Chapter 5
1006 Words
Nang lumabas siya sa opisina ni Mr. Monticello ay hindi niya mapigilan mag isip ng kung ano ano tungkol sa babaeng pumasok sa opisina nito. Lalo na ng makita ko ang reaction ng babae nang sabihin nito na ayaw nila ng istorbo sa meeting nila.
Hindi tuloy siya makapag concentrate sa kanyang trabaho dahil sa isipin na kung ano ang ginagawa ng mga ito sa loob ng opisina. Inis na sinulyapan ulit niya ang pinto ng opisina ng boss niya.
Mas lalo pa gumulo ang kanyang utak ng dumating na ang lunch break at hindi tapos ang meeting lang dalawa. Gusto man niyang katukin ang mga ito pero nag dadalawang isip siya at baka mapagalitan ang kanyang boss. Baka mamaya may kung anong milagro na ginagawa ang mga ito sa loob. Sa kanyang naisip ay biglang nanikip ang kanyang dibdib. Humugot siya ng malalim na hininga at pinakalma ang sarilibsaka sulyap sa pinto ng opisina ng amo. Tumayo siya at kinuha ang kanyang bag upang umalis at kumain ng kanyang tanghalian sa canteen.
"Bahala silang dalawa dyan. Basta ako kakain na nagugutom na ako." saad ko at umalis na sa mesa.
"Idadaan ko na lang kain ang pagkainis sa magaling kong boss." iwan niya sa sarili pero dahil sa sa naisip ay naiinis siya sa kanyang boss.
"My pa baby, baby pa siyang nalalaman at sabihin na na-miss na niya agad ako pero may honey naman pala." inis na bulong pa rin niya sa sarili.
"Makikita niya mamaya dahil hindi ko siya kakausapin. At hindi na rin ulit siya makaka halik pa sa akin." bubulong bulong pa rin niya.
"Sino ang hindi maka kahalik ulit sayo?" nagulat pa siya ng may magsalita sa kanyang likuran.
"Ay! t**i mong malaki! Ano ka ba! bakit ka ba lagi nang gugulat?" hinampas niya ng kanyang bag si Jeffrey dahil bigla na lang itong sumulpot at sa kung saan ito galing.
"Ikaw nga itong mahilig sa titing malaki eh. So nakita mo?" kumunot ang noo niya dahil sa tanong nito.
"Ha?" balik tanong niya.
"Sabi ko kung nakita mo ba?" nakangising tanong nito.
"Nakita ang alin?" naguguluhan na balik tanong niya.
"Yung akin. So nakita mo?" nakangiti na saad nito.
"At ano naman ang makikita ko sayo aber?" nakataas kilay na tanong niya.
"Edi yung t**i ko. Sabi mo malaki ang t**i ko hindi ba?" napahinto siya sa pag lalakad habang awang ang kanyang bibig dahil sinabi nito.
"Bakit natigilan ka diyan? Saan mo nakita ang t**i ko ha?" anito na tinusok tusok pa ang pisngi niya.
"s**t! Wala bang filter yang bunganga mo? Paano ko naman makikita yang sayo?" gigil na saad niya dito.
"Ako pa yung walang filter eh, ikaw tong bigla na lang isigaw na malaki ang t**i ko." wika habang natatawa.
"Bwesit yang bibig mo pwede ba paki hinaan mo." sita niya. Pero mas lalo lamang itong tumawa. Tumingin ito sa kanya na tila ba aliw na aliw na tignan siya.
"Sige mag kita na lang ulit tayo Vanessa." kumindat pa ito sa kanya bago naunang sumakay sa isang elevator.
"Girl, diba ikaw ang bagong secretary ni sir Jonathan?" tanong sa kanya ng isang babaeng may malaking salamin sa mata.
"Ako nga, bakit?" sagot niya sa tanong nito at pinindot na ang floor kung saan ang canteen ng kumpanya.
"Wala naman gusto lang kita maging kaibigan. Alam mo kasi walang gustong kumausap sa akin dito. Ako nga pala si Mary Joy ikaw ano ang name mo?" pagpapakilala nito.
"Vanessa" tinanggap niya ang pakiki pagkamay nito sa kanya.
"Hi, Vanessa, matagal na ba kayo na
Magkakilala ni Sir Jeffrey?"
"Jeffrey yung kausap ko kanina?" kunot noo na tanong ko sa kanya.
"Oo si sir Jeffrey. Kanina ko lang kasi siya nakikita na tumawa ng ganun. Kaya iniisip ko na matagal na kayo magkakilala." wika niya.
"Hindi kanina ko lang siya nakilala. Saka sino ba yun? Bakit interesado ka?" lumabas na siya ng elevator at naglalakad papuntang kantina.
"Hindi naman, sa loob kasi ng isang taon kong pag ta trabaho sa kanya bilang secretary niya ay kanina ko lang siya nakitang tumawa ng ganun." nakangiting sabi nito.
"Secretary ka niya?" tanong niya dito.
"Oo, isang taon na akong secretary ni, sir Jeffrey."
"Mataas ba position nun dito."
"Sino? Si sir Jeffrey?" tumango siya dito.
"Pinsan yun ni sir Jonathan at siya din ang vice president nitong company." gulat siyang napa tingin kay mary joy.
"Vice President, at pinsan siya ni sir Jonathan?" napalunok siya ng laway dahil sa sinabi nito.
"Ano ba yan Vanessa! Bakit ang dami mong katangahang nagawa ngayong araw." inis na napasabunot siya sa kanyang buhok.
"okay ka lang ba girl? Makati ba ulo mo? Naku may kuto ka siguro." tanong nito sa kanya na hindi niya alam kung maiinis ba siya o matatawa.
Hindi niya na ito pinansin at nag patuloy na sa pagkain. Pagkatapos niyang kumain ng tanghalian ay sabay na silang bumalik ni Mary Joy sa opisina dahil isang floor lang naman sila. Nakikinig lamang siya sa mga kininkwento nito sa kanya. Hindi naman napag hahalataan na may pag ka chismosa ito. Halos lahat ata ng ka officemate nito ay na kwento na sa kanya. Pero hindi na lamang siya nag komento pa.
Pabalik na siya sa kanyang mesa sakto naman bumukas ang pinto ng opisina ng magaling niyang boss. Kay lapad ng ngiti nito na parang nakaraos ng ilang rounds sa babae. Habang si Miss Cheng naman ay todo pa cute dito.
"Psst bagay nga silang dalawa. Bagay pag buhulin." bulong pa niya.
"Bye hon, see you tomorrow." maarting paalam ni Miss. Cruz dito. Humalik muna sa labi ng boss niya at umalis na, para itong pato kung kuminding sa pag lalakad. Hindi niya tuloy maiwasan matawa dahil sa isipin yun.
"Looks like you had a good lunch, Miss Perez. May I know the reason why you are smiling?" seryosong tanong nito ni sir Jonathan sa kanya.
"Ho?" kagat ang ibabang labi na tanong niya
"To my office now Vanessa. " Aniya sa akin at tumalikod na.
- Writer
