ทุกคนมาถึงที่พักในตอนเย็น ที่นี่เป็นรีสอร์ตขนาดเล็กที่มีแค่สามชั้นและมีบ้านพักแยกเป็นหลัง พวกเขาจองบ้านพักสองห้องนอนสองหลังที่อยู่ใกล้กัน ส่วนคนขับรถจะพักที่ห้องชั้นล่างของตัวอาคารหลัก
"ที่นี่มัน... หึหึ" ธนินทร์หัวเราะเบา ๆ
"มีอะไรครับ" ชินวุธถามเบา ๆ แต่ธนินทร์ไม่ตอบและเลือนหายไป ถ้าให้เดาจากสีหน้าสนุกและเสียงหัวเราะแบบนั้นไม่แคล้วที่นี่มีผีอีกแน่
ชินวุธถอนหายใจเฮือกแล้วเดินไปที่อาคารหลักกับนพดลเพื่อเช็กอิน เขามองสภาพภายในอาคารที่ดูจะเก่าหลายสิบปี ของประดับตกแต่งมีแต่ของเก่าทั้งนั้น
"ผมมาเช็กอินห้องพักที่โทรมาจองไว้ครับ" นพดลบอกพนักงานต้อนรับที่เป็นหญิงวัยกลางคนเกล้าผมมวยสูง
"คนจองชื่ออะไรคะ"
"พิมพ์ผกาครับ"
"พิมพ์ผกา..." เธอพึมพำแล้วเปิดสมุดเล่มใหญ่ เลื่อนนิ้วไปตามบรรทัดเพื่อดูรายชื่อแบบที่ชินวุธขมวดคิ้วตามว่าทำไมถึงใช้วิธีเขียนลงในสมุดแทนการใช้คอมพิวเตอร์ แต่ถ้าพนักงานต้อนรับจะสู
