อัลฟ่าเถื่อน

ตอนที่ 16/1 ‘รังน้อย ๆ ของเด็กมะลิ’

เมื่อกลับมาถึงบ้านไตรวิชญ์ก็สั่งให้ลักษณ์กับนาราแยกย้ายกันไปพักผ่อนได้ ถ้ามีเรื่องด่วนก็ให้โทรเข้าเครื่องเขา และยังสั่งให้โทรตามตัวกวินมายังที่นี่ด้วย ส่วนตัวเองก็อุ้มร่างโอเมก้าน้อยขี้เซาไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินเข้าไปในคฤหาสน์หลังงาม ภายในบ้านเงียบสงบไร้เสียงการเคลื่อนไหว อาจเป็นไปได้ว่าพ่อกับแม่เขาจะยังอยู่ข้างบน

ชายหนุ่มก้าวขึ้นบันไดไปยังชั้นสามซึ่งเป็นห้องนอนของเขา เมื่อเข้ามาถึงด้านในสุดไตรวิชญ์ค่อย ๆ วางร่างนุ่มนิ่มของนิมมานนอนลงบนเตียงแล้วช่วยถอดชุดสูทออกให้อย่างเบามือ เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอีกสามสี่เม็ดให้ไอ้เด็กมะลิหายใจคล่องขึ้น แต่กลับเป็นการเปิดเผยร่างกายเย้ายวนอวบอิ่มให้ปรากฏแก่สายตา

แผ่นอกบางขาวจั๊วะเหมือนก้อนแป้งประดับด้วยทับทิมสีชมพูสวยสองเม็ด หน้าท้องยังคงแบนราบจนไม่น่าเชื่อว่าจะมีอีกหนึ่งชีวิตกำลังเติบโตอยู่ในนั้น ฝ่ามือใหญ่วางทาบลงบนท้องน้อยใช้นิ้วหัวแม่มือลูบวนแผ่วเบาโดยไม่พูดอะไร

ดวงตาสีน้ำตาลอมแดงเจิดจ้าร้อนแรงยิ่งกว่าทุกวัน เพ่งมองใบหน้าเรียวเล็กของนิมมานด้วยความความรู้สึกหลากหลาย ตอนหลับมันดูเหมือนเด็กน้อยที่ต้องการให้ใครสักคนมาปกป้องคุ้มครอง ทั้งอ่อนแอ เปราะบาง และแตกหักง่าย ราวกับพร้อมจะถูกทำลายได้ทุกเมื่อ ทำให้เขาไม่วางใจหากปล่อยมันให้อยู่ห่างไกลจากสายตา

“อื้อ… เฮียลูบพุงนิมทำไม จั๊กจี้นะ” ปากเล็กรูปกระจับบ่นงึมงำเหมือนคนครึ่งหลับครึ่งตื่น ก่อนจะวางมือทาบลงบนหลังมือหยาบกร้านกุมไว้ให้อยู่นิ่ง ๆ ห้ามขยับ

“แล้วจะยึดมือกูไว้ทำไม กูจะไปอาบน้ำ ถ้ามึงง่วงอยู่ก็นอนต่อ”

“อื้ม! เฮียไม่ต้องรีบออกมานะ นอนในห้องน้ำไปเลยก็ได้”

“มึงไปนอนแทนกูตอนนี้เลยดีไหม อย่าแนะนำอะไรไม่เข้าเรื่อง เดี๋ยวโดนโบก” ไตรวิชญ์ยกมือขึ้นมาจริง แต่ไม่ได้โบกใส่หัวคนน้องอย่างที่พูดขู่ เขาขยี้ผมไอ้เด็กอวดดีด้วยความหมั่นไส้ ทำเอานิมมานยู่ปากหน้าบึ้งยกมือไล่ตีมือเขาเสียงดังเพี๊ยะถึงสองครั้งติดกัน

“ไอ้มะลิ!

“เจ็บล่ะสิ สมควรโดน ป่านนี้หัวฟูเป็นรังนกได้แล้วมั้ง ขยี้ลงมาได้ เฮียไปอาบน้ำเลย อย่ามารบกวนเวลานอนของนิม”

โอเมก้าร่างบางพลิกตัวนอนตะแคงข้างหันหนีจอมดุที่มักเล่นงานตัวเองเป็นประจำ ตอนนี้เขาง่วงนอนมาก ถึงจะมั่นใจว่าหลับไปเกือบครึ่งชั่วโมงตอนอยู่บนรถก็ยังไม่พอ ยังอยากหลับอีกสักหนึ่งชั่วโมง

ไตรวิชญ์ยื่นมือไปตบตูดไอ้ลูกแกะตัวอวบคล้ายกับกล่อมเด็กเข้านอน สักพักก็มีเสียงกรนฟี้ลอยมาเบา ๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะละมือออกจะสะโพกนุ่มเดินไปทางห้องน้ำถอดชุดทิ้งไว้ในตะกร้าข้าง ๆ แล้วก้าวไปยืนใต้ฝักบัวโดยไม่ยอมปิดประตู สายน้ำเย็นฉ่ำไหลผ่านศีรษะ ใบหน้าคมเข้มดุดัน ลำคอหนา ไหปลาร้าสุดเซ็กซี่ หน้าอกแน่นหนั่น กล้ามหน้าท้องเป็นลอนสวยน่าลูบไล้ หยดน้ำพร่างพรมลงบนสัญลักษณ์ของความเป็นชายที่ดันขึงขังพร้อมรบ ทันทีที่ได้กลิ่นหอมยวนใจของดอกมะลิกระตุ้นอารมณ์

เมื่อเมียไม่ว่างให้เล่นงาน สองมือก็กอบกุมรูดสาวบนท่อนเนื้อบรรเทาความร้อนรุ่มทรมานด้วยตัวเอง ทว่าโลกสวยด้วยมือเราได้ไม่ถึงห้านาที เสียงฝีเท้าก็ใกล้เข้ามาจนหยุดอยู่หน้าประตู นิมมานมองสิ่งที่คนพี่กำลังทำแล้วเผลอกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก ใบหน้าร้อนวูบเหมือนถูกไฟลน

ก็ว่าอยู่ทำไมเขาถึงได้กลิ่นเฉพาะตัวของไตรวิชญ์โชยมารุนแรงขนาดนี้ เป็นเพราะกำลังมีอารมณ์อยากทำรักนี่เอง แล้วกลิ่นนี้ก็ดันกระตุ้นให้เขาเกิดความอยาก ภายในท้องรู้สึกร้อนระอุเหมือนมีกองไฟสุมอยู่ แล้วค่อย ๆ ลุกลามแผดเผาไปทั่วร่าง สร้างความปั่นป่วนให้บังเกิดขึ้นกับตัวเขา

ความกระสันที่อยากจะถูกกระทำ อยากถูกอีกฝ่ายรังแก อยากอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งบึกบึนที่เปี่ยมไปด้วยพลังของผู้นำ ผู้ที่จะครอบครองเขาด้วยความกระหายหิวไม่ต่างจากเขาที่ต้องการอีกคน

กลิ่นของไตรวิชญ์กำลังเรียกร้องหาคู่ตัวเอง ทำให้เขาที่ตั้งใจจะหลับอีกรอบถูกฉุดกระชากให้ลงจากเตียงมาหาคนที่อยู่ในห้องน้ำ และภาพบาดตานั้นก็ดึงดูดให้สองขาก้าวเข้าไปหยุดยืนตรงหน้า สองมือวางบนหน้าอกล่ำๆ แน่นเปรี๊ยะอย่างยั่วยวน

“นิม…หนาวจัง ขอกอดนะ”

ก็ถ้าแค่กอดแบบธรรมดาไตรวิชญ์คงไม่ยืนตัวเกร็งขบกรามแน่น ทำหน้าเหมือนจะแดกหัวใครได้ เพราะนิมมานเล่นกอดพร้อมใช้มือพุ่งจู่โจมบางอย่างตรงกลางหว่างขาคนพี่ ฝ่ามือนุ่มนิ่มบีบขยำเจ้ายักษ์ใหญ่สีเข้มตามใจชอบพลางใช้นิ้วโป้งคลึงส่วนหัวเน้น ๆ ปลุกเร้าให้เจ้าของร่างสูงเกิดอารมณ์พลุ่งพล่านอดทนอดกลั้นต่อไปไม่ไหว

“มึงใกล้จะฮีทแล้ว อย่าขยันยั่วกูสิวะ ระยำ! อย่ารูดเร็ว อา…”

ใบหน้าคมเข้มเหยเกด้วยความเสียวซบลงบนบ่าเล็กพลางเปล่งเสียงครางต่ำพร่าใกล้หูนิมมานจนหน้าร้อนฉ่าทั้งเขินทั้งอาย แต่กลับไม่ยอมหยุดมือที่กำท่อนเอ็นไร้กระดูกทว่าแข็งโป๊กฟาดหัวคนแตกเลือดอาบซิบ ๆ ได้ ไตรวิชญ์เงยหน้าขึ้นมองดวงหน้าเล็กน่ารักที่แดงระเรื่อชวนรังแก เส้นผมดำขลับเปียกลู่แนบแก้มยิ่งทำให้ดูหน้าเด็กลง

อัลฟ่าหนุ่มหายใจเข้าออกกระชั้นขึ้นอีกเมื่อสองมือนุ่มเร่งสาวรูดแก่นกายใหญ่พองโตรัวเร็ว เล่นเอาเสียงทุ้มต่ำคำรามก้องสะท้อนไปทั่วห้องน้ำ อารมณ์รักพุ่งทะยานถึงขีดคว้าจนต้องตัวคนน้องมาบดขยี้เรียวปากแดงฉ่ำวาวยั่วยวนให้สัมผัสอย่างอดใจไม่อยู่

“อื้ออ!!”

นิมมานทั้งร้องทั้งดิ้นประท้วงคนหน้าโหดที่ขยี้จูบลงมาดุเดือดรุนแรงจนได้ลิ้มรสเลือดในปาก ทว่าไตรวิชญ์ที่หลงลืมตัวถึงขั้นถูกสัญชาตญาณดิบเถื่อนครอบงำก็รุกล้ำตักตวงความหวานอย่างหน้ามืดตามัว ตวัดวงแขนรัดรอบเอวคนตัวบางพาไปนั่งลงบนอ่างล้างหน้า ใช้มือผลักท่อนขาเรียวสวยให้แยกออกแล้วแทรกตัวไปยืนคั่นกลางไว้ โดยที่ริมฝีปากของพวกเขายังไม่ผละออกจากกัน

ถึงจะถูกจูบอย่างรุนแรงเอาแต่ใจก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเร้าใจกระตุ้นความปรารถนาดำมืดในจิตใจมนุษย์ให้ทำตามที่ต้องการ ไม่อาจหักห้ามใจไม่ให้หลงใหล ไม่อาจต้านทานความเสน่หาของกันและกัน พวกเขากำลังลุ่มหลงในรูป รส กลิ่น เสียงของอีกฝ่าย

ยามที่ร่างกายปราศจากเสื้อผ้าขวางกั้น โอบกอดกันไว้ในอ้อมแขน และถ่ายทอดความร้อนไปยังร่างกายของอีกคน ความรู้สึกบางอย่างก็

ค่อย ๆ ก่อตัวเป็นรูปร่างฝังรากลึกลงไปในหัวใจของคนทั้งสอง

“มึงไม่น่าเข้ามาเลยว่ะ” ไตรวิชญ์แนบหน้าผากตัวเองกับหน้าผากของนิมมาน นัยน์ตาคมกริบหลุบมองริมฝีปากเรียวบางที่เผยออ้าเล็กน้อยคล้ายกับเชิญชวนให้ดูดกลืนต่อ

“นะ…นิมก็ไม่ได้อยากเข้ามา แต่กลิ่นของเฮียดึงดูดใจมาก เหมือนกับบอกว่าให้เข้ามาหากูเดี๋ยวนี้ รู้ตัวอีกทีสองเท้าก็มาหยุดลงตรงหน้าเฮียแล้ว” นิมมานเลียริมฝีปากแห้งผาก หลบสายตาร้อนแรงกระหายหิวคมกริบคู่นั้นอย่างประหม่าขัดเขิน หัวใจสั่นไหวกระหน่ำเต้นรัวแรงแทบทะลุออกมาเต้นข้างนอก

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่โป๊เปลือยต่อหน้าอีกคน แต่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่พิเศษกว่านั้นกำลังก่อตัวเพิ่มพูนมากขึ้นทุกวัน

“รู้ใช่ไหมว่าถ้าเข้ามาแล้วจะไม่ได้กลับออกไปง่าย ๆ” นิ้วชี้เขี่ยเส้นผมปอยหนึ่งไปทัดหูให้ แม้การกระทำจะอ่อนโยน แต่สายตาที่จับจ้องกลับเหมือนหมาป่าเจ้าเล่ห์หมายจะตะครุบเหยื่อตะปบไว้ใต้ร่างของตน เพื่อหวังจะขย้ำกลืนกินลงท้องให้อิ่มหนำใจ

“อื้อ! ก็เฮียปล่อยกลิ่นแบบนั้นออกมาจะให้ทำไง มัน…เสียววูบวาบในท้องด้วย”

“อยากถูกกูทิ่มรูหลังเหรอ” ใบหน้าหล่อเหลาสุดฮอตในหมู่สาว ๆ ยกยิ้มยียวน ยิ่งดูน่าหมั่นไส้ปนโมโหในสายตาโอเมก้าน้อย

“เฮียหยุดพูดจาทุเรศ ๆ แบบนั้นได้ไหม นิมไม่ได้อยากถูกทิ่มนะ!”

ตุบ!

กำปั้นเล็กทุบไหล่หนาแรง ๆ ด้วยข้อหาที่มาใส่ร้ายคนอื่นอย่างหน้าตาเฉย

“แต่มึงแฉะ ‘มาก’ ร่างกายมึงโกหกในสิ่งที่มึงต้องการเองไม่ได้หรอกว่ะ แล้วดันเสือกตอดแรงอีก นี่คือที่ว่าไม่อยากโดน?”

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ไตรวิชญ์สอดนิ้วเข้าไปในรอยจีบสีสวย ผนังนุ่มนิ่มตอดรัดบางอย่างที่บุกรุกเข้ามาแน่นดูดกลืนให้นิ้วหนายิ่งล่วงล้ำเข้าไปลึกอีก เขาหัวเราะเสียงต่ำจูบแก้มเปียกชื้นของคนตัวเล็ก ไอ้เด็กมะลิรีบยกเรียวแขนคล้องคอเขา ปากบางเม้มแน่นสะกดกลั้นเสียงครางกระเส่าไว้ ขณะที่สะโพกอวบส่ายหนีอย่างเสียวซ่านรัญจวน

“ฮึก…อ๊ะ เฮียเอานิ้วออกไปนะ อึก อ้าา”

“เอาออกให้โง่ดิ ที่มึงเข้ามาก็ตั้งใจให้กูจับกินอยู่แล้วนี่วะ กลิ่นมึงหวานมาก ทั้ง ๆ ที่กูเกลียดของหวานก็ยังห้ามใจไม่ให้เลียชิมมันไม่ได้”

ลิ้นสากตวัดเลียใบหูเล็ก ก่อนสอดแยงเข้าไปในรูหูอย่างหยอกเย้าสร้างความสยิวให้กับนิมมานจนต้องเบี่ยงหน้าหนี แต่ไตรวิชญ์ก็ไร้ความปรานีตามมาประกบจูบริมฝีปากแดงชุ่มฉ่ำเซ็กซี่ ขบเม้มทั้งบนล่างคล้ายกับจะยั่วแหย่ให้จิตใจว้าวุ่นปั่นป่วน พอใจที่จะได้ยินเสียงครางแว่วหวานดังระงมด้วยความทรมาน น้ำตาใสปริ่มล้นขอบตาค่อย ๆ ไหลรินลงมาผ่านแก้มเนียนใสแดงปลั่งเหมือนมะเขือเทศ

นี่เป็นหลักฐานยืนยันว่ามันก็รู้สึกแบบเดียวกับเขา กำลังทรมานเพราะถูกเปลวไฟราคะแผดเผาจนร้อนรุ่มทุรนทุรายไปทั้งตัว

ไม่ทันไรบางสิ่งบางอย่างที่ใหญ่กว่านิ้วมือก็สอดแทรกเข้ามายึดครองพื้นที่แทน มันร้อนฉ่าเหมือนแท่งเหล็กเผาไฟ แข็งขึงใหญ่ยาวจนกระแทกโดนจุดกระสันภายใน ทำเอาหนุ่มน้อยหน้าสวยดิ้นพล่าน จะขยับหนีหรือเบียดเข้าหาก็ทรมานซาบซ่านไปหมด

“อึก...คนเลว นิสัยแย่ อื้ออ! ทำไมใหญ่จัง…” นิมมานเลิกดิ้นหลุบตามองจุดเชื่อมต่อของพวกเขาสองคน นัยน์ตาดำขลับเปล่งประกายเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ตวัดเลียปากรู้สึกกระหายน้ำอย่างบอกไม่ถูก และการกระทำนั้นอยู่ในสายตาอัลฟ่าหนุ่มทั้งหมด

ดวงตาร้อนแรงเจิดจ้าหลุบมองตามคนน้อง อดไม่ได้ที่จะเพิ่มแรงให้จังหวะสอดใส่ดุดันขึ้น ท่อนลำรักเสียดสีภายในโพรงนุ่ม บดเบียดเคล้าคลึงเนิบช้าหนักหน่วง ยิ่งลูกแกะเนื้อหวานตอบสนองกลับมาอย่างเร่งเร้ากระตือรือร้น สติสัมปชัญญะของคนพี่ก็ยิ่งเลอะเลือนลืมว่าอีกฝ่ายกำลังท้องอยู่

“...มึงนี่ชอบพูดจาหาเรื่องใส่ตัว มึงไม่พูดก็ไม่มีใครด่าว่าเป็นใบ้! มะลิ…ซี้ดด!!”

“เฮีย...กลิ่นเฮียเร้าใจมากเลย”

“หุบปาก”

“ทำนิมร้อนไปหมดทั้งตัว อาาา”

คำพูดเพ้อเจ้อเหมือนละเมอลอยมาพร้อมกลิ่นหอมละมุนเย็นฉ่ำของดอกมะลิฟุ้งกระจายมอมเมาให้คู่แห่งโชคชะตาอย่างไตรวิชญ์เคลิบเคลิ้มฟุบหน้าลงบนซอกคอสร้างรอยตีตราไปทั่ว ปลอกคอหนังเส้นนั้นที่เคยสวมอยู่บนลำคอขาวถูกปลดออกไปนานแล้ว เมื่อไร้สิ่งกีดขวางก็ระงับสัญชาตญาณนักล่าเอาไว้ไม่ได้

ฝ่ามือหยาบกระด้างร้อนจัดสองข้างจับตัวโอเมก้าตัวบางไว้ ใช้นิ้วโป้งเคล้นคลึงเม็ดไตสีชมพูชูชันเล่น เรียกเสียงครวญครางปานจะขาดใจให้ดังสะท้อนทั่วห้อง ไตรวิชญ์เคลื่อนริมฝีปากหนามาจูบไหปลาร้าบอบบาง เลื่อนลงมาครอบครองยอดอกสั่นระริกดูดเม้มสลับขบกัดด้วยความมันเขี้ยว ช่วงล่างโถมกระหน่ำเล่นงานจนเกิดเสียงหยาบโลนน่าอาย ท่อนแขนกำยำสอดเข้าใต้ข้อพับขาเรียวสองข้างยกคนน้องให้สะโพกพ้นขอบอ่าง ทำเอานิมมานต้องกระชับวงแขนโอบคอคนพี่แน่นขึ้นกันตกพื้น

สวบ ๆ ๆ

“อ้ะ อ๊ะ อ้าา! อื้ออ…อ เสียวมาก ท่านี้ลึกไป…นะ นิมจะตกแล้ว อ๊าา~!”

“กูไม่ปล่อยมึงร่วงตกพื้นหรอกน่า ที่จริงมึงก็ชอบท่านี้ใช่ไหม ไม่งั้นจะตอดกูแน่นขนาดนี้เหรอ ร่างกายมึงโคตรลามกเลยว่ะ หึ”

“อึก หยุดพูดนะ อ๊ะ นิมไม่ได้…อ่า ลามก ฮือออ”

“งอแงนะมึง อะ...อูย เชี่ย! ร่านร้อนขนาดนี้กูหลงตาย ข้างในมึงร้อนมาก ตอบสนองกูดีเหลือเกินนิม อั่ก! อ่าา”

ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มเชิดขึ้นครางเสียงต่ำพร่าด้วยความสาดเสียว กัดฟันกรอดจนเห็นสันนูน เส้นเลือดตรงขมับปูดขึ้น หยาดเหงื่อไหลย้อยชโลมทั่วร่างยิ่งขับเน้นให้ลอนกล้ามเนื้อเด่นชัด แล้วนิมมานก็ดันเผลอจ้องมองด้วยตาลุกวาวเป็นมัน

โอเมก้าน้อยถึงกับกลืนน้ำลายดังอึก ก่อนจะใช้มือตีไหล่คนพี่รัว ๆ เพื่อให้อีกฝ่ายก้มลงมามอง

“อะไร” นัยน์ตาสีน้ำตาลแดงทอประกายร้อนแรงเต็มไปด้วยความปรารถนาและกระหายใคร่ อยากกลืนกินลูกแกะในอ้อมแขนให้หมดทั้งตัว

“พานิมไปที่เตียง…เฮียไตร นิมอยาก…” เสียงพูดหายไป มีเพียงสายตาซุกซนจับจ้องแผงอกกำยำน่ากัดสักคำ แล้วลากลงมาที่หน้าท้องลอนสวยเป็นลูกคลื่นน่าลูบไล้

“อืม”

เห็นคนตัวเล็กมองอกมองท้องตัวเองตาเป็นมันก็พอเดาออกว่าไอ้เด็กมะลินี่มีความคิดทะลึ่ง ๆ อยู่ในหัว และเมื่อมันกล้าขอเขาก็กล้าให้ มันที่ทำหน้าหลงใหลร่างกายเขาเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่คุ้นเคย กระตุ้นอารมณ์กำหนัดให้เร่าร้อนพลุ่งพล่าน ตื่นเต้นสั่นสะท้านไปในทุกอณู

เมื่อถูกอุ้มมาวางไว้บนเคียงแล้วแทนที่นิมมานจะนอนแผ่หลาอยู่ข้างล่างก็ปีนขึ้นมาคร่อมทับอยู่ข้างบน ปลายนิ้วชี้ลากตามเส้นสายแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อแน่นหนั่นตึงเปรี๊ยะ ยอดอกสีเข้มถูกสะกิดเขี่ยเล่นเอาเจ้าของร่างสูงใหญ่สะดุ้งคำรามเสียงแหบพร่า มือใหญ่กุมบั้นเอวคนน้องบีบเคล้นเบา ๆ ยิ่งมือนุ่มนิ่มสัมผัสลงมาที่ซิกซ์แพ็ก ท้องน้อยก็หดเกร็งตอบสนองกลับทันที รวมถึงบางอย่างที่เหยียดขยายใหญ่ขึ้นจนเสียงหวานหลุดอุทาน

“อุ๊ย! ของเฮียมันใหญ่ขึ้นอีกแล้ว!”

“อือ ขย่มสิ ควบขี่กูเลย นิม…ตอนนี้มึงมีอำนาจเหนือกูแล้ว อยากทำอะไรก็ทำ ก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจเป็นฝ่ายเล่นงานมึง”

ไตรวิชญ์กัดฟันแน่นข่มกลั้นความต้องการที่อยากจะกระชากตัวนิมมานไปนอนคว่ำกับพื้นแล้วกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าออกหนักหน่วง ระบายความอัดอั้นรุ่มร้อนในอก บรรเทาความปวดร้าวแทบระเบิดในตอนที่ฝากฝังตัวตนแกร่งร้อนไว้ในตัวมัน

เด็กหนุ่มหน้าสวยส่งยิ้มหวานพร้อมปรือตาฉ่ำเยิ้มมองราวกับ

ผู้ชนะ สองมือวางแปะที่หน้าท้องแข็ง ๆ ของคนใต้ร่างเริ่มยกสะโพกขึ้นลงกลืนกินความแข็งแกร่งร้อนผ่าวเป็นจังหวะเนิบช้า ซึ่งไม่ทันใจคนพี่เลยสักนิด ใบหน้าคมเข้มหล่อจัดถึงเรียบตึงเหมือนเส้นด้ายที่ถูกขึงจวนเจียนใกล้ขาด ริมฝีปากหนาหยักได้รูปเม้มแน่น คิ้วกระตุกยิก ๆ ขุ่นเคืองคนน้องที่กลั่นแกล้งผิดเวลา

“มึงนี่มัน…พอกันที! กูจะไม่ทนแล้ว! ชักช้ายืดยาดแบบนี้มึงฆ่ากูตอนนี้ให้ตายเลยเถอะ เวรเอ๊ย! ร่างกายมึงแม่งทำให้กูรู้สึกดีจริง ๆ น่าตีให้ตูดช้ำ มันเขี้ยววะ”

ไตรวิชญ์สบถไปเรื่อย เพราะอารมณ์คลั่งรักแทบทำให้เขาสติแตก ฝ่ามือหยาบกร้านกดแผ่นหลังโค้งเว้าให้นอนทาบลงมาบนอกพลางกุมท้ายทอยให้จับให้นิมมานเงยหน้าขึ้นรับจุมพิตร้อนแรงดูดดื่ม ขณะเดียวกันก็สวนกระแทกสะโพกขึ้นลงส่งท่อนเนื้อสีเข้มใส่รูรักฉ่ำแฉะ น้ำสีใสเปรอะเปื้อนเต็มช่องทางหลัง ยิ่งขมิบตอดรัดถี่ ๆ จับกุมหัวขโมยตัวร้ายจนจอมโหดคำรามกระหึ่มลั่นห้อง

ทั้งนิมมานทั้งไตรวิชญ์ต่างลุ่มหลงมัวเมาในรสตัณหา เสพสุขจากการได้ร่วมรักกับคู่แห่งโชคชะตา เสน่หาเรียกร้องเพียงกันและกัน เนิ่นนานกว่าท่วงทำนองเพลงคลาสสิกจะบรรเลงถึงท่อนสุดท้าย ต่างฝ่ายต่างโถมกระหน่ำเร่งเร้าจังหวะให้เร็วขึ้น กระชั้นขึ้น กระทั่งห้วงอารมณ์รักปีนไปถึงจุดสูงสุดก็ระเบิดความอัดอั้นให้แตกกระจายพร่างพรายเหมือนดวงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า

ร่างเพรียวบางโชกเหงื่อนอนหอบหายใจตัวสั่นริกบนร่างหนาซึ่งชุ่มเหงื่อไม่แพ้กัน ไอร้อนและกลิ่นอายของไตรวิชญ์แผ่กระจายมาโอบล้อมตัวนิมมานไว้ นำพาความอบอุ่นอ่อนโยนมาสู่หัวใจดวงน้อยให้เกิดความไว้เนื้อเชื่อใจ หากได้อยู่ในอ้อมแขนนี้ตลอดไปก็คงดี

“ง่วงอีกแล้ว?”

“อื้อ นิมหลับนะ เหนื่อยมากเลย เฮียเล่นใส่มาซะเต็มแรง มันจุกนะ”

“เสียวด้วยไหม กูเห็นมึงร้องครางเสียงดังลั่นห้อง ป่านนี้คงได้ยินไปทั้งบ้านแล้วมั้ง”

“นิมไม่ขำนะ ห้องนี้เก็บเสียงหรอก แบร่!” แลบลิ้นให้ทีหนึ่งก็ซบหน้าลงบนแผงอกกำยำพลางปิดเปลือกตาลงเตรียมสลบไสลไปอีกรอบ

“ไอ้ตัวก่อกวน…กำลังท้องอยู่นะ อย่าหาเรื่องให้กูหิวมึงบ่อยนักสิวะ ใครจะห้ามใจไม่ให้จับมึงกินไหว แค่อยู่ใกล้ ๆ ก็ทำกูแข็งไปทั้งตัว”

รับสารภาพเลยว่าแค่ได้กลิ่นร่างกายก็ปั่นป่วนร้อนรุ่มเหมือนถูกผลักเข้าไปอยู่ในกองไฟ ทางเดียวที่จะบรรเทาความทรมานนี้ได้ก็คือลากตัวไอ้มะลิเจ้าของกลิ่นหอมเย้ายวนมาขย้ำให้ตัวช้ำจับฟัดให้เป็นรอยฟัน เหมือนหมาป่าคลุ้มคลั่งหิวโซ

อัลฟ่าหนุ่มกลอกตามองเพดานห้องพลางพ่นลมหายใจ มือยกเสยผมไปข้างหลังเปิดหน้าผากกว้าง คิ้วเข้ม ตาคม จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากหนาคล้ำเล็กน้อยแต่ดูเซ็กซี่มาก เขารู้ว่าตัวเองหล่อไม่แพ้ดารานักร้องชื่อดัง ฐานะทางบ้านจัดว่าร่ำรวยมาก มีกินมีใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด เพียบพร้อมในทุก ๆ ด้าน ไม่มีสิ่งใดขาดตกบกพร่อง ทำให้ช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อยไม่กลัวตาย พร้อมเผชิญหน้ากับอันตรายปราศจากความหวาดหวั่น

ทว่า…ตอนนี้ไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว เมื่อนิมมานก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา ความคิดในหลาย ๆ เรื่องก็เริ่มเปลี่ยนไป

ไม่รู้ว่านี่ส่งผลดีหรือผลเสียให้เขากันแน่ การกลัวที่จะไม่ได้กลับมาหามันค่อย ๆ ผุดขึ้นในใจ พร้อมกับความรู้สึกที่จะไม่ยอมให้อะไรก็แล้วแต่มาขัดขวางไม่ให้เขาได้เจอมัน

เขาต้องกำจัดทุกอย่างที่เป็นอันตรายต่อครอบครัวเขา ต้องขึ้นไปยืนบนจุดสูงสุดเพื่อควบคุมเหล่าอัลฟ่าโอเมก้าทั้งหมดไว้ในกำมือ

‘จ่าฝูง’ ผู้นำสูงสุดที่มีอำนาจสั่งการเหนือเหล่าอัลฟ่าด้วยกัน และคนที่จะก้าวไปอยู่ในตำแหน่งนั้นได้ต้องมีพลังมากกว่าทุกคน!