, kaya 'wag kang magsalita na parang may alam ka!"

Natigilan si Ava sa nasabi niya. Humakbang ito palapit sa kaniya at bahagyang dumukwang.

"Oo nga pala, I almost forgot that our wedding is just for a show, kaya wala akong karapatan na magdesisyon sa bahay na ito. Pero ikaw pwede mong gawin ang gusto mo kahit ang pagtanggap sa babaeng nanloko sa'yo," anito at pagkatapos ay mabibigat ang mga paang pumanhik ito sa ikalawang palapag.

Marahan na tumayo si Irene. "Pasensya na kung nag-away pa kayo ng asawa mo ng dahil sa akin, Azi."

"You can't stay here, Irene. Ayokong ikaw ang maging dahilan ng pag-aaway naming mag-asawa."

Mapait itong ngumit. "I'm sorry. Wala lang talaga akong ibang mapuntahan."

Lihim siyang nagpakawala ng buntong-hininga. Gusto man niya itong pagtabuyan na lang, pero may awa pa rin siyang natitirang nararamdaman para sa babae.

"Pwede kang manatili sa kubo hanggang sa makahanap ka ng maayos na matitirahan." Niyakap siya nito, pero agad niya itong nilayo sa kaniya.

"Azi, sagutin mo ako ng totoo. Mahal mo ba talaga ang asawa mo?"

"Ano bang klaseng tanong 'yan, Irene?"

"Mahal pa rin kita, Azi. Nagbabakasakaling—,"

"Mahal ko ang asawa ko, huwag mong bigyan ng maling kahulugan ang kabutihang pinapakita ko sa kabila ng panlolokong ginawa mo sa akin, Irene."

Nayuko ito. "Patawarin mo ako, Azi."

"Matagal na kitang napatawad, pero hanggang doon na lang iyon."

"Naiintindihan ko."

"Sasabihan ko si Bryan na pansamantalang gagamitin mo ang kubo."

Mapait ulit itong ngumiti sa kaniya. "Aalis na ako. Maraming salamat ulit, Azi."

Nang mawala na ito sa paningin niya ay mariin niyang hinilamos ang sariling mukha at tumingin sa ikalawang palapag ng bahay. Mabuti pang magluto na lang siya ng tanghalian nila ni Ava. Buntong-hiningang tinungo niya ang kusina para magluto.

INIS na nagpalakad-lakad si Ava sa loob ng kwarto, habang suot ang inis sa kaniyang mukha. Nagawa siyang sigawan ni Azi dahil sa babaeng nanloko rito. Eh bakit nga ba kasi siya nag-reak ng ganu'n kanina, daig pa niya ang niloko.

Pabagsak siyang naupo sa gilid ng kama. Bakit ba niya iniisip ang bagay na iyon? Kung maawa man si Azi at patirahin ang babae na iyon sa bahay nito ay dapat wala na siyang pakialam pa roon. Pero bakit nakakaramdam siya ng pagngit-ngit ng kalooban?

Minabuti niyang iabala na lang ang sarili sa trabaho kaysa isipin pa kung ano ang ginagawa o pinag-uusapan ngayon ng dalawa. Abala siya sa pagtatrabaho nang bumukas ang pinto at iniluwa ni'yon si Azi.

"Masyado ng late. Halika na, kain na tayo," anyaya nito sa kaniya.

"Hindi ako kakain kung nandyan pa 'yung ex mo."

"Pinaalis ko na siya."

Nilingon niya ito. "Kung pinaalis mo siya dahil sa akin, hindi mo dapat ginawa 'yon."

"Sino naman ang nagsabing ginawa ko iyon dahil sa'yo? Wala ng dahilan para patuluyin ko siya sa bahay ko, kaya pinaalis ko na siya. Pag-aawayan ba natin siya, Ava?"

Inis siyang tumayo. "Kung tanggapin mo man siya wala na akong pakialam 'dun!" aniya na nauna nang lumabas ng kwarto.

Pagkababa niya sa kusina ay may nakahain na sa lamesa. Nang maamoy niya ang niluto ni Azi ay kumalam ang sikmura niya sa sarap ng amoy na iyon.

"Kumakain ka ba ng sinigang?" tanong ni Azi na nasa likod na niya.

"Sinigang is my favorite. Kumain na tayo, gutom na talaga ako." Nauna na siyang naupo at nagsandok ng makakain. Naupo na rin si Azi at nagsandok ng pagkain nito pagkatapos niya.

Napahinto siya sa pagsubo ng pagkain nang makitang nakatingin sa kaniya si Azi. "Why are you staring at me?"

Nagkibit ito ng balikat. "Sa mga naging reaksyon mo kanina, iniisip ko na nagseselos ka."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Bakit naman ako magseselos? Nasabi kasi sa akin ni Selena ang tungkol sa Irene na iyon. Nainis lang ako para sa'yo. I shouldn't react like that, but I can't help it."

"Thank you."

Nangunot noo siya. "For what?"

"Kasi nakikita ko ang concern mo sa akin?"

Pinamulahan siya ng mukha. "Sino nagsabi sa'yong concerned ako sa'yo? Ginawa ko lang iyon para proteksyonan ang reputasyon ko. Ano na lang ang sasabihin ng ibang tao kung patitirahin mo ang babaeng iyon kasama ko?"

"Stop lying, Ava."

"I'm not lying! Hindi sinungaling si Ava Ventura."

Nakangiting umiling-iling ito. "Alright. Kumain na lang tayo."

"Nagsasabi ako ng totoo!" giit niya.

"Wala na akong sinabi, Ava. Kain na. Ikakabit pa natin 'yung binili nating television kanina."

Pagkatapos nga nilang kumain ay saglit silang nagpahinga at pagkatapos ay nilinis na nila ang sala at pinagtulungan nilang nilagay ang television.

"Meron na?!" malakas na tanong ni Azi. Kasalukuyan itong nasa bubong ng bahay para ayusin ang antenna.

"Hindi klaro!" sigaw niya. "Bumaba ka na kaya dyan? Sabi ko naman sa'yo, magpakabit na tayo ng cable!"

"Maaayos ko ito!" giit nito.

Umiling siya. Ang tigas talaga ng ulo. Bakit kaya gustong-gusto nitong pinapahirapan ang sarili?

Nabaling ang atensyon niya nang magring ang cellphone niya. Nang makitang si camilla ang tumatawag ay agad niya iyong sinagot.

"Napatawag ka?"

"Tumawag kasi sa akin ang production. Ilang araw na raw hindi pumapasok sila Carlos at Jefferson," anito na ang tinutukoy ay ang dalawang pinagkakatiwalaan niyang vintner. Buhay pa ang kaniyang ama ay nagtatrabaho na ang mga ito sa Secret Garden.

"Ano? Sa katapusan na ang delivery ng mga wine. Nagawa mo na ba silang tawagan?"

"Nagawa ko na, pero hindi sila ma-contact."

"Mga bwisit! Porket matagal na sila sa kumpanya, lumalaki na ang mga ulo nila!"

"Anong gagawin natin, Ava? Isang lingo na lang, katapusan na."

"Hindi tayo pwedeng kumuha ng bagong vintner dahil silang dalawa lang ang nakaka-alam ng mga sangkap ng bagong produkto. Gumawa kayo ng paraan para ma-contact sila!"

"Okay, Ava."

Inis na pinatak ni Ava ang tawag. "Mga tonta!"

"Anong problema?"

"Tumawag si Camilla. Ilang araw na raw hindi pumapasok 'yung dalawang vinter. Kailangan nilang pumasok dahil sila lang ang nakakaalam ng sangkap ng bagong produkto ng SG."

Nangunot ang noo nito. "'Yung wine na natikman ko sa wine fair?"

"Oo, iyon nga. Inaasahan na ma-ide-deliver iyon sa America sa katapusan ng buwan na ito. Napag-usapan na namin ang tungkol dito. Talagang binibigyan nila ako ng sakit ng ulo."

"I know the ingredients."

Nagtaas siya ng tingin sa asawa. Natatandaan nga niya na inisa-isa nito ang ingredients noong gabing iyon.

"Alam mo nga, but you are not a vintner."

Isinuksok nito ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng suot nitong pantalon. "I am a vintner."

Gulat na napatitig siya kay Azi. Isa itong vintner? Kaya ba nahulaan nito ang sangkap ng Unique brand, ang latest brand ng Scret Garden?

"Are you?"

Tumango-tango ito. "Kung pinagkakatiwalaan mo ang asawa mo, pwedeng ako ang magtimpla ng unique brand."

Dahil sa sayang nararamdaman ay wala sa loob na nayakap niya si Azi. Nang maisip ang nagawa ay tumikhim siya at humakbang palayo rito. "Thank you."

"Tsaka mo na ako pasalamatan kapag nakagawa na ako. Matagal na rin mula ng huminto ako, baka mangapa ako."

Nginitian niya ito. "Basta salamat, Azi."

Pagkatapos mag-usap ay napagdesisyonan nila na bumiyahe kinagabihan. Mula sa La Union ay gumugol sila ng mahigit anim na oras pauwi sa Manila. Maghahating gabi na nang makarating sila sa mansion. Nagulat din si Camilla nang magising ito sa kanilang pagdating.

"Bukas na lang tayo mag-usap, Cam. Magpapahinga muna kami ni Azi," aniya na hinila sa kamay si Azi paakyat sa kwarto niya.

"Dito ako matutulog sa kwarto mo?" tanong nito pagkapasok nila sa kwarto niya.

"Alam ng mga kasambahay ko rito na asawa kita. Ano na lang ang iisipin nila kung sa ibang kwarto kita patutulugin?"

Nilibot nito ng tingin ang kabuohan ng kwarto niya. "Bigyan mo na lang ako ng kumot at unan, sa sahig na lang ako matutulog."

Natawa siya. "Kung umakto ka para akong may nakakahawang sakit."

"You know the reason, Ava."

"Hindi na tayo mga bata, Azi."

Nangunot ang noo nito sa kaniya. "Handa mong ibigay ang sarili mo sa akin kahit alam mong palabas lang ang lahat?"

"Ayaw kong sagutin ang tanong mo na 'yan. Pakiramdam ko sa ating dalawa ako ang lumalabas na desperada," aniya.

Humakbang siya papunta sa banyo. Nawala sa loob niya na naka glass partition wall ang banyo niya. Kaya kung maghubad man siya ay kitang-kita iyon sa labas. Tumingin siya kay Azi habang isa-isang tinatanggal ang mga saplot niya sa katawan. Kitang-kita niya ang pagnanasa sa mga mata nito. Pagnanasang maangkin nito.

Parang nagkakaintindihan ang kanilang mga mata na kumilos si Azi mula sa pagkakatayo at humakbang ito papasok sa loob ng banyo. Agad na sinakop ng mga labi nito ang kaniyang mga labi at puno ng pagnanasang hinalikan siya nito habang isa-isa rin nitong hinuhubad ang saplot sa katawan.

"No matter what happened, don't look into my eyes, Ava," anito nang pakawalan nito ang kaniyang mga labi.

Hindi man naiintindihan ni Ava ang sinabi ng asawa ay tumango na lang siya. Masyado na siyang natangay ng mga halik nito. Sa pagsagot na iyon ni Ava ay muli siyang hinalikan ni Azi. Sunod-sunod ang daing na kumawala sa mga labi niya habang hinahaplos nito ang hubad na niyang katawan.

Napakagat labi siya ng humaplos ang mga daliri nito sa p********e niya na nag-uumpisa ng mamasa.

"Oh... Azi..."

Umarko ang katawan niya nang bumaba ang mga labi ng binata sa mayayaman niyang dibdib, pababa pa sa puson niya at tila nanunudyong bumaba pa sa p********e niya. Ipinatong nito ang hita niya sa balikat niya.

"Oh, god... That feels good." Nanigas ang mga paa niya nang dumampi ang mga labi ni Azi sa basa na niyang kaangkinan. Napasabunot siya sa nakataling buhok nitong buhok. Hindi niya alam na ganito pala kasarap ang makipagniig.

"Oh!" Tumirik ang mga mata niya sa nararamdaman sarap. "Ang sarap ng ginagawa mo, Azi."

Azi sucked her cl*t then he looked up at her. "You like that?"

Wala sa sariling katinuan na tumango siya habang kagat ang ibabang labi. "Oo. Hindi ko alam na ganito pala kasarap. Nakakabaliw ang ginagawa mo. Oh! Like that," ungol ulit niya nang muli nitong sipsipin ang hiyas niya.

Pabaling-baling ang ulo niya dahil sa sarap ng ginagawang pagsamba ni Azi sa p********e niya. Humigpit ang pagkakasabunot niya sa buhok nito habang nanginginig ang mga hita niya. Napasandal siya sa glass wall ng banyo niya dahil pakiramdam niya ano mang sandali ay bibigay ang mga binti niya.

Nang yumuko siya nagsalubong ang mga mata nila ni Azi. Iniwan nito ang p********e niya ay mabilis na tumayo. Hinawakan siya nito sa kama at hinila palabas ng banyo.

"Let's go to bed."

Pagkalabas nila ay agad siya nitong tinulak pahiga sa kama. May kinuha itong panyo mula sa hinubad nitong pantalon bago siya nito pinakubabawan.

"I need to cover your eyes, para hindi kita masaktan."

"What do you mean?" kunot ang noong tanong niya rito. Pero imbis na sagutin siya nito ay piniringan nito ang mga mata niya.

"Are you okay with this? Tell me if not, I will stop."

Napalunok siya. Sinasabi ng isip niya na mali ito, pero katawan na niya ang dumidikta sa kaniya na hindi niya gustong matapos sa ganito.

"G-go on, Azi."

"Are you really sure? Once I continue this, I might not be able to stop it."

"Wala pa akong pinagsisisihan na desisyon sa buhay ko, Azi. So, my answer is yes."

Sa sagot na iyon ni Ava ay muling pinagpatuloy ng binata ang naudlot na pagsamba sa kaniyang katawan.