แต่ยังไม่ทันจะได้จัดสรรที่นอนกัน โทรศัพท์มือถือของนพดลก็มีเสียงเรียกเข้า เขาจึงล้วงออกมากดรับสาย
"ว่าไงพูน... อะไรนะ ผีหลอก... เดี๋ยว ๆ มันหลอกยังไง... เขย่าประตูตู้เสื้อผ้าแล้วนั่งแลบลิ้นนอกระเบียงเหรอ..." นพดลหันมามองหน้าชินวุธกับทุกคน
"โอเค เก็บกระเป๋าออกจากที่นี่กัน" ชินวุธสรุป
"เดี๋ยวสิวะ ห้ามหนีนะเว้ย รอพวกผมก่อน พวกผมจะไปด้วย... เออ เจอเหมือนกัน ติดเครื่องรถรอที่หน้ารีสอร์ตเลย เดี๋ยวเก็บของแล้วจะรีบออกไปหา... เออ โอเค" นพดลวางสายแล้วหันมาบอกทุกคน
"คนขับรถก็เจอผีครับ มันโทรมาบอกว่าจะขอออกไปนอนที่อื่นแล้วจะมารับเราพรุ่งนี้เช้า แต่ผมบอกให้รอก่อน คืนนี้พวกเราอยู่ไม่ได้แล้วครับ หนีกันเถอะ"
"ตามนั้น ไปกันเถอะ"
"เดี๋ยวสิคะ แล้วกระเป๋าของพิมพ์ล่ะคะ" พิมพ์ผการีบท้วง เพราะไม่ได้หยิบอะไรมาเลยสักอย่าง
"นั่นสิ กระเป๋าของขวัญด้วย"
"เดี๋ยวผมจะไปที่บ้านนั้นด้วย ไปกันหลายคนมันอาจจะไม่หลอกก็ไ
