Episode 2
1384 Words
Episode 2
“ถะ...ถามอะไรเนี่ยกาแฟ! ” ถ้วยชาถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอายเมื่อได้ยินคำถามแบบนั้นออกมาจากปากของฉัน ฉันถามแบบนี้มันน่าอายตรงไหนละเนี่ย แค่อยากจะรู้ความรู้สึกของถ้วยชาเฉยๆ
แถมตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน... มันเหมือนแบบมีออร่าสีชมพูส่องประกาย
“ฉันถามจริงๆนะ เธอชอบออนเซ็นใช่ไหม?”
“ฉะ...ฉันไม่ได้ชอบ ไม่เคยคิดอะไรกับออนเซ็นเกินเพื่อนเลยแม้แต่น้อย ” ถ้วยชาปฏิเสธออกมาอย่างแน่วแน่ คำตอบของเธอทำให้ฉันรู้สึกโล่งใจ
ดีจริงๆที่พวกเราสองคนไม่ได้ชอบคนคนเดียวกัน อ๋อ~! ลืมบอกไปเลย ฉันแอบชอบออนเซ็นนะ ฉันชอบนิสัยที่สุขุมเยือกเย็นเข้าถึงยากของเขา แต่เขาดันเข้าถึงง่ายกับถ้วยชาคนเดียว น่าอิจฉายัยนั่นชะมัด เฮ้อ~
ถ้าเป็นไปได้... ฉันก็อยากลองสลับตัวกับถ้วยชาบ้างเหมือนกัน เผื่อจะได้ใกล้ชิดกับออนเซ็น และทำให้เขาหันมามองฉัน
“ค่อยโล่งอกหน่อย ฉันนึกว่าเธอจะชอบออนเซ็นซะแล้ว”
“พูดแบบนี้แสดงว่า... อย่าบอกนะว่าเธอชอบออนเซ็นนะ ” ถ้วยชาตาเบิกโพรงด้วยความตกใจเมื่อสัมผัสได้ว่าฉันคิดยังไงกับออนเซ็น แถมฉันยังดันถามคำถามแบบนี้อีกต่างหาก
“รถไฟมาแล้ว ไว้ค่อยไปคุยกันที่บ้านเถอะ”
ก๊อก ๆ ๆ
ฉันค่อยๆเอามือเคาะประตูห้องของถ้วยชาอย่างมีมารยาท เอาตรงๆฉันก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมต้องมีมารยาทกับถ้วยชาด้วย ทั้งๆที่พวกเราเป็นฝาแฝดกัน แต่ที่ฉันรู้ฉันไม่ค่อยอยากจะรบกวนยัยนี่มากเท่าไหร่
“มีอะไรหรอกาแฟ?” ถ้วยชาเลิกคิ้วเล็กน้อยหลังจากเปิดห้องออกมาก็เห็นฉันยืนอยู่หน้าห้อง
“วันนี้ขอนอนด้วยนะ” ฉันบอกออกมาตามตรง แถมยังถือหมอนเข้าไปในห้องของถ้วยชาอย่างถือวิวาสะ
“แปลกนะที่เธอมาขอนอนกับฉัน ทั้งๆที่ปกติเธอชอบนอนคนเดียวแท้ๆ”
“ก็... ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอนะสิ”
“เรื่องเมื่อตอนเย็นอะนะ”
“อืม”
“แล้วไงต่ออ่ะ?”
“ถ้วยชา.... ฉันชอบผู้ชายคนนั้นอ่ะ” ฉันเอ่ยออกมาตามตรง... ฉันรู้ใจกตัวเองว่าฉันชอบออนเซ็นจริงๆ ฉันอยากจะใกล้ชิดกับเขา หวังว่าพูดออกไปแล้วถ้วยชาจะไม่โกรธฉันนะ แต่เธอจะโกรธฉันได้ไงละเนอะ! ในเมื่อเธอก็บอกแล้วว่าไม่ได้คิดอะไรกับออนเซ็น
“อะ...ออนเซ็นนะเหรอ?”
“ใช่... ฉันขอปลอมเป็นเธอไปอ่อยหมอนั่นได้ป่ะ ” ฉันเอ่ยออกมาพลางแลบลิ้นแหะไอย่างเขินอาย ที่จริงฉนคิดเรื่องนี้มาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว
ถ้าฉันได้สลับร่างกับถ้วยชา... ฉันก็จะได้ใกล้ชิดกับออนเซ็น แถมพวกเรายังหน้าตาคล้ายกันอย่างกับแกะ ไม่มีใครแยกออกหรอก!
“ทำแบบนั้นไม่ได้นะ ถ้าเธอปลอมเป็นฉัน... ยังไงทุกคนก็น่าจะรู้” ถ้วยชาเอ่ยออกมาอย่างเป็นกังวล
“นะๆ ถ้วยชาช่วยฉันเถอะนะ ฉันชอบออนเซ็นจริงๆ ฉันอยากจะใกล้ชิดกับเขา~” ฉันเอ่ยออกมาอย่างขอร้อง แต่เหมือนถ้วยชาจะไม่ยอม ทำให้ฉันต้องกอดเอวเธออย่างออกอ้อน
“นี่ อย่ามากอดฉันนะกาแฟ ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมหรอก”
“นะถ้วยชา~ แค่สลับร่างด้วยกันแปปเดียวเอง ถ้าฉันทำให้ออนเซ็นตกหลุมรักฉันได้ ฉันจะเลิกทำแบบนี้เลย~” ฉันเอ่ยออกมาอย่างร้องขอ แต่เหมือนว่าถ้วยชายังใจเเข็งอยู่ เธอกำลังทำหน้าลำบากใจ
“แต่ว่า... ถ้าพวกเราสลับร่างกัน ใครๆก็น่าจะรู้กันทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ”
“ไม่รู้หรอกน่า! ฉันจะเปลี่ยนนิสัยให้เป็นแบบเธอเอง รับรองไม่มีใครจับได้ แถมปกติก็ไม่มีใครแยกพวกเราออกด้วย ถ้าไม่ได้ดูที่นิสัย” ฉันบอกออกมาตามตรง ถ้าฉันกลายเป็นคนเรียบร้อย ส่วนถ้วยชาเป็นคนแก่นกล้า รับรองว่าไม่มีใครรู้แน่นอน!
“แต่ฉันเป็นเธอไม่ไหวหรอกกาแฟ ฉันไม่ใช่คนที่กล้าแสดงออกแบบนั้น แถมฉันยังขี้อายมากด้วย”
“เอาน่า! ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันสอนเธอให้กล้าแสดงออกเอง”
“แต่ว่าฉัน...” ถ้วยชาอึกอัก ฉันเอานิ้วไปจิ้มปากเล็กๆของถ้วยชาอย่างไม่อยากให้เธอต้องพูดอะไรต่อ
“เอาน่าถ้วยชา เชื่อฉัน ทุกอย่างจะดีเอง ขอให้ฉันได้ใกล้ชิดกับออนเซ็นเถอะน้าาา~” ฉันเอ่ยออกมาอย่างร่าเริงและไม่เกรงกลัวอะไร
“แล้วฉันจะต้องสลับตัวกับเธอไปถึงเมื่อไหร่อ่ะ?”
“ก็... จนกว่าออนเซ็นจะรักฉันอะ”
“มะ...มันจะนานเกินไปรึเปล่ากาแฟ!!!”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันรับรองว่าจะอ่อยออนเซ็นให้หันมามองฉันไวๆเลย
“อย่าใช้ชื่อฉันไปทำอะไรแปลกๆละ แถมฉันก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ร่าเริงด้วย!”
“รู้แล้วน่าาา~ ฉันจะเงียบปากไม่พูดอะไรเลย ส่วนเธอก็ต้องทำตัวร่าเริงให้สมกับเป็นฉันละ!”
“ยากชะมัด... เฮ้อ! ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ละเนี่ย ถ้าพวกออนเซ็นกับโอโซนรู้ว่าพวกเราสลับร่างกันจะไม่เป็นไรเหรอ?” ถ้วยขาเอ่ยขึ้นอย่างเป็นกังวล
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีเอง!!!”
Thuesha Talk
“หวะ...หวัดดีโอโซน” ฉันเอ่ยทักทายโอโซนด้วยท่าทีที่เกร็งๆ เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันต้องฝืนทักทายคนอื่น เพราะปกติมีแต่คนอื่นทักทายฉันก่อนอยู่เสมอๆ
ฮือๆ ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะที่คนขี้อายของฉันกลายเป็นคนร่าเริงสดใสเหมือนกับกาแฟ
ฉันชื่อถ้วยชา เป็นฝาแฝดไข่ใบเดียวกันของกาแฟ ฉันเป็นคนเงียบๆพูดน้อยขี้อาย แต่เพื่อนๆก็ยังคงอยากเป็นเพื่อนของฉัน ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะฉันทำรายงานเก่งละมั้ง ถึงจะพรีเซ็นต์ไม่เก่งก็ตาม
“วันนี้เธอดูแปลกๆนะกาแฟ เสียงสั่นๆ” โอโซนเอ่ยพราบจ้องมองฉันอย่างจ้องจับผิด หระ...หรือว่าเขาจะรู้ว่าฉันเป็นถ้วยชาไม่ใช่กาแฟนะ!?
กรี๊ดดด! เพิ่งเปลี่ยนตัวกันวันแรก จะโดนจับได้เลยเหรอ ไม่น้าาา แถมกาแฟยังสัญญากับฉันด้วยว่าถ้าไม่มีใครจับได้ว่าพวกเราเปลี่ยนตัวกัน ยัยนั่นจะพาฉันไปเลี้ยงบุฟเฟ่ต์หรูในโรงแรมห้าดาว
“นะ...นายคิดไปเองรึเปล่าโอโซน”
“หืม.... ไม่นะ ว่าแต่เธอป่วยรึเปล่าเนี่ย หน้าแดงๆเสียงสั่นๆ” โอโซนเอ่ยก่อนจะเอาหน้าผากมาชนกับฉัน ฉันแทบกรี๊ดลั่นด้วยความตกใจ
ขะ...เขาเข้ามาใกล้ฉันมากๆเลยนะเนี่ย ทั้งๆที่ปกติฉันไม่เคยเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนอย่างใกล้ชิดแบบนี้มาก่อน
“ฉะ..ฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ สบายดี!” ฉันเอ่ยออกมาตามตรง โอโซนส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเอาแขนมากอดไหล่ฉันอย่างสนิทสนม
ปะ...ปกติเขาทำตัวใกล้ชิดกับกาแฟขนาดนี้เลยเหรอ ฉันไม่รู้มาก่อนเลย
“หึ วันนี้ฉันรู้สึกว่าเธอทำตัวน่ารักเป็นพิเศษว่าปกตินะ”
“นายคิดไปเองแล้ว!”
“ไม่ใช่ว่า... เธอคือถ้วยชาเหรอ” โอโซนกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนจะเอาหน้ามามองฉันใกล้ๆ
“นะ...นาย....”
“ฮ่าๆ จะเป็นแบบนั้นได้ไงละเนอะ คนที่ม้าดีดกระโหลกแบบเธอคงไม่ใช่คนที่เรียบร้อยดุจผ้าที่พับไว้แบบถ้วยชาหรอก” โอโซนเอ่ยก่อนจะดีดหน้าผากฉันเบาๆ หัวใจของฉันแทบจะหยุดเต้น
ดะ...ดีจริงๆที่เขายังไม่รู้ว่าฉันคือถ้วยช้า ต้องระวังไม่ให้ความแตกมากกว่านี้แล้ว
- Writer
