ใบหน้าหล่อโน้มเอียงเข้าใกล้หน้าคนที่กำลังจะถูกหลอมละลาย จากดวงตาทรงพลังในการทำลายล้าง จันทมณีเฝ้ารอริมฝีปากหวานประกบลงมาหา อย่างที่เฝ่ารอ จังหวะการเต้นของหัวใจเลื่อนลั่น ร่ำร้องต้องการหมอ ในความหยิ่งทระนง ไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้มาก
“คุณหนู อยู่ไหนคะ” เสียงเรียกจากนุชสาวใช้ดังแทรก ดวงตาที่ปิดกำลังรอคอยจุมพิตจากหมอ ตกใจลืมตาขึ้นด้วยทันใด แพขนตากระพือมองหน้าหมอไทม์ด้วยท่าทีเลิกลั่ก
ยันฝ่ามือดันอกหมอไว้ เขายอมปล่อยเธอ ออกจากอ้อมแขน ยิ้มน่ารัก จันทมณีเสียดาย ค่อยๆ ถอยจากเขา ยืนทิ้งระยะ สิ่งที่เก็บอาการไม่อยู่คือพวงแก้มอันแดงฉ่ำ
“หมอน่ะ” ความเขินทำให้ต่อว่าเขา ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกระดากอาย
“อะไรคะ” หมอภาสกรกลั้วหัวเราะ สองมือไพล่หลังโน้มตัวไปหาหญิงสาว เขาชอบจันทมณีตอนเธอเขิน ดูน่ารักเหมือนเด็กสาว เขาทำสำเร็จยั่วให้เธอขาดความเป็นตัวของตัวเอง กลายร่างเป็นสาวแรกรุ่นได้ด้วยการกระทำ
