ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น

บทที่ 16

จากนั้นหลี่ถิงก็เดินไปหาสามีที่คุยกับนายช่างอยู่หลี่หยางหันมาหาเมีย

"คุยเสร็จแล้วหรือ"

"เจ้าค่ะท่านพี่"

"แบบบ้านเจ้าสวยและแปลกตามากข้าไม่เคยเห็นและสร้างที่ไหนมาก่อนเลย ถ้าข้าจะขอแบบไปเสนอทำที่อื่นได้ไหมถ้าได้ราคาดีข้าจะแบ่งค่าแบบบ้านให้"

"ได้เจ้าค่ะถ้าท่านลุงต้องการข้าสามารถวาดให้ได้อีกหลายแบบ"

"จริงหรือนังหนูดีๆข้าต้องการแน่นอน"

"เจ้าค่ะ ว่าแต่ท่านลุงตกลงกับท่านพี่ได้หรือยังเจ้าคะ" หลี่ถิงเอ่ยถาความคืบหน้า

"ได้แล้วละถ้าจะให้เสร็จเร็วเราต้องเพิ่มคนงานและค่าแรงเพิ่มน้องจะว่ายังไง"

"ได้เจ้าค่ะข้าตกลงคือข้าเปลี่ยนใจอยากได้รั่วอย่างดี สูงเลยหัวท่านพี่ขึ้นไปอีกนะเจ้าคะคนงานที่ท่านลุงพามาใครทำได้ท่านลุงก็จ้างเขาเลยนะเจ้าคะจะได้เสร็จก่อนหน้าหนาว"

"ได้นังหนู"

"อ้อแล้วคนที่เหลือก็ให้มาดายหญ้าขุดบ่อน้ำตามที่เขาทำได้เจ้าค่ะท่านลุงก็คัดเอาถ้ามีคนงานอีกก็พามาได้เลยเจ้าค่ะแปลงนี้ก็ล้อมรั่วไม้นี้แหละเพราะสองฝั่งนั้นเป็นอิฐและปูนอย่างดีแล้ว ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ทำงานดายหญ้าเสร็จขุดบ่อน้ำและพลิกหน้าดินด้วยเจ้าค่ะพอตากดินเสร็จข้าก็จะจ้างมาปลุกผักผลไม้ด้วย"

"ดีๆนังหนูเป็นบุญของชาวบ้านที่ได้เจ้าจ้างงานก่อนจะถึงหน้าหนาว"

"ลุงประเมินราคาเท่าไร่เจ้าคะ"

"กำแพงปูนข้าตีราคา100ตำลึงทองนังหนู บ้านอีก100ตำลึงทองเหมือนกันรวมบ้านพักสี่หลังฝั่งละสองหลังหลังละสองห้องนอนห้องครัวและห้องโถงและห้องน้ำทุกหลัง บ้านของเจ้า5ห้องนอนห้องน้ำในตัวห้องทุกห้อง"

"เจ้าค่ะห้องครัวห้องโถงและห้องใต้ดินไว้เก็บเสบียง"

"ข้าคิดห้าเพิ่มอีก5ตำลึงทองราคานี้เจ้าไหวไหม"

"ได้เจ้าค่ะข้าเพิ่มให้อีกหนึ่งตำลึงทองวางท่อน้ำมาจากลำธารเข้าในบ้านทุกห้องเดี่ยวข้าร่างแบบให้เจ้าค่ะ

"ดีนังหนูข้าขอบใจเจ้ามากจริงๆ"

"อ่าท่านหัวหน้าหมู่บ้านข้ามีเรื่องจะขอให้ท่านประกาศว่าข้ารับซื้อมูลสัตว์ทุกอย่างถุงใหญ่ให้ถุงละ3อิแปะรับไม่อั้นนะเจ้าค่ะแต่รอให้ข้าพลิกหน้าดินเสร็จก่อนค่อยนำมาขายที่บ้านข้า ของหมู่บ้านท่านลุงช่างด้วยนะเจ้าค่ะ"

"ได้ๆนังหนูข้าจะบอกหัวหน้าหมู่บ้านน้ำหนาวประกาศให้ขอบใจเจ้ามาก"

"ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ท่านผู้ใหญ่เจ้าค่ะข้ามีอีกเรื่องเจ้าค่ะคือข้าว่าหลังจากพลิกหน้าดินเสร็จรอปลูกผักผลไม้ข้าว่าจะสอนชาวบ้านทำอาหารแห้งของดองไว้เป็นเสบียงหน้าหนาวที่จะถึงข้าจะพาขึ้นเขาไปเก็บเห็ดป่าผักป่าเยอะแยะไปหมดหัวมันหัวเผือกก็กินได้ทำไมไม่กินละเจ้าค่ะ ที่จริงแล้วของป่าเยอะมากนะเจ้าคะ"

"จริงหรือนังหนู"

"จริงเจ้าค่ะ"

"เจ้ารู้มาจากไหนเมื่อก่อนเจ้าก็ไม่รู้ใช่ไหม"

หลี่ถิงจึงรีบโกหกว่า

"ข้าฝันเห็นท่านเทพมาบอกเจ้าค่ะว่ามีอะไรกินได้บ้าง และที่ท่านพี่เดินได้ก็ท่านเทพบอกตัวยาเจ้าค่ะข้าจึงหามาให้ร้านหมอหลอมโอสถให้"

"ดีๆขอบคุณสรรค์ที่เมตาชาวบ้าน" ท่านลุงทั้งสองก้มไปลงคาราวะไปทางภูเขา

หลี่ถิงเกาแก้มแล้วยิ้มแห้งๆไป ทางสามีหลี่หยางมองภรรยาอย่างโง่งม

โปรดติดตามตอนต่อไป