หลังจากตัดสายของมหรรณพ ร่างอวบก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ทรุดกายลงนั่งเหยียดขาตรงข้างสระบัวของเรือนหลังเล็ก เรือนไม้ขนาดกะทัดรัด ซึ่งรายล้อมไปด้วยสระบัวที่กำลังออกดอกบานสะพรั่ง พื้นที่ส่วนตัวที่คุณย่ายกให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อหลายปีก่อน ครั้นฉุกคิดบางอย่างขึ้นได้ ปานระพีก็ผุดลุกขึ้น เดินเข้าไปในห้องนอน เปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานที่อยู่มุมห้องฝั่งซ้าย แล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา ใบหย่า เธอเรียกอย่างนั้น แต่ในทางการเรียกหนังสือสัญญาหย่า ตากลมมองกระดาษที่ว่านิ่งๆ อยู่พักใหญ่ ถึงได้หย่อนก้นลงบนเก้าอี้ คว้าปากกามาถือไว้ในมือ เม้มปากลังเลอยู่สักพัก ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วจรดปลายปากกาเซ็นชื่อตัวเองลงไป มันไม่ง่ายเลยที่จะหักดิบเช่นนี้ ทั้งที่ยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจ แต่ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรั้งเอาไว้ ในเมื่อมหรรณพไม่ได้ต้องการเธอตั้งแต่แรก ที่เขาทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพียงเพราะต้องการล้อเ