เจียชีลืมตาขึ้นมาด้วยความงุนงง นางรู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังก่อกวนที่ส่วนกลางกายของนาง หญิงสาวปัดมันออกด้วยความรำคาญ
เฉิงคุนเงยใบหน้าขึ้นจากส่วนกลางกายของนาง "คุณหนูอย่าเพิ่งขยับ...เดี๋ยวบาดแผลจะอักเสบ ข้าน้อยใส่ยาเข้าไปให้ท่านแล้ว"
เจียชีกัดฟันลองขยับขาดูและพบว่าส่วนกลางกายของนางเจ็บแปลบอยู่บ้าง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมื่อคืนพวกเขาร้อนแรงกันแค่ไหน ใบหน้าของหญิงสาวแดงก่ำด้วยความเขินอาย "เจ้าสิ่งนั้นมันใหญ่เกินไป... "
เฉิงคุนแม้ว่าจะถูกชื่นชมต่อหน้า แต่เขาก็ไม่แสดงท่าทีเช่นใดออกมา ชายหนุ่มขยับตัวไปนั่งคุกเข่าก้มหน้าคอยรับคำสั่งของนางอยู่ที่ปลายเตียงเหมือนเช่นเคย
หญิงสาวไม่เข้าใจ เมื่อคืนพวกเขาทั้งสองคนก็ดูจะเข้ากันได้ดี ไม่ใช่ว่าเมื่อตื่นขึ้นมาในยามเช้าเขาควรจะอ่อนโยนกับนางมิใช่หรือ...
เจียชีลุกขึ้นจากเตียงด้วยท่าทางที่ดูอ่อนแรงหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตากลมโตท่าทางดูน่าสงสาร "เฉิงคุน~
