Ang munting butil ng bumubuhos na ulan ay nagbibigay ng lamig sa akin. But I was so stunned because of Carl. Ramdam na ramdam ko ang init sa leeg ko na posibleng mga luha niya na hindi ko alam kung para saan. Ang feeling the heat of his tears made me tear up too.
"I'm sorry, I'm sorry, I'm sorry," paulit-ulit na bulong niya habang parehp kaming nababasa ng ulan.
"C-Carl," nanginginig na sambit ko. And the next thing he does made my tears flow like a rain.
Dahan-dahan siyang lumuhod sa paanan ko saka tininghala ako. Despite of the darkness I still saw his red eyes and his tears flowing down on his cheeks. Napasinghap ako at hindi ko na naiwasan pang sabayan ang pag-iyak ng kalangitan.
I shook my head a lot of times.
"Ano ba, tumayo ka," umiiyak na sambit ko habang pilit siyang hinihila
