เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ คาร่าก็รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่ามาก เธอมาหาเขาและยังรบกวนเวลางานของเขาอีก เพียงเพราะเธอกำลังรู้สึกเศร้า
“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ” คาร่าบอกปัดออกไปเพราะไม่ใช่เรื่องสำคัญที่เขาจะต้องใส่ใจ
แต่คริสเตียนไม่ชอบน้ำเสียงหรือท่าทางที่เธอมีในตอนนี้เลย เพราะเธอไม่ได้สบตาเขาแบบปกติ เธอกลับมองไปที่ไหล่ของเขาแทน เขาจึงใช้มือทั้งสองข้างกอบกุมใบหน้าของเธอให้เงยขึ้นมา เพื่อบังคับให้เธอมองมาที่เขา
“ตอนนี้เธอกำลังมีความลับกับฉันงั้นเหรอ หืม?” เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอบอุ่น คาร่าก็รีบส่ายหัวปฏิเสธทันที
“เปล่า ฉันแค่งี่เง่า” เธอพึมพำด้วยความเขินอาย
“ถ้ามันกวนใจเธอก็ไม่มีอะไรที่งี่เง่าหรอกกระต่ายน้อย พูดมาฉันจะตัดสินเองว่าเธองี่เง่าหรือเปล่า”
คาร่าได้ยินดังนั้น เธอก็เอนศีรษะลงบนไหล่ และซุกศีรษะไว้ยังใต้คางของคริสเตียน ส่วนคริสเตียนก็จับเอวเธอไว้แน่น
“วันนี้มีผู้ชายคนหนึ่งมานั่งข้างฉันในชั้นเ
