“ช่วยไม่ได้ ก็คุณหยาบคายกับแพรก่อน” เธอลอยหน้าตอบโต้แบบเด็กชอบเอาชนะ แล้วเอ่ยต่อ “ถ้าออกไปแล้วก็ช่วยล็อกประตูห้องให้ด้วยแล้วกัน แพรง่วง จะนอน”
“ไม่กลับ จะนอนที่นี่ และถ้ายังไล่ผัวไม่เลิกจะปล้ำ” เสียงห้วนสวนกลับอย่างเฉียบขาด
“คนนิสัยไม่ดี จะหย่ากันอยู่แล้ว มายุ่งกับแพรอีกทำไม…”
ยังเอ่ยไม่ทันจบประโยคปากหยักก็ฉกลงมาปิดปากอิ่ม แล้วบดขยี้อย่างเอาแต่ใจ ส่วนมือใหญ่ก็เคล้นคลึงหน้าอกนุ่มหยุ่นไม่ลดละ กระทั่งสัมผัสได้ถึงหยาดน้ำตาอุ่นๆ ที่ไหลลงมาตามแก้มนวล มหรรณพถึงได้ชะงัก หลุดสบถ ผลุนผลันลุกจากเตียง แล้วเดินตึงๆ ไปยังห้องน้ำ
หลังจากเสียงปิดประตูดังปัง ไม่นานก็ได้ยินเสียงสูดปากครางซี้ดซ้าดเรียกชื่อเธอ ใบหน้าหวานใสร้อนฉ่า ลนลานยกมือขึ้นอุดหู ปานระพีไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่ามหรรณพใช้เวลาทำอะไรในนั้น
โอ๊ย! ถ้าข้างห้องได้ยินเข้า เขาจะคิดว่าไง
พักใหญ่อีกฝ่ายก็กลับมานอนกอดซ้อนหลังเธอ
“อ
