กล่าวจบคนเอาแต่ใจก็เริ่มลงมือตัดเล็บให้เธอ ซึ่งปานระพีก็ไม่กล้าชักมือหนีเพราะกลัวว่ามีดกรรไกรตัดเล็บคมๆ จะโดนเนื้อ จึงได้แต่นั่งเม้มปาก ตัวเกร็งกับการถูกปรนนิบัติอย่างเอาใจ
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่อาจทราบได้ รู้แค่ว่าหัวใจดวงน้อยของเธอเต้นไม่เป็นส่ำตลอด ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดคุยอะไรกันระหว่างนั้น กระทั่งเขาเอ่ยทำลายความเงียบ
“เสร็จแล้ว…”
ชายหนุ่มเอ่ยยังไม่ทันจบประโยคเธอก็แทรกขึ้น
“ให้คนมาทำความสะอาดห้องสมุดด้วยนะคะ”
“ครับผม เดี๋ยวจะให้แม่บ้านมาจัดการให้ แต่ขอตัดเล็บเท้าคุณให้เสร็จก่อนแล้วกัน”
วาจาที่หลุดออกมาจากปากหยักทำให้คนที่หลงเพ้อไปกับคำว่า ‘ครับผม’ อันแสนสุภาพอ่อนโยน หดเท้าเข้าหาตัว พอเขาเอื้อมมือมาหมายจะจับก็ปัดป้องพัลวัน
“ไม่ต้องหรอกคุณ ส่งกรรไกรตัดเล็บมา เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ว่าพลางแบมือออก แต่แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อชายหนุ่มคว้าหมับเข้าที่เท้าน้อย แล้วดึงไปวางเกยบนหน้าข
